Η Alfa Romeo Giulia 2.2 MultiJet 180 Super μπορεί να μην είναι τόσο συναρπαστική όσο η Giulia Quadrifoglio των 510 ίππων (μείνετε συντονισμένοι στο DRIVE…), όμως έχει μεγαλύτερη σημασία αφού όλοι σχεδόν αυτή θα αγοράσουν.

Η Giulia MultiJet διατίθεται στην ευρωπαϊκή αγορά με δύο εκδόσεις του ίδιου κινητήρα ντίζελ, μία με 150 και μία με 180 ίππους. Οι κίνηση μεταδίδεται στους πίσω τροχούς μέσω ενός χειροκίνητου κιβωτίου 6 σχέσεων ή ενός νέου αυτόματου 8 σχέσεων, που είχε το αυτοκίνητο που οδηγήσαμε.

Δεν υπάρχουν ακόμη πληροφορίες για τις τιμές της νέας Alfa Romeo, αλλά η εταιρεία αφήνει να εννοηθεί ότι η Giulia θα ακολουθεί την τιμολόγηση της BMW 3-Series.

Πώς είναι στην οδήγηση;
Αρχικά λίγο εκνευριστική, αλλά όσο την οδηγείς τόσο περισσότερο την εκτιμάς.

Ο εκνευρισμός προέρχεται από μια σειρά δευτερεύοντα θέματα, που όμως συνωμοτούν για να χαλάσουν την οδηγική εμπειρία: Δεν μπορείς να απενεργοποιήσεις τα συστήματα ελέγχου ευστάθειας, δεν έχεις ποτέ τη σωστή ταχύτητα καθαριστήρων στο ψιλόβροχο, τα αλάρμ ανάβουν σε όχι τόσο δυνατά φρεναρίσματα, η θερμοκρασία στην καμπίνα μοιάζει να διαφέρει από την ένδειξη του συστήματος κλιματισμού, και η οθόνη του συστήματος πλοήγησης είναι εμφανώς πιο «φτηνή» από εκείνη στις αντίστοιχες BMW και Mercedes.

Στον πραγματικό κόσμο, όπου δεν οδηγείς απλά το αυτοκίνητο αλλά ζεις με αυτό, τέτοια μικρά θέματα αποκτούν μεγαλύτερη σημασία.

Όμως, αυτά τα μικροπροβλήματα δεν πρέπει να αποσπάσουν την προσοχή μας από το πολύ σημαντικό γεγονός ότι η νέα Giulia δεν είναι απλά η πιο ανταγωνιστική Alfa Romeo από τον καιρό της πρώτης Giulia, πάνω από μισό αιώνα πριν, αλλά είναι και η πιο ευχάριστη στην οδήγηση. Κι αυτό είναι πρωταρχικό για όλους όσους είναι λίγο Alfisti στην ψυχή. Οι λεπτομέρειες του αυτοκινήτου μπορεί να θέλουν ακόμη λίγη δουλειά, όμως τα βασικά του στοιχεία είναι εξαιρετικά.

Ξεκινάμε με την άψογη θέση οδήγησης και την εξαιρετική (τουλάχιστον με τα σημερινά μέτρα) ορατότητα γύρω-γύρω. Ο κινητήρας κάνει θόρυβο στο ραλαντί και στο φουλ γκάζι, αλλά κατά τα άλλα είναι ήσυχος – πιο ήσυχος από αυτούς της Mercedes-Benz C-Class και της Jaguar XE, αν και μάλλον υστερεί σε σχέση με εκείνους των BMW και Audi. Τα κλασικά «χωστά» όργανα είναι ευανάγνωστα, αλλά όχι τόσο όμορφα.

Μόλις οι τροχοί αρχίσουν να γυρνούν, εντυπωσιάζεσαι από την ανάρτηση. Είναι «μαγικά» άνετη για τέτοιου είδους αυτοκίνητο – και όχι μόνο στην ομαλή ιταλική άσφαλτο. Βρήκαμε κάτι φρικτές λακκούβες και γουρλώσαμε τα μάτια, όχι μόνο από το ταλέντο της ανάρτησης να τις απορροφά, αλλά κι από την ικανότητα της δομής να περιορίζει το γεγονός αποκλειστικά στη γωνία του αμαξώματος όπου συμβαίνει. Τα ελατήρια δείχνουν μαλακά αλλά με τέλεια απόσβεση, και το πλαίσιο είναι εξαιρετικά άκαμπτο, ακριβώς όπως πρέπει να είναι σε ένα τέτοιο αυτοκίνητο. 

Ταξιδεύοντας με την Giulia, προσέχεις πόσο χαμηλός είναι ο αεροδυναμικός θόρυβος και πόσο επιδέξια αλληλεπιδρά το κιβώτιο με τον κινητήρα. Θεωρητικά μπορεί να σου λείπει ένα τρίτο πεντάλ, όμως στην πραγματικότητα αμφιβάλλω αν θα βελτίωνε περαιτέρω την οδηγική εμπειρία.

Η κρίσιμη δοκιμασία όμως έρχεται στο ορεινό στροφιλίκι. Τα καλά νέα είναι πως η Giulia προβιβάζεται με βαθμό καλό μεν, αλλά μακριά από το άριστα. Οι κινήσεις και κλίσεις του αμαξώματος ελέγχονται εξαιρετικά, κάνοντας το αυτοκίνητο να δείχνει ακλόνητα σταθερό σε κάθε περίπτωση. Όμως το νέο σύστημα διεύθυνσης με την ηλεκτρονική υποβοήθηση απογοητεύει: Είναι υπερβολικά γρήγορο, υπερβολικά άμεσο κι επιθετικό γύρω από τη θέση της ευθείας, ενώ δεν σου δίνει και καμία σημαντική πληροφορία. 

Αυτό σε δυσκολεύει να νιώσεις το εμπρός μέρος του αυτοκινήτου και να υπολογίσεις με ακρίβεια πόσο να στρίψεις το τιμόνι σε μια γρήγορη στροφή. Και είναι κρίμα, διότι η Giulia μοιάζει όμορφα ζυγισμένη. Η ελαφριά υποστροφή δείχνει να θέλει να εξελιχθεί σταδιακά σε μια εξίσου άκακη υπερστροφή, πριν τα ηλεκτρονικά επέμβουν πρόωρα για να φράξουν βίαια τον συγκεκριμένο δρόμο προς την οδηγική απόλαυση…

Να την αγοράσω;
Αν είστε από αυτούς που πάντα τους άρεσε η ιδέα μιας σεντάν Alfa, αλλά όχι και η πραγματικότητα, η νέα Giulia αξίζει σίγουρα την προσοχή σας. Ομοίως, αν έχετε βαρεθεί το γερμανικό κατεστημένο, θα βρείτε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία στη νέα αυτή Alfa Romeo. H Mercedes και η BMW μπορεί να φτιάχνουν πιο ολοκληρωμένα αυτοκίνητα, όμως αυτά δεν έχουν την αίσθηση του καινούργιου και τη σπορ, μοδάτη εικόνα της Giulia.

Τα μειονεκτήματα της Giulia είναι δευτερεύοντα, αλλά αρκετά σε αριθμό ώστε να σε ενοχλεί η σκέψη του πόσο καλύτερο θα μπορούσε να ήταν το αυτοκίνητο. Όμως δεν αποτελούν λόγο να μην την αγοράσεις.

Με λίγα λόγια, αν η Alfa τη φτιάξει και την τιμολογήσει σωστά, βλέπουμε την Giulia και τις επερχόμενες παραλλαγές της να διορθώνουν μεγάλο μέρος της ζημιάς που έχει γίνει στη θρυλική φίρμα τις τελευταίες δεκαετίες. Για την Alfa Romeo, έρχεται ακριβώς τη στιγμή που τη χρειάζεται…

(Οδηγικές εντυπώσεις από την Giulia Quadrifoglio των 510 PS στο περιοδικό DRIVE που κυκλοφορεί Παρασκευή 20 Μαϊου)

Τι λέει το AUTOCAR
Μερικές λεπτομέρειες χαλάνε λίγο την οδηγική εμπειρία, αλλά τα βασικά και ουσιώδη στοιχεία του αυτοκινήτου είναι εξαιρετικά. Η πιο ανταγωνιστική και ευχάριστη στην οδήγηση Alfa εδώ και μισό αιώνα.
Τιμή από €42.000 (κατ’ εκτίμηση)
Τεχνολογία 2.143 cc, i4, 16v, 1 ΕΕΚ, άμεσος ψεκασμός common-rail, τούρμπο VGT, 180 PS/3.750 rpm, 46,0 kgm/1.750 rpm. Αυτόματο κιβώτιο 8 σχέσεων, κίνηση στους πίσω τροχούς μέσω μπλοκέ διαφορικού
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 km/h 7,1”
Τελική ταχύτητα 230 km/h
Μέση κατανάλωση 4,2 lt/100 km
Εκπομπές CO2 109 g/km
Διαστάσεις 4.633 x 1.811 x 1.429 mm
Μεταξόνιο 2.820 mm
Βάρος 1.455 kg
Στοιχεία κατασκευαστή