Για να είμαστε ειλικρινείς, η εισχώρηση των οχημάτων ελευθέρου χρόνου στην κατηγορία Α δεν αποτελεί κάποιου είδους νεωτερισμό. Το Suzuki Ignis κυκλοφορεί σε δικίνητο και τετρακίνητο εδώ και αρκετό καιρό, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που λατρεύουν το χαρισματικό FIAT Panda 4x4, σε κάθε γενιά του. Αναμφίβολα η outdoor φύση των αυτοκινήτων πόλης αποτελεί ένα πεδίο που έχει εξερευνηθεί χρόνια τώρα. Με την έλευση όμως του νέου Toyota Aygo X φαίνεται πως περνάμε πλέον σε μία νέα φάση άνθισης των crossover στην αυτήν την κατηγορία.

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Εκ πρώτης όψεως, περισσότερες εναλλακτικές για το αγοραστικό κοινό. Πιο μοντέρνο και δυναμικό στιλ, καλύτερους χώρους, καθώς επίσης ένα επίπλαστο συναίσθημα απόδρασης από την αστική καθημερινότητα. Διότι, ας μη γελιόμαστε. Κανείς δεν πρόκειται να πάρει το Aygo X ούτε κάποιο άλλο A-crossover για να κατακτήσει τα βουνά. Εάν όμως μπορεί να μετακινείται με στιλ στην πόλη, γιατί να μην το κάνει; Σάμπως και όλοι όσοι παίρνουν μεγαλύτερα SUV τα χρησιμοποιούν για αποδράσεις εκτός ασφάλτου;

Λέγοντας τούτα και αποτασσόμενοι τα όποια στεγανά των αυτοκινήτων πόλης, πάμε να δούμε τι καλό βρίσκεται στη διάθεσή μας για το συγκριτικό. Στη δεξιά πλευρά του ρινγκ έχουμε τον «παλιό». Το Suzuki Ignis είναι ένα μοντέλο που στην τρέχουσα γενιά του λανσαρίαστηκε το 2016. Έχει μήκος μόλις 3,7 m και ιδιαίτερο σουλούπι. Τετραγωνισμένο μεν, αλλά σε καμιά περίπτωση άχαρο, με τον επιπλέον όγκο να έρχεται για να τονίσει στιλιστικά την εκδρομική υπόστασή του. Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για μία προσθιοκίνητη έκδοση, με κιβώτιο συνεχώς μεταβαλλόμενης σχέσης. Υπολογίστε όμως ότι διατίθεται και με το σύστημα τετρακίνησης της Suzuki, AllGrip Auto, το οποίο συνδυάζεται με άκαμπτο άξονα πίσω -το προσθιοκίνητο έχει ημιάκαμπτο- και hill descent control.

Με απόσταση 18 cm από το έδαφος, το μικρό Suzuki δεν περιορίζεται μόνο στην εμφάνιση ενός Α-crossover αλλά μπορεί να τιμήσει τη φανέλα «εκτός ασφάλτου». Ακόμα και χωρίς την τετρακίνηση AllGrip Auto.

Από την άλλη άκρη του ρινγκ ξεπροβάλλει ο «νέος». Η μετεξέλιξη του Aygo της Toyota που απέκτησε περιμετρικές ενισχύσεις και πλαστικά φρύδια στα φτερά, έριξε μπόι και κόλλησε το «Χ» στην κατάληξή του, διεκδικώντας έτσι νέα διάσταση και ρόλο. Μετρώντας τα με τη μεζούρα, δεν αποκλίνουν χιλιοστό σε μήκος. Αρκεί όμως μία φευγαλέα, πρώτη οπτική επαφή για να καταλάβεις πως η προσέγγιση του κάθε κατασκευαστή είναι διαφορετική. Επηρεασμένη τόσο από την εταιρική κουλτούρα όσο και από τη διαφορά στη χρονική περίοδο που σχεδιάστηκαν.

Εδώ ακριβώς είναι που ξεκινά το μεγάλο ματς. Εάν το ζητούμενο είναι ο γρήγορος εντυπωσιασμός, ένα νεανικό σε χαρακτήρα μίνι, με τρέντι εσωτερικό και διάθεση για μοντέρνα ζωή, τότε η πρόταση της Toyota κερδίζει με νοκάουτ από τον πρώτο γύρο. Δεν είναι μόνο η εξωτερική εμφάνιση που δείχνει πιο φρέσκια, αλλά αντίστοιχα και το εσωτερικό που σε κερδίζει με το χρώμα και το ντιζάιν.

* Μέτρηση DRIVE

Η κεντρική «φυσαλίδα» του ταμπλό που περιβάλλει το infotainment, οι κομψές επενδύσεις των καθισμάτων με τα διακριτικά «Χ» και οι κόκκινες λεπτομέρειες στο σκοτεινό φόντο δημιουργούν ένα πραγματικά όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα. Τα χρησιμοποιούμενα υλικά είναι παραπάνω από αξιοπρεπή για τα δεδομένα της κατηγορίας (ανώτερα από αυτά του Ignis), ενώ πλούσιο μπορεί να χαρακτηριστεί και το επίπεδο του εξοπλισμού στην έκδοση Χ-Envy της δοκιμής.

Ενδεικτικά, συναντάμε εγκατεστημένη τη μεγάλη οθόνη αφής των 9” και όχι τη μικρότερη των 7” που εφοδιάζει τις φτωχότερες εκδόσεις εξοπλισμού. Το Infotainment έχει εύκολο user interface και διαθέτει σύστημα πλοήγησης, και ασύρματη διασύνδεση Android Auto/Apple CarPlay. Ένα ισχυρό πλεονέκτημα ακόμα και κόντρα σε μοντέλα μεγαλύτερων κατηγοριών. Ωστόσο κάποιες φορές αντιμετωπίσαμε αισθητή υστέρηση στις εντολές, κάτι που δείχνει πως η επεξεργαστική ισχύς θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη. Δεν αποκλείεται πάντως η ταχύτητά του να βελτιωθεί και με μια απλή αναβάθμιση του λογισμικού.

Στα θετικά υπολογίστε επίσης την επιφάνεια ασύρματης φόρτισης κινητών τηλεφώνων, τη σεβαστών διαστάσεων ψηφιακή οθόνη στον πίνακα οργάνων όπου δίνει διάφορες πληροφορίες -με πολύ μικρό στροφόμετρο όμως, καθώς και το κιβώτιο CVT που διευκολύνει τα μέγιστα την καθημερινότητα.

Η μετεξέλιξη του Aygo έριξε μπόι, απέκτησε περιμετρικές ενισχύσεις και πλέον διεκδικεί νέα διάσταση και ρόλο, με την προσθήκη του «Χ» στην κατάληξή του.

Τι άλλο να ζητήσει κάποιος; Σε πρώτη ανάγνωση, τίποτα. Όσο όμως εμβαθύνει στην εμπειρία χρήσης των δύο μοντέλων τόσο αρχίζει να αποκαθίσταται μία ισορροπία μεταξύ τους. Και αυτό διότι ναι μεν το μίνι της Suzuki δείχνει πιο συμβατικό στο εσωτερικό, έχει όμως τον τρόπο να μαζέψει εύκολους πόντους από τον αντίπαλό του. Ειδικά σε θέματα εργονομίας και πρακτικότητας.

Καταρχήν, αποκτά βραχεία κεφαλή στο θέμα της διαχείρισης των βασικών λειτουργιών, παρότι και το Aygo X διαθέτει αρκετούς φυσικούς διακόπτες. Παράλληλα, προσφέρει κατά τι καλύτερους χώρους για μικροπράγματα. Εκεί όμως που κάνει τη διαφορά είναι στο θέμα της μεταφοράς ανθρώπων.

Οι πίσω θέσεις του Ignis μπορούν να μεταφέρουν με μεγαλύτερη άνεση δύο ακόμα ενηλίκους. Οι οποίοι μάλιστα θα έχουν στη διάθεσή τους κανονικά πλευρικά παράθυρα και όχι ανοιγόμενα προς τα έξω με μεντεσέδες, όπως στο Aygo X. Επιπλέον, τα ίδια τα πίσω καθίσματα μπορούν να μετακινούνται ανεξάρτητα σε ράγες κατά το διαμήκη άξονα, έτσι ώστε να προσφέρουν μεγαλύτερο χώρο για τα πόδια ή για τις αποσκευές. Και όσο για τον χώρο αποσκευών, η επικράτηση του Suzuki είναι καταφανής με 267 lt έναντι 231 lt του Toyota.

Από άποψης εξοπλισμού, αμφότερα μπορούν να χαρακτηριστούν πλήρη. Όχι στο επίπεδο των B-SUV αλλά φορτωμένα με συστήματα που δεν μπορούσες καν να διανοηθείς στην κατηγορία Α πριν από 5-10 χρόνια. Αρκεί να αναφέρουμε τις σουίτες Suzuki Safety Support και Toyota Safety Sense με μπόλικα ηλεκτρονικά καλούδια που εφοδιάζουν ακόμα και τις βασικές εκδόσεις. Στο θέμα πάντως του infotainment, το Ignis βρίσκεται μία γενιά πίσω, με οθόνη αφής 7”, πιο παλιό λογισμικό και περιβάλλον γραφικών.

Εδώ κάπου ήρθε η ώρα να περάσουμε στο επόμενο κεφάλαιο, εκείνο της οδικής συμπεριφοράς. Και ξεκινάμε με μία κύρια παράμετρο, αυτή της ευκολίας, στην οποία υπάρχει ισοβαθμία. Τα δύο μοντέλα έχουν παραπλήσιες εξωτερικές διαστάσεις και κύκλο στροφής με ακτίνα μόλις 4,7 m. Πράγμα που τους επιτρέπει να κινούνται με χαρακτηριστική ευελιξία, παντού. 

* Αφορά τα μηχανικά μέρη

Η πρακτικότητα στη χρήση και η μείωση του οδηγικού φόρτου μεγιστοποιείται από το γεγονός πως διαθέτουν και τα δύο κιβώτιο συνεχώς μεταβαλλόμενης σχέσης. Αρκεί ο οδηγός να σύρει τον επιλογέα στη θέση D και το μόνο που μένει είναι να χειρίζεται το γκάζι, το φρένο και το τιμόνι. Εντάξει, για όσους επιθυμούν υπάρχουν και στις δύο περιπτώσεις paddles για να επιλέγουν προκαθορισμένες εικονικές σχέσεις και να προσομοιώνεται έτσι η λειτουργία ενός συμβατικού αυτόματου κιβωτίου.

Στον δρόμο και τα δύο είναι άνετα. Εφόσον όμως ανέβει έστω και λίγο ο ρυθμός, το Aygo X που βασίζεται στο ίδιο πάτωμα με το Yaris δείχνει καλύτερο πρόσωπο, και πιο δεμένο ως σύνολο. Αυτό δεν έχει να κάνει με τις στρεβλώσεις του αμαξώματος αλλά περισσότερο με τη λειτουργία των αναρτήσεων. Πάντως και στις δύο περιπτώσεις, η διαδρομή των αναρτήσεων τα αφήνει να γέρνουν στις στροφές. Ειδικά στο Ignis. Η Toyota έχει καταφέρει να τιθασεύσει καλύτερα τις δυνάμεις που αναπτύσσονται και παράλληλα να δώσει περισσότερο έλεγχο στα χέρια του οδηγού μέσω του συστήματος διεύθυνσης.

S= στάνταρ, Ε= Έξτρα, *LDW: Lane Departure Warning, LKA: Lane Keeping Assist CEB: City Emergency Braking, BSD: Blind Spot Detection

Σε ένα βαθμό πάλι, παίζει ρόλο και η απόσταση από το έδαφος. Το Aygo X ναι μεν εντυπωσιάζει με τις δυσανάλογα μεγάλες ζάντες των 18” (σε συγκεκριμένα επίπεδα εξοπλισμού), το δάπεδό του όμως απέχει μόλις 14,6 cm από το οδόστρωμα, έναντι των 18 cm του Ignis. Που βέβαια αυτό το τελευταίο διαθέτει και δεύτερη ανάγνωση, καθώς αν αποφασίσεις να εξορμήσεις σε κείνη τη μακρινή παραλία, πιθανά να αποβεί σωτήριο στην εξερεύνησή σου.

Για να κάνουμε τώρα ακόμα πιο δύσκολη την επιλογή νικητή, ας ρίξουμε μία ματιά στα νούμερα των επιδόσεων. Εδώ κάπου είναι που οι 11 επιπλέον ίπποι του 1.200άρη κινητήρα της Suzuki δίνουν ένα κάποιο προβάδισμα, σε σχέση με το 1.000άρι μοτέρ της Toyota. Ίσως με τρόπο που απαιτεί λίγο περισσότερη βενζίνη, ενώ μεταφέρει περισσότερη τραχύτητα και θόρυβο στο εσωτερικό, αλλά και πάλι. Ό,τι χάνει σε ποιότητα κύλισης, το κερδίζει σε επιδόσεις.

Στις χαμηλές ταχύτητες της πόλης η διαφορά παραμένει σε μικρό επίπεδο. Από στάση έως τα πρώτα 60 km/h, το Ignis απαιτεί 5,6” ενώ το Aygo X θέλει 7,1”. Όσο όμως ανεβαίνουν τα χιλιόμετρα, η ψαλίδα ανοίγει. Για το 0-100 τα αντίστοιχα νούμερα είναι 12,8” έναντι 16,1”, ενώ για τα 0-120 km/h η διαφορά ξεπερνά τα 6”, με 19,3” έναντι 25,4”.

Μετρήσεις DRIVE

Αντίστοιχο μοτίβο παρατηρείται και στις επιταχύνσεις εν κινήσει. Όσο τα χιλιόμετρα είναι χαμηλά, το Aygo X βρίσκεται πιο κοντά στο Ignis. Ενδεικτικά, το 50-80 km/h ολοκληρώνεται σε 4,1” έναντι 5,6”, ενώ για το 110-140 τα αντίστοιχα νούμερα είναι 14,6” και 22,3”. Όταν πάλι μιλάμε για τα φρένα, οι ρόλοι αντιστρέφονται. Δεν είναι πως το μικρό Toyota προσφέρει ελαφρά καλύτερη αίσθηση στο μεσαίο πεντάλ, όσο κυρίως η απόσταση που απαιτεί για την πλήρη ακινητοποίησή του. Για το 100-0 km/h του αρκούν 39,4 m, τη στιγμή που το Ignis βρίσκεται στα 41,6 m, μία επίδοση που δεν εντυπωσιάζει. Μεγαλύτερη είναι και η αντοχή των φρένων του Aygo X στην παρατεταμένη χρήση.

Πού καταλήγουμε; Σε αυτό που φάνηκε από την αρχή. Ότι δηλαδή τα δύο αυτά μοντέλα απευθύνονται τελικά σε διαφορετικό κοινό. Εάν είσαι 18χρονος -ή ο πατέρας/ χορηγός του- τότε το Aygo X μάλλον αποτελεί μονόδρομο, ως ένα μοντέρνο και απόλυτα εναρμονισμένο μίνι με την εποχή του. Εάν πάλι αναζητάς ένα αυτοκίνητο πόλης που να μπορεί όμως να πατήσει και χώμα, δίνεις έμφαση στους χώρους και θέλεις ένα «κλικ» παραπάνω σε σβελτάδα, το Ignis θα σας καλύψει περισσότερο.

Suzuki Ignis ΑΣΦΑΛΕΙΑ EuroNCAP 5/5 (2016) Τεστ επιβατών #87% Τεστ παιδιών #79% Τεστ πεζών #77% Βοηθήματα #60%

Toyota Aygo X ΑΣΦΑΛΕΙΑ EuroNCAP 5/5 (2022) - Τεστ επιβατών #78% Τεστ παιδιών #78% Τεστ πεζών #74% Βοηθήματα #81%