Στην προκειμένη περίπτωση θα μιλήσουμε για προτάσεις σε ηλεκτρικά SUV από το επάνω ράφι. Oπότε ας συμφωνήσουμε εξαρχής πως το οικονομικό δεν αποτελεί πρόβλημα. Όσοι στραφούν σε αυτή την κατεύθυνση, θεωρείται δεδομένο πως θα εκταμιεύσουν περισσότερα από €80k, χωρίς ελπίδα και ανάγκη για επιχορήγηση από το πρόγραμμα «Κινούμαι Ηλεκτρικά». Εφόσον λοιπόν ικανοποιείται αυτή η βασική προϋπόθεση, προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα; Στη δυναμική Jaguar I-Pace ή στην πληθωρική Mercedes-Benz EQC;

Εκ πρώτης όψεως, τα δύο ηλεκτρικά SUV έχουν κάποια κοινά βασικά συστατικά. Παρόμοιες εξωτερικές διαστάσεις, ζεύγος κινητήρων παραπλήσιας ισχύος, συσσωρευτή μεγάλης χωρητικότητας, πολυτέλεια και πλούσιο εξοπλισμό. Αποτελούν δε, τις πρώτες προσπάθειες των αντίστοιχων κατασκευαστών να εισέλθουν στον κόσμο των αμιγώς ηλεκτρικών οχημάτων. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η αφετηρία για τα δύο ηλεκτρικά SUV που συγκρίνουμε παραμένει κοινή, ο δρόμος όμως που τράβηξε η Jaguar είναι διαφορετικός από αυτόν που πήρε η Mercedes-Benz.

¹Εργοστασιακή μέτρηση, ²μέτρηση DRIVE

Αυτό το τελευταίο γίνεται εμφανές πρωτίστως από την εξωτερική εμφάνιση. Η πολιτική των Γερμανών ήταν να σχεδιάσουν ένα κομψό αυτοκίνητο με κυρτές επιφάνειες. Ένα σχήμα μοντέρνο με βάση την GLC, που θα δίνει έμφαση στη μείωση του συντελεστή αεροδυναμικής οπισθέλκουσας για να βελτιστοποιείται παράλληλα η κατανάλωση. Εκ του αποτελέσματος, το ίδιο Cd=0,29 πέτυχαν και οι Βρετανοί. Μόνο που στην περίπτωσή τους, υπεύθυνος για τον σχεdιασμό ήταν ο «πολύς» Ian Callum. Και το έργο του δικαίως αναγνωρίζεται ως πιο δυναμικό και ιδιαίτερο, με μία σειρά βραβεία και διακρίσεις να επιβεβαιώνουν αυτή την άποψη.

Ανοίγοντας τις πόρτες (που στην περίπτωση της I-Pace διαθέτουν ηλεκτρικά εκτεινόμενες λαβές) αντικρύζεις ένα σύγχρονο σαλόνι, για το οποίο αμφότεροι οι κατασκευαστές πάλεψαν για να προσφέρουν το κάτι παραπάνω, σε αντιδιαστολή με τα αντίστοιχου βεληνεκούς συμβατικά μοντέλα της κατηγορίας. Και αυτό, αρχικά, μεταφράζεται σε καλύτερη συναρμογή και πιο ποιοτικά υλικά.

S= στάνταρ, Ε= Έξτρα, *LDW: Lane Departure Warning, LKA: Lane Keeping Assist CEB: City Emergency Braking, BSD: Blind Spot Detection

Στη συγκεκριμένη EQC συναντάμε έναν όμορφο συνδυασμό από σκούρο μπλε δέρμα και μαύρη Alcantara να καλύπτει μεγάλο μέρος του σαλονιού. Υπάρχει επίσης αρκετό μέταλλο, κυρίως στις πόρτες, piano black επενδύσεις στην κεντρική κονσόλα, μπρονζέ αεραγωγοί να δίνουν μία διαφορετική πινελιά και ένα εκτεταμένο σιρίτι κρυφού φωτισμού μέσω οπτικών ινών. Την εικόνα συμπληρώνει ο γνωστός, ψηφιακός «τοίχος» με τις συνεχόμενες οθόνες 10,25” για τον πίνακα οργάνων και το MBUX, το infotainment της φίρμας.

Τι είναι αυτό που μας αρέσει; Μία μικρή λεπτομέρεια που για κάποιους θα κάνει τη διαφορά, την οποία έρχονται να προσθέσουν τα paddles πίσω από το τιμόνι. Μέσω αυτών, η Mercedes-Benz δίνει τη δυνατότητα στον οδηγό να επιλέξει ένα από τα διαθέσιμα προγράμματα ανάκτησης της ενέργειας κατά την κίνηση. Επιγραμματικά έχουμε τα D auto, D+ που ενισχύει το coasting, D, D- και D— που αγγίζει πλέον τη λειτουργία του one pedal. Με μία απλή κίνηση μπορεί κάποιος να μεταβάλλει εύκολα το βαθμό ανάκτησης, εκμεταλλευόμενος ανά πάσα στιγμή τις συνθήκες του δρόμου.

Στον αντίποδα, η πρόταση της Jaguar έχει μόνο δύο επιλογές, για χαμηλή και υψηλή ανάκτηση, οι οποίες είναι κρυμμένες σε υπομενού του infotainment. Κάνουν μεν δουλειά, λειτουργώντας κατά τι ομαλότερα στο άφημα του γκαζιού και αγγίζοντας σε επιβράδυνση τα 0,4G. Από την άλλη όμως, δεν εξυπηρετούν και τόσο σε συχνές εναλλαγές των προγραμμάτων. 

Μιλώντας για την I-Pace, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε πως στιλιστικά ακολουθεί μία διαφορετική προσέγγιση με τα δικά της δυνατά σημεία. Στο εσωτερικό κυριαρχεί το μαύρο, με το βουρτσισμένο μέταλλο και τις οθόνες να σπάνε τη μονοτονία. Τα δέρματα που χρησιμοποιεί είναι καλύτερης ποιότητας και πιο μαλακά στην υφή. 

Το όλο κόκπιτ δείχνει πιο οδηγοκεντρικό, ενώ στην προκειμένη περίπτωση δεν συναντάμε δύο, αλλά τρεις ψηφιακές επιφάνειες. Ένα πίνακα οργάνων διαγωνίου 12,3”, το προσφάτως αναβαθμισμένο infotainment PiVi Pro των 10” και μία ακόμα οθόνη 5” στο επίπεδο του συστήματος κλιματισμού. Αυτή η τελευταία μπορεί να αναπρογραμματιστεί ώστε να παρουσιάζει και άλλες πληροφορίες, όπως για παράδειγμα δεδομένα του ηχοσυστήματος.

Σε κάθε περίπτωση, το εσωτερικό των δύο αυτοκινήτων ακολουθεί την υπολογιστική λογική του WYSIWYG (What You See Is What You Get). Και μιλάμε προφανώς για τα όσα έχει να εισπράξει αυτός που θα καθίσει στη θέση του οδηγού. Η μεν EQC προσφέρει καλύτερη περιμετρική ορατότητα και είναι πιο προοδευτική στη γενικότερη συμπεριφορά της. 

Προφανώς και έχει άφθονη ισχύ για να σε κολλήσει στο κάθισμα (408 PS και 760 Nm είναι αυτά…), το γκάζι όμως δεν είναι το πιο δυνατό σημείο της. Βαστώντας ένα μάλλον μεγάλο σε διάμετρο τιμόνι, ο οδηγός σύντομα θα καταλάβει πως πρόκειται για ένα ισορροπημένο αυτοκίνητο που έχει σχεδιαστεί να κάνει τα πάντα εύκολα.

Μετρήσεις DRIVE

Ως αίσθηση, το σύστημα διεύθυνσης δεν δίνει τόση πληροφόρηση στα χέρια του, είναι όμως όσο ακριβές χρειάζεται. Το βάρος των 2,5 τόνων καταφέρνει να κρύβεται επιμελώς, με μόνη παραφωνία τα μέτρια νούμερα της επιβράδυνσης, στις σχετικές μετρήσεις κυρίως λόγω πρόσφυσης από τα λάστιχα και όχι λόγω ισχύος του συστήματος πέδησης. Η κλίση στις στροφές παραμένει σε λογικό επίπεδο, ενώ η απορρόφηση των ανωμαλιών του οδοστρώματος έχει σαφώς το πάνω χέρι, σε άμεση αντιπαράθεση με την I-Pace.
 
Από την πλευρά της, η πρόταση της Jaguar σε προδιαθέτει από την πρώτη στιγμή να κινηθείς πιο επιθετικά. Σε φτιάχνει με τον δικό της τρόπο, ακόμα και αν ξεκινάς πρωϊνιάτικα χωρίς καφέ τη μονότονη διαδρομή προς το γραφείο. Πιο σφιχτό τιμόνι, το κάθισμα να σε αγκαλιάζει καλύτερα, ένα μικρό φινιστρίνι να παίζει τον ρόλο του πίσω παρμπρίζ και ένα δεξί πεντάλ να παραμένει ζωηρό στις αντιδράσεις του, όποιο πρόγραμμα και αν επιλέξεις. 
Η ανάρτηση, στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι η απλή αλλά η «καλή».

Το αυτοκίνητο της δοκιμής φοράει αερανάρτηση που δίνει τη δυνατότητα στον χρήστη να αυξομειώνει το ύψος του αυτοκινήτου. Για την περίπτωση που προσεγγίζει κάποια έντονα επικλινή ράμπα ή κινηθεί εκτός ασφάλτου, οπότε να μη βρει κάτω. Ως αίσθηση το σύνολο δείχνει πιο σφιχτό, χωρίς ωστόσο να μπορεί να χαρακτηριστεί άβολο ή κουραστικό. Το σύστημα διεύθυνσης είναι πιο κοφτερό, η ιδανική κατανομή βάρους 50:50 ευνοεί την ουδετερότητα και η περιορισμένη κλίση στις στροφές το κάνουν ευχάριστο όταν επιλέξεις να βυθίσεις λίγο παραπάνω το γκάζι στο πάτωμα.

Σε κάθε περίπτωση, τα χιλιόμετρα μαζεύονται με ευκολία. Διαβάζοντας τα νούμερα των μετρητικών οργάνων, η EQC χρειάζεται μόλις 5,2” για τα 0-100 km/h ενώ ολοκληρώνει τα 80-110 km/h σε 2,3” και τα 110-140 σε 3,6”. H I-Pace, από την άλλη, υπολείπεται 8 ίππων (400 PS, 696 Nm), είναι όμως και 300 kg ελαφρύτερη. Έτσι, κερδίζει κατά κράτος στο 0-100 (4,7”) ενώ αντίστοιχα διατηρεί το επάνω χέρι και στις ενδιάμεσες επιταχύνσεις, με το 80-110 σε 2,0” και το 110-140 σε 3,1”.

Μετρήσεις DRIVE, ηλεκτρονικά περιορισμένη

Κατά την κίνηση υπό κανονικές συνθήκες πάντως, επαναλαμβάνουμε πως η πρόταση της Mercedes-Benz στα ηλεκτρικά SUV χαρίζει μία πιο premium εμπειρία. Υπάρχουν όμως στοιχεία της Jaguar που θα πρέπει να συνυπολογιστούν στην όλη εξίσωση. Όπως το γεγονός ότι προσφέρει μεγαλύτερο χώρο για τους πίσω επιβάτες, δύο διαμερίσματα αποσκευών (υπάρχει και frunk 27 lt, κάτω από το εμπρός καπό), καθώς και ένα λίγο καλύτερα ηχομονωμένο σαλόνι. Σε αυτό το τελευταίο, την ψαλίδα ανοίγει περαιτέρω το στάνταρ στο επίπεδο εξοπλισμού SE ηχοσύνολο της Meridian, με ενισχυτή 400W, έντεκα ηχεία και subwoofer που αναβαθμίζει την ακουστική εμπειρία. 

Αλλάζοντας τώρα θέμα, ένα ξεχωριστό κεφάλαιο αφορά το σύστημα κίνησης. Αμφότερα τα ηλεκτρικά SUV που συγκρίνουμε διαθέτουν από έναν ηλεκτροκινητήρα σε κάθε άξονα, εξασφαλίζοντας δυνατότητα τετρακίνησης. Με την υποσημείωση εδώ πως η EQC, σε χαμηλό φορτίο, εμπλέκει μόνο τον εμπρός κινητήρα για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας. Επίσης χρησιμοποιεί ασύγχρονα μοτέρ, σε αντίθεση με την I-Pace που έχει σύγχρονα, μόνιμου μαγνήτη.

Οι συσσωρευτές τεχνολογίας ιόντων λιθίου διατηρούν παραπλήσια χωρητικότητα, με αυτόν της Jaguar να προσφέρει ωφέλιμες 85 kWh έναντι 80 της EQC. Πιο σημαντικό όμως είναι το γεγονός πως από πέρυσι, ύστερα από μία ελαφρά αναβάθμιση, ο πρώτος είναι πλέον σε θέση να φορτίζει από παροχή AC 11 kW. Την ίδια στιγμή, η μέγιστη δυνατότητα φόρτισης της Mercedes-Benz σε φορτιστή εναλλασσόμενου ρεύματος περιορίζεται στα 7,4 kW.

Αυτό το τελευταίο μεταφράζεται σε συντομότερους χρόνους φόρτισης για τη Jaguar, στους κλασικούς ταχυφορτιστές που συναντάμε στον δρόμο. Αυτό που μένει για τους Γερμανούς είναι να πάρουν, εν μέρει, την εκδίκησή τους στις εθνικές οδούς, καθώς σε γρήγορους φορτιστές DC, η δική τους πρόταση υπερέχει ελαφρά με 110 kW, έναντι 100 kW των Βρετανών. Ενδεικτικά, η EQC φορτίζει από 10-80% σε μόλις 35 λεπτά, ενώ για το αντίστοιχο ποσοστό η I-Pace χρειάζεται 44' και υπόσχεται 127 km αυτονομίας με μία φόρτιση 15 λεπτών.

*Ονομαστική - ωφέλιμη

Στην πράξη, κανένα από τα δύο μοντέλα δεν μπορεί να κινηθεί με την οικονομία που το κάνουν πιο σύγχρονα ηλεκτρικά, όπως τα Tesla ή μία Ford Mustang Mach-E. Παράδοξο ίσως, αλλά η χρονική απόσταση 1-2 ετών σε μία τόσο εξελισσόμενη τεχνολογία παίζει σημαντικό ρόλο. Αποτελεί σαφώς πλεονέκτημα πως αμφότερα χρησιμοποιούν εξελιγμένο σύστημα κλιματισμού με ενσωματωμένη αντλία θερμότητας για τη μείωση της κατανάλωσης. Και πάλι όμως, η μέση τιμή δύσκολα θα πέσει κάτω από τις 20 kWh/100 km. 

Για την ακρίβεια, η EQC δείχνει να καίει ελαφρά περισσότερο, στις 24 kWh/100 km, με την I-Pace να ακολουθεί οριακά πιο κάτω, στις 23 kWh/100 km. Για να είμαστε ειλικρινείς, η διαφορά δεν είναι τόσο υπολογίσιμη. Εύκολα μάλιστα αντιστρέφονται οι ισορροπίες, ανάλογα με το στιλ οδήγησης και το πρόγραμμα που θα επιλέξει ο οδηγός για να μετακινηθεί.

Μετρήσεις DRIVE

Τι απομένει; Μία καλή κουβέντα για τα ηλεκτρονικά των δύο ανταγωνιστών. Όχι για τα συστήματα άνεσης και ασφάλειας -που κρίνονται πληρέστατα σε αμφότερες τις περιπτώσεις- αλλά για το infotainment που αποτελεί ολοένα και σημαντικότερο κριτήριο επιλογής ενός νέου μοντέλου…

Για μεν τη Mercedes-Benz, έχουμε το γνωστό MBUX, όπου περιλαμβάνει πρακτικά τα πάντα. Η δεδομένη υλοποίηση, υποκειμενικά, υστερεί ελαφρά στο user interface, κερδίζει όμως πόντους σε ό,τι αφορά στον έλεγχο μέσω φωνητικών εντολών. Παράλληλα, παραμένει συνεχώς online, αναβαθμίζεται over-the-air και διαθέτει ίσως το καλύτερο app της αγοράς (Mercedes me) για τον απομακρυσμένο έλεγχο του αυτοκινήτου μέσω smartphone.

Τα περί online, αναβαθμίσεων κ.λπ. ισχύουν και στην περίπτωση του Pivi Pro της I-Pace. Και αυτό έχει όμορφα γραφικά, συνδέεται με την αντίστοιχη εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα Go I-PACE app, μοιράζει ίντερνετ μέσω hot spot, μα και αντίστοιχα απαιτεί μία μικρή εξοικείωση σε επίπεδο user interface.

Και αφού αναλώσαμε τόσο χρόνο στις διαφορές, ας κλείσουμε με κάποια κοινά που έχουν τα δύο αυτά μοντέλα. Αρχικά, ασχέτως του πού κλίνει ο ενδιαφερόμενος, είναι αδύνατο να κάνει λάθος με την επιλογή του. Μπορεί αυτή να αποτελεί θέμα γούστου και προτεραιοτήτων, μιλάμε όμως για δύο συνολικά πολύ καλά μοντέλα. Εξ ου και η αιτιολόγηση στην τιμή.

¹Αφορά τα μηχανικά μέρη, ²αφορά την μπαταρία

Στο φάσμα που ξεπερνά τις €80.000 ναι, υπάρχουν αρκετές συμβατικές προτάσεις με σοβαρές περγαμηνές, και που δεν χρειάζονται χρόνο για φόρτιση. Μόνο που καμία από αυτές δεν επιτυγχάνει παρόμοιες επιδόσεις, ούτε και χαρίζει τόσο αθόρυβη μετακίνηση. Σε ό,τι αφορά τώρα τη σύγκριση με αντίστοιχα EV, το κόστος αιτιολογείται απόλυτα από τον premium χαρακτήρα που μόνο οι αντίστοιχες προτάσεις των Audi και BMW μπορούν να εξισορροπήσουν. 

Από την πλευρά μας, θα καταλήγαμε στην αντιπροσωπεία της Jaguar, λόγω σχεδίασης και πιο σπορ χαρακτήρα. Για όποιον όμως προτιμά κάτι πιο στρογγυλεμένο σε αίσθηση και δυνατότητες, η Mercedes-Benz βαστά ένα ελαφρά καλύτερο χαρτί στα χέρια της.

Jaguar  I-Pace EV400 ΑΣΦΑΛΕΙΑ EuroNCAP 5/5 (2018) Τεστ επιβατών #91% Τεστ παιδιών #81% Τεστ πεζών #73% Βοηθήματα #81%

Mercedes-Benz EQC 400 4MATIC ΑΣΦΑΛΕΙΑ EuroNCAP 5/5 (2019) Τεστ επιβατών #96% Τεστ παιδιών #90% Τεστ πεζών #75% Βοηθήματα #75%