Η αλήθεια είναι ότι η Ferrari δεν έχει παρουσιάσει κάποιο οδικό χάρτη για τη μετάβαση της στη νέα εποχή της ηλεκτροκίνησης. Ούτε έχει ανακοινώσει επίσης κάποιο πακέτο μαμούθ, όπως πρόσφατα έκανε η Lamborghini για το ηλεκτρικό της μέλλον.

Παρόλα αυτά οι Ιταλοί έχουν ήδη εμπλακεί στο παιχνίδι. Διαθέτουν εξηλεκτρισμένα μοντέλα στη γκάμα τους (SF90), κορυφαία τεχνολογικά συστήματα (ανάκτησης ενέργειας, υβριδικό σύστημα κίνησης κτλ) στα μονοθέσια τους στη Formula 1, ενώ έχουν ως «κάπτεν» στην ηγεσία τους, έναν μάστερ των ηλεκτρονικών συστημάτων, τον Benedetto Vigna.

Κακά τα ψέματα βέβαια, η Ferrari εάν ήταν στο χέρι της δε θα έπαιρνε ποτέ την απόφαση να συνδέσει οποιοδήποτε μοντέλο της στην πρίζα. Ακόμα και στο πρώτο στην ιστορία της SUV (Purosangue), που πολλοί περίμεναν ότι θα έκρυβε μπαταρίες στο πάτωμα του, επέλεξε για το λανσάρισμα του μοντέλου της στην αγορά τον all time classic V12 κινητήρα. 

Οι Ιταλοί αυτό που προσπαθούν είναι να ελαχιστοποιήσουν τα μειονεκτήματα των θερμικών κινητήρων μέσω της τεχνολογίας. Οι ίδιοι θα πόνταραν τα ρέστα τους στα συνθετικά καύσιμα. Γνωρίζουν πως να τα χρησιμοποιήσουν, έχουν διαπιστώσει στην πράξη τα προτερήματα τους και κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε να τα μετατρέψουν και σε... «καταπράσινα».

Το υδρογόνο είναι ακόμα μια λύση που αρέσει στη Ferrari. Και ενδεχομένως όχι και τόσο «άπιαστη». Η βρετανική τεχνολογική startup Viritech κατασκευάζει ήδη ένα υδρογονοκίνητο hypercar, σε συνεργασία με τον οίκο Pininfarina, το οποίο θα ζυγίζει 1.000 kg και θα αποδίδει 1.000 ίππους! Ήδη οι Ιταλοί φημολογείται πως έχουν προσεγγίσει την Viritech για συνεργασία ή... εξαγορά. Αγκάθι βέβαια σε αυτήν την εφαρμογή, φαντάζει το δίκτυο ανεφοδιασμού.   

Η Ferrari όπως αποδεικνύουν και οι κινήσεις της θα τραβήξει από τα μαλλιά τους θερμικούς κινητήρες για όσο μπορεί και όσο της το επιτρέπουν οι νόμοι. Προσφάτως μάλιστα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή άφησε ανοιχτό ένα παραθυράκι για «μικρούς» κατασκευαστές (σε ότι αφορά την παραγωγή πάντα) ώστε να διατηρήσουν εν ζωή τους θερμικούς κινητήρες στα μοντέλα τους και μετά το 2035, με το Maranello να παίρνει μια βαθιά ανάσα ανακούφισης. 

Αυτή τη στιγμή πάντως στο ιταλικό στρατόπεδο κάθε 22 λεπτά βγαίνει από τη γραμμή παραγωγής ένας V8 κινητήρας με τον V12 να καθυστερεί κομματάκι περισσότερο καθώς απαιτεί και ανθρώπινη παρέμβαση κατά τη διαδικασία συναρμολόγησής του. Αυτό όμως είναι και το μαγικό της όλης διαδικασίας και ένας από τους λόγους που η Ferrari έχει τόσους φανατικούς θαυμαστές. 

Άλλωστε όπως έχει δηλώσει και ο νέος CEO της φίρμας Benedetto Vigna «έχω δει πελάτες να παραλαμβάνουν την καινούργια τους Ferrari και να κλαίνε από χαρά. Δε μπορούμε να απογοητεύσουμε αυτούς που μας υποστηρίζουν, δε μπορούμε να πάμε κόντρα στην ιστορία μας». 

Βέβαια, υπάρχουν και φωνές στους κόλπους της εταιρείας που επιθυμούν να ξεκινήσει η μετάβαση προκειμένου να μη χαθεί κι άλλος χρόνος. Υποστηρίζουν δε, ότι αυτό θα έπρεπε ήδη να έχει γίνει καθώς η Ferrari δεν είναι Lamborghini, από την άποψη ότι δεν έχει έναν όμιλο πίσω της όπως το Group VW που επενδύει δισ. ευρώ στο ηλεκτρικό του πλάνο, καρπούς που γεύεται χωρίς κόπο η φίρμα από τη Sant'Agata... 

Τα συγκεκριμένα στελέχη της Ferrari ζητούν από τον Vigna να λανσαριστεί το αργότερο έως το 2025 το πρώτο ηλεκτρικό μοντέλο της φίρμας και έχουν μάλιστα έτοιμο και τον τρόπο δράσης. Το σχέδιο τους προβλέπει τη δημιουργία μιας νέας γραμμής παραγωγής αποκλειστικά για ηλεκτρικά οχήματα και τονίζουν ότι εφόσον συμβεί αυτό θα αυξηθεί η ετήσια παραγωγή κατά 35%, σε πάνω δηλαδή από 15.000 αυτοκίνητα έως το 2025, έναντι 11.155 που ήταν το 2021. Η αλλιώς, από 46 αυτοκίνητα ημερησίως που κατασκευάζει σήμερα η Ferrari στα 65 αυτοκίνητα ανά ημέρα το 2026, εξασφαλίζοντας έτσι μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους. Από 35,9% που ήταν το 2021 σε 38-40% το 2026!

Προτείνουν εν ολίγοις, να κατασκευαστούν 5 νέα αμιγώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα μέχρι τότε, διευρύνοντας τη γκάμα της Ferrari στα 17 μοντέλα. 

Το πρόβλημα είναι βέβαια ότι η Ferrari δε μπορεί να βρει λύση στο θέμα του βάρους των ηλεκτρικών οχημάτων. Και μια Ferrari που θα ζύγιζε πάνω από 2 τόνους δε θα ήταν Ferrari στην αίσθηση και στο χειρισμό.

Αναφέρουν δε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το Hypercar του Κροάτη κατασκευαστή Rimac,το Nevera, το οποίο ζυγίζει 2,2 τόνους όσο δηλαδή ένα Ford Transit ή ένα Mercedes Sprinter…   

Για την επίλυση αυτών των ακριβών προκλήσεων, η Ferrari ερευνά τη λύση των μπαταριών στερεάς κατάστασης, οι οποίες θα μπορούσαν θεωρητικά να βελτιώσουν την ισχύ της μπαταρίας, το βάρος αλλά και τον όγκο της. Από την έρευνα ωστόσο μέχρι την πλήρη εφαρμογή υπάρχει τεράστια απόσταση. Κάτι που εύστοχα επιβεβαίωσε και ο Benedetto Vigna λέγοντας χαρακτηριστικά «όταν υπάρχει μια τόσο βίαιη μετάβαση σε μια νέα τεχνολογία, εξ ορισμού η κατάσταση είναι ασαφής και ομιχλώδης». Κι όταν αυτά τα δηλώνει ένας γκουρού των ηλεκτρονικών συστημάτων, τότε ποιος μπορεί να το αρνηθεί;