Όλο και περισσότερα σούπερκαρ λανσάρονται με στάνταρ ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα.

Ό,τι και να είναι, είτε για να σηκώνουν την πίσω πτέρυγα είτε για να κλείνουν τις εισαγωγές αέρα, τα «active aero» είναι ένας πολύπλοκος και hi-tech τρόπος για να κερδίζεις ένα δυο δέκατα σε ένα γύρο. Αλλά αν δεν διαθέτεις πάνω από δύο εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να ξοδέψεις σε ένα σούπερκαρ που τα έχει στάνταρ, τότε θα μείνεις με τη γλύκα. Εκτός κι αν φτιάξεις το δικό σου σύστημα, όπως έκανε ο φίλος μας με το βαριά βελτιωμένο FIAT X1/9.

Το κεντρομήχανο μικρό FIAT φορά κινητήρα 1.000 κυβικών από Yamaha R1. Και φυσικά έχει γίνει αγνώριστο σε σχέση με το γοητευτικό ιταλικό αυτοκίνητο της δεκαετίας του ’70. Με ιδιαίτερα επιθετικό body kit και αεροδυναμικές «πινελιές» σε κάθε λαμαρίνα του είναι ολοφάνερο ότι φτιάχτηκε για χρήση στην πίστα.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ FIAT X1/9 1972-1989 [video]

Αλλά το πιο ενδιαφέρον της υπόθεσης δεν είναι ούτε η εμφάνιση ούτε το μοτέρ. Είναι τα ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα που φοράει. Με το που πιάσει την ευθεία, το πίσω φτερό οριζοντιώνεται για να μειώσει την οπισθέλκουσα και ξαναγυρίζει στη θετική γωνία του στις στροφές για να παράγει όση περισσότερη κάθετη αεροδυναμική πίεση μπορεί, όπως ένα πραγματικό DRS. Επιπρόσθετα, οι δύο πτέρυγες «ξεκολλούν» από το εμπρός πάνελ ακολουθώντας τους τροχούς και δίνοντας ακόμη περισσότερη πλευρική πρόσφυση.

Μπορείτε να δείτε λοιπόν το αυτοκίνητο σε δράση, αλλά προσέξτε ιδιαίτερα τα αεροδυναμικά βοηθήματα διότι έχει… πλάκα να τα βλέπεις πώς δουλεύουν. Οι ενεργές αεροδυναμικές επιφάνειες δεν είναι τωρινό εφεύρημα, καθώς πρωτοεμφανίστηκαν στη Chapparal 2 του Jim Hall το 1966, για να καταργηθούν ένα χρόνο αργότερα. Επανήλθαν στο προσκήνιο από κορυφαίες σπορ αυτοκινητοβιομηχανίες και αγωνιστικές ομάδες, αλλά όπως είναι καταφανές από το παράδειγμα του FIAT X1/9 δεν χρειάζεται να διαθέτεις ένα τμήμα R&D εκατομμυρίων ευρώ για να τις βάλεις στο αυτοκίνητό σου.