Στην έκθεση του Παρισιού το 1998, η Jaguar έκλεψε τις εντυπώσεις παρουσιάζοντας την XK180. Το πρωτότυπο εξελίχθηκε για να τιμήσει την επέτειο 50 ετών από την πρεμιέρα του κινητήρα XK Series αλλά και για να διαφημίσει τις ικανότητες των  μηχανικών και σχεδιαστών που εργάζονταν στο νεοσύστατο τμήμα Special Vehicle Operations (SVO) της Jaguar.

Το χειροποίητο αλουμινένιο αμάξωμα βασιζόταν στα μηχανικά μέρη της XKR με κοντύτερο μεταξόνιο. Κάτω από το καπό βρισκόταν μια βελτιωμένη έκδοση του κινητήρα AJ-V8 4,0 λίτρων που απέδιδε 450 PS και συνεργαζόταν με αυτόματο κιβώτιο 5 σχέσεων. Την εικόνα συμπλήρωναν το επιθετικό στήσιμο της ανάρτησης και τα φρένα της Brembo.

Υπεύθυνος για το σχεδιασμό της XK180 ήταν ο Νοτιοαφρικανός Keith Helfet (δημιουργός της XJ220), υπό την επίβλεψη του αρχισχεδιαστή της Jaguar, Geoff Lawson. Οι σχεδιαστικές αναφορές στην αγωνιστική D-Type (1954) που διέπρεψε στο Le Mans, στην εμβληματική E-Type (1961) αλλά και στο κεντρομήχανο πρωτότυπο XJ13 (1966) είναι περισσότερο από εμφανείς.

Οι καμπύλες του αμαξώματος αγκάλιαζαν τους τεράστιους τροχούς 20” και συνδυάζονταν με λιττές λεπτομέρειες όπως η οβάλ γρίλια, οι εσοχές στο μακρύ καπό και τα κομψά φώτα πάνω στα φτερά. Ξεχώριζαν επίσης το κοντό και καμπύλο παρμπρίζ που εκτείνονταν στο προφίλ, η απουσία οροφής, τα φουσκώματα πίσω από την καμπίνα που έσβηναν στην ουρά, η ενσωματωμένη αεροτομή και τα στρογγυλά φώτα τεχνολογίας LED.

Στο εσωτερικό η εικόνα ήταν λιττή, με αλουμινένια επένδυση στο ταμπλό και το κεντρικό τούνελ, πληθώρα αναλογικών οργάνων, ρετρό διακόπτες, τριάκτινο τιμόνι με πλήκτρα για αλλαγή σχέσεων και δερμάτινα καθίσματα αγωνιστικού τύπου.

Η εξέλιξη του σχεδίου της XK180 ήταν το πρωτότυπο F-Type που έκανε πρεμιέρα στην έκθεση NAIAS του 2000, κορυφώνοντας τις φήμες για μια πιθανή έκδοση παραγωγής. Παρόλα αυτά, το project εγκαταλείφθηκε καθώς ο νέος υπεύθυνος σχεδιασμού Ian Callumn που ανέλαβε τα ηνία από τον εκλιπόντα Geoff Lawson ξεκίνησε από την αρχή το σχεδιασμό του επόμενου σπορτσκαρ της βρετανικής φίρμας. Έτσι, η F-Type παραγωγής που ακολούθησε το 2012 δεν είχε πολλά κοινά με το ομώνυμο πρωτότυπο, παρόλο που και αυτή τίμησε με τον καλύτερο τρόπο την πλούσια σχεδιαστική κληρονομιά της εταιρείας.