Το Mazda2 της 3ης γενιάς κυκλοφορεί στην Ευρώπη εδώ και μια πενταετία, αλλά λόγω του γνωστού προβλήματος με την αντιπροσώπευση της φίρμας στην Ελλάδα, εμείς το γνωρίσαμε μόλις φέτος. Πρόσφατα το δοκιμάσαμε, μαζί με τα άλλα μοντέλα της Mazda, στην έκδοση με το χειροκίνητο κιβώτιο, κι εδώ θα ασχοληθούμε με την αυτόματη.

Σε σχέση με τo μοντέλο της προηγούμενη γενιάς, που μοιραζόταν την πλατφόρμα του με το Ford Fiesta, το σημερινό Mazda2 είναι 100% Mazda, βασισμένο στην ίδια σύγχρονη πλατφόρμα SkyActive με το crossover CX-3. Ως αποτέλεσμα, η Mazda ανακοινώνει ότι έχει 22% μεγαλύτερη δομική ακαμψία και 7% μικρότερο βάρος από το προηγούμενο μοντέλο. 

Είναι και μεγαλύτερο από εκείνο, σε μήκος, μεταξόνιο και μετατρόχια, ενώ έχει κι εντελώς διαφορετική σχεδίαση, που ακολουθεί τη φιλοσοφία “Kodo” της φίρμας και θυμίζει το προηγούμενο Mazda3. Πέρα από τη χαρακτηριστική, δεσπόζουσα μάσκα και το «αετίσιο βλέμμα», έχει επίσης την ψηλή πλευρική γραμμή και τους τονισμένους ώμους του μεγαλύτερου αδελφού του.

Rightsizing, no turbo 
Ενώ η συντριπτική πλειονότητα του ανταγωνισμού ακολουθεί τη σύγχρονη τάση του “downsizing + turbo”, η Mazda παραμένει πιστή στους ατμοσφαιρικούς κινητήρες μεγαλύτερου κυβισμού. Τους έχει όμως εφοδιάσει με τεχνολογία SkyActiv για μεγαλύτερη ενεργειακή απόδοση και χαμηλότερες εκπομπές ρύπων.

Στην περίπτωσή μας, ο 4κύλινδρος SkyActiv-G90 των 1.496 cc (που συγγενεύει μ’ αυτόν του ΜΧ-5) έχει, μεταξύ άλλων, εξαιρετική υψηλή σχέση συμπίεσης 14:1, άμεσο ψεκασμό βενζίνης και σύστημα εξαγωγής «4 σε 2 σε 1» για μικρότερη ανάστροφη πίεση. Είναι εύστροφος και η ιπποδύναμή του των 90 PS μπορεί να θεωρηθεί ανταγωνιστική, όμως η μέγιστη ροπή των 148 Nm υστερεί σημαντικά σε σχέση με τον υπερτροφοδοτούμενο ανταγωνισμό κι επιπλέον αποδίδεται ψηλά, στις 4.000 rpm.

Το μειονέκτημα αυτό έρχεται να καλύψει, ως ένα βαθμό, το αυτόματο κιβώτιο. Δεν πρόκειται για διπλού συμπλέκτη ή για CVT, όπως στα περισσότερα άλλα σουπερμίνι, αλλά για το αυτόματο 6άρι με μετατροπέα ροπής που θα βρούμε και στα μεγαλύτερα Mazda. Είναι ιδιαίτερα ομαλό στα ξεκινήματα και τις αλλαγές, στην κανονική οδήγηση φροντίζει ώστε να είσαι πάντα με τη σωστή σχέση και κάνει το αυτόματο Mazda2 να δείχνει πιο ζωηρό στο δρόμο από το μοντέλο με το χειροκίνητο κιβώτιο, που έχει μόνο πέντε, πολύ μακριές σχέσεις.

Η αίσθηση αυτή της ζωντάνιας είναι ακόμα πιο έντονη αν επιλέξεις το οδηγικό πρόγραμμα Sport, που εκτός του ότι κρατάει τις σχέσεις περισσότερο, ζωηρεύει και την απόκριση του κινητήρα στο γκάζι. Όμως άλλο αίσθηση και άλλο νούμερα στο χρονόμετρο, αφού με τέρμα γκάζι το αυτόματο μοντέλο δεν είναι ταχύτερο από εκείνο με το χειροκίνητο 5άρι. Πετυχαίνει την ίδια ακριβώς επίδοση (11,5”) στο 0-100 km/h και ουσιαστικά την ίδια (33,6” έναντι 33,4”) στο χιλιόμετρο από στάση. Στο «προσπέρασμα» των 80-110 km/h πάντως, το αυτόματο μοντέλο, με 6,4”, είναι σαφώς πιο γρήγορο από το χειροκίνητο, που χρειάζεται 7,5” με την πολύ μακριά 3η του.

Σε σχέση με τον αυτόματο ανταγωνισμό, το Mazda2 μπορεί να είναι το δεύτερο ελαφρύτερο σουπερμίνι μετά το Suzuki Swift, όμως το έλλειμμά του σε ιπποδύναμη και κυρίως σε ροπή αντανακλάται στις επιδόσεις. Είναι σαφώς πιο αργό από τα Citroen C3 και Peugeot 208 με τον κινητήρα 1.2 PureTech 110, όπως κι από τα μοντέλα του VW Group με τον 1.0 TSI των 95 ίππων και από το Ford Fiesta 1.0 Ecoboost 100PS Auto. Πάντως, συναγωνίζεται επάξια το Hyundai i20 1.0 T-GDi 100 DCT και υπερέχει σε σχέση με το Nissan Micra 1.0 IG-T CVT και το Toyota Yaris Hybrid.

Κάτι ανάλογο ισχύει και στον πολύ σημαντικό τομέα της οικονομίας. Με μέση κατανάλωση 7,6 lt/100km στη δοκιμή μας, το Mazda2 δεν μπορεί να συναγωνιστεί τους πρωταθλητές της κατηγορίας, το Suzuki Swift 1.2 DualJet CVT (6,0 lt/100km) και το Toyota Yaris Hybrid (5,4 lt/100km), αλλά βρίσκεται κοντά στα υπόλοιπα αυτόματα σουπερμίνι.

Ο τομέας στον οποίο το «Δυάρι» ξεχωρίζει από τα περισσότερα άλλα σουπερμίνι είναι αυτός της οδικής συμπεριφοράς. Το τιμόνι και τα πεντάλ έχουν ανάλογο βάρος και απόκριση ώστε να ταιριάζουν αρμονικά, δείχνοντας ότι το αυτοκίνητο έχει εξελιχθεί από οδηγούς για οδηγούς. Αρμονικός είναι και ο συνδυασμός άνεσης και ελέγχου που προσφέρει η ανάρτηση, παρότι οι τεχνικές προδιαγραφές της, με γόνατα τύπου MacPherson μπροστά και ημιάκαμπτο άξονα πίσω, είναι συνηθισμένες. Το τιμόνι μπορεί να μην είναι γεμάτο πληροφορία, αλλά έχει συνέπεια και απόκριση, χάρη και στο σύστημα G-Vectoring που μειώνει στιγμιαία τη ροπή στους τροχούς μόλις στρίψεις το τιμόνι, ώστε να φορτιστεί καλύτερα ο εμπρός άξονας. Έτσι το Mazda2 στρίβει ζυγισμένα, χωρίς αρχική υποστροφή ούτε έντονη κλίση. Είναι ανάμεσα στα δύο-τρία πιο οδηγοκεντρικά σουπερμίνι, χωρίς να θυσιάζει την ευχρηστία και την άνεση στις καθημερινές συνθήκες. Το μόνο μελανό σημείο είναι οι αποστάσεις ακινητοποίησης που έδωσαν τα φρένα, τα οποία πάντως συμπεριφέρονται πολύ καλά στην κανονική οδήγηση. 

Ο εσωτερικός κόσμος
Η προσοχή που έχει δοθεί στον οδηγό φαίνεται κι από τη θέση οδήγησης, που είναι βασικά σωστή αλλά και πολυρυθμιζόμενη ώστε να βολευτούν όλοι. Η ορατότητα είναι καλή προς τα εμπρός, όμως προς τα πίσω περιορίζεται από την κλίση της σκεπής και τη γραμμή των πλαϊνών παραθύρων. Η γενική εργονομία είναι σχεδόν άψογη, καθώς η μόνη μας παρατήρηση αφορά στο περιστροφικό χειριστήριο του συστήματος πολυμέσων, που είναι τοποθετημένο πολύ πίσω στην κονσόλα. Είναι όμως πρακτικό στο χειρισμό εν κινήσει, ενώ εν στάσει μπορείς να χειρίζεσαι το infotainment και μέσω της οθόνης αφής 7 ιντσών. Το ίδιο το σύστημα MZD Connect είναι εύχρηστο, με καλά γραφικά, ενώ για τον κλιματισμό και τον ήχο υπάρχουν και ξεχωριστά χειριστήρια.

Η οθόνη εξέχει από το μέσο ενός λιτού σε σχεδίαση και κομψού ταμπλό, που αναδίδει έναν αέρα ποιότητας παρά τα σκληρά πλαστικά στο κάτω μέρος του. Ποιοτικό θα χαρακτηρίζαμε και ολόκληρο το προσεκτικά συναρμολογημένο εσωτερικό, που προσφέρει άνετο χώρο για τους εμπρός επιβάτες. Για τους πίσω ο χώρος είναι απλώς επαρκής και όχι τόσο φωτεινός λόγω των μικρών παραθύρων. Επαρκές για σουπερμίνι είναι και το πορτμπαγκάζ των 250 λίτρων, που όμως έχει ένα πολύ ψηλό κατώφλι φόρτωσης και τα καθίσματα σχηματίζουν ένα έντονο σκαλοπάτι όταν τα διπλώσεις.

Ζήτημα τιμής
Ο τιμοκατάλογος του Mazda2 ξεκινά από τα €13.719 για την έκδοση με τον κινητήρα των 75 PS και το βασικό επίπεδο εξοπλισμού Emotion, το οποίο όμως έχει στάνταρ το σύστημα G-Vectoring, το HLA για την εκκίνηση σε ανηφόρα, το μπουτόν για τη μίζα και 4 ηλεκτρικά παράθυρα.

Το μοντέλο της δοκιμής μας, με τον κινητήρα των 90 PS και το αυτόματο κιβώτιο, διατίθεται αποκλειστικά στην έκδοση Attraction και κοστίζει €17.228. Η τιμή αυτή είναι από τις υψηλότερες της κατηγορίας, αλλά ο διάκοσμος είναι πλουσιότερος και ο εξοπλισμός περιλαμβάνει μεταξύ άλλων σύστημα ειδοποίησης για ακούσια αλλαγή λωρίδας LDWS, σύστημα επιτήρησης τυφλού σημείου BSM, cruise control, Bluetooth, το HMI Commander για το infotainment, αυτόματο κλιματισμό, θερμαινόμενα καθίσματα, αισθητήρες παρκαρίσματος πίσω, αλουμινένιες ζάντες 15” και φιμέ πίσω τζάμια. Το σύστημα SCBS όμως, με το αυτόματο φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης, είναι στάνταρ μόνο στην κορυφαία έκδοση G115 Revolution Top, με τον κινητήρα των 115 PS και το χειροκίνητο 6άρι κιβώτιο, που κοστίζει €21.516.

Τι λέει το DRIVE
Ένα από τα πιο οδηγοκεντρικά μοντέλα της κατηγορίας, αλλά και εύχρηστο στις καθημερινές συνθήκες, ειδικά στην αυτόματη έκδοση. Μπορεί να μην ξεχωρίζει σε επιδόσεις ή οικονομία, όμως ο ποιοτικός αέρας που αποπνέει, δικαιολογεί εν μέρει την υψηλή τιμή του. 
Τιμή Από €17.228
Τεχνολογία 1.496 cc, i4, 16v, 2 ΕΕΚ, άμεσος ψεκασμός, 90 PS/6.000 rpm, 148 Nm/4.000 rpm, αυτόματο κιβώτιο 6 σχέσεων
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 km/h 11,5”
0-140 km/h 26,1”
0-400 m 18,0” @ 122,1 km/h
0-1.000 m 33,6” @ 150,3 km/h
50-110 km/h (με αλλαγές) 10,2”
50-80 km/h 4,0”
80-110 km/h  6,4”
110-140 km/h  12,1”
Φρένα 100-0 km/h 41,6 m
Τελική ταχύτητα 188 km/h
Μέση κατανάλωση 7,6 lt/100 km
Εκπομπές CO2 118 g/km
Διαστάσεις 4.060 x 1.695 x 1.495 mm
Χώρος αποσκευών 250 lt
Βάρος 1.060 kg
Μετρήσεις Drive με το κιβώτιο στην αυτόματη λειτουργία

Φωτογραφίες: Θανάσης Κουτσογιάννης