Στο προηγουμενο DRIVE Trophy, η δοκιμή του Duster τελείωνε με την εξής φράση: «Οι φήμες που το θέλουν επίτιμο μέλος κάθε μελλοντικού DRIVE Trophy δεν έχουν επιβεβαιωθεί». Ε, λοιπόν σας έχω νέα: Επιβεβαιώθηκαν! Για τα μάτια του κόσμου πάντως, υπήρχε και η αφορμή της ανανέωσης την οποία δέχτηκε το μοντέλο που απογείωσε τη σύγχρονη Dacia.

Χτίζοντας λοιπόν τη λίστα με τους συμμετέχοντες του εφετινού DRIVE Trophy, το Duster ήταν εξ αρχής στο excel και μάλιστα πάνω-πάνω. Και μάλλον κανείς δεν εξεπλάγην όταν η αφεντιά μου ζήτησε δήθεν τάχα μου αδιάφορα να το αναλάβει. Πάλι… «Αλίμονο», είπε ο Κουτσογιάννης.

Εμπειρία
Έφυγα από το γραφείο τελευταίος για το λιμάνι, με τη σιγουριά ότι οι επόμενες ημέρες θα ήταν έναν υγιεινός περίπατος για το Duster. Όλα τα προσωπικά μπαγκάζια ήταν στον χώρο αποσκευών, ενώ μερικά φτυάρια, τσάπες και κορύνες σφηνώθηκαν στον χώρο για τα πόδια των πίσω επιβατών… Διότι τα Trophy μας έχουν διδάξει πως όλα μπορούν να συμβούν.

Ωστόσο το κινητό είχε ήδη συνδεθεί στο νέο infotainment με την 8άρα οθόνη και το Spotify άρχισε να αποφορτίζει το μυαλό. Όπως συνέχισε να κάνει αμέσως μόλις βγήκαμε από το πλοίο για να πάρουμε επιτέλους τα βουνά. Μέχρι εκεί, το Duster ακολούθησε το κονβόι ως σκούπα, άνετα και πολιτισμένα, χωρίς ο θόρυβος από το ντίζελ 1.500άρι μοτέρ Blue Dci των 115 PS να ενοχλεί. Να θυμίσω πως εφέτος, το Duster ήταν το μοναδικό ντίζελ και μαζί με το Outback τα μόνα μη εξηλεκτρισμένα.

Όσο ακομπλεξάριστα κι αν αντιμετωπίζει το Duster την άσφαλτο, στο χώμα είναι που το χαίρεσαι. Έτσι αμέσως μόλις πάτησε εκτός ασφάλτου γύρισα το διακόπτη της τετρακίνησης στην επιλογή Auto ώστε οι εμπρός τροχοί να μη ζορίζονται αναζητώντας πρόσφυση και τραυματιστεί άσκοπα κάποιο από τα GoodYear Vector 4Season. Ύστερα από την ανανέωση, αυτά είναι τα λάστιχα πρώτης τοποθέτηση στα 4WD Duster, και διαθέτουν το χαρακτηριστικό 3PMSF (Three Peak Mountain Snowflake). Ό,τι έπρεπε δηλαδή για την άμμο και τα χιόνια που μας είχε υποσχεθεί για εφέτος ο Λάσδας.

Στην άφθονη φυτευτή πέτρα του οροπεδίου, τα 21,4 cm της απόστασης από το έδαφος και η καλοκουρδισμένη ανάρτηση ήταν αυτά ακριβώς που χρειάζονταν. Το Duster απλώς ακολουθούσε τον ρυθμό, χωρίς να απαιτεί αισθήσεις τεντωμένες. Μάλιστα, η κολόνα του τιμονιού απομονώνει πλέον καλύτερα τους κραδασμούς από τις παλάμες του οδηγού.

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα οι πρώτες σχεδόν 14 σερί ώρες στο τιμόνι κύλισαν νερό. Με έξωθεν καθοδήγηση για τις ανάγκες τις φωτογράφησης, το Duster αφενός πέρασε πάνω από φαινομενικά απροσπέλαστες πέτρες-βράχους. Αφετέρου, στο πατημένο χώμα ο ρυθμός που μπορούσε να υποστηρίξει αδιαμαρτύρητα ήταν πολύ σοβαρός. Οπότε το βράδυ στον Άγιο Νικόλαο βρήκε το γνωστό δίδυμο Duster-Τούντα αρκετά σκονισμένο μα καθόλου ταλαιπωρημένο. Το αντίθετο μάλιστα…

Πάλιουρας
Την ώρα που όλα τα υπόλοιπα μοτέρ ξύπνησαν βελούδινα και αθόρυβα, το κροτάλισμα του ντίζελ έκοψε στα δύο την πρωινή ησυχία της πόλης μέχρι να ζεσταθεί λιγάκι. Δεν μπορώ να πω ότι με ενόχλησε, ωστόσο αυτό είναι υποκειμενικό. Είναι όμως τελείως αντικειμενικό ότι στο πρατήριο καυσίμων, το Dacia ήταν το μόνο που ούτε καν πλησίασε την αντλία αφού είχε ακόμα 3/4 καυσίμου στο ρεζερβουάρ.

Έχοντας πάρει κατεύθυνση για το Λιβυκό Πέλαγος και τους αμμόλοφους, και πάλι δεν είχα να ανησυχώ για πολλά. Το Duster εκτός από ψηλό, με ικανά λάστιχα και αποδεδειγμένα αποτελεσματική τετρακίνηση που κλειδώνει είναι και αρκετά ελαφρύ. Οπότε κατάφερνε να μανουβράρει και να ξεκινά με άνεση στη βαθιά και παχιά άμμο, έτσι ώστε ύστερα να πλανάρει με ασφάλεια διατηρώντας τη φόρα του. Κλήθηκε μάλιστα να αντιμετωπίσει και την πιο δύσκολη δοκιμασία του διημέρου, μαζί μόνο με το Wrangler και το Discovery Sport: Να σκαρφαλώσει σε μια απότομη ανηφόρα μήκους περίπου 50 m που δύσκολα ανέβαινες ακόμα και με τα πόδια, την οποία είχαν ήδη σκάψει τα άλλα δύο θηρία και στο τέλος καραδοκούσε ένας σκαλί-βράχος.

Χωρίς να μπορεί να πάρει τη φόρα που έπρεπε για να μην κολλήσει στις ροδιές που είχαν αφήσει τα προηγούμενα δύο αυτοκίνητα, το Duster έφτασε στην αρχή της ανηφόρας με γεμάτη 3η στο κιβώτιο, έβαλε 2η λίγα μέτρα αργότερα και με το γκάζι στο πάτωμα έφτασε μέχρι την κορυφή… Όπου και έμεινε από δύναμη. Το κούμπωμα της πάρα πολύ κοντής 1ης θα κατέστρεφε επί τόπου την προσπάθεια αφού θα έκοβε όλη τη φόρα του αυτοκινήτου.

Κι αν η προσέγγιση γινόταν με περισσότερη φόρα σήμαινε πως το αυτοκίνητο θα έβρισκε δυνατά κάτω. Οπότε και τα δύο σενάρια απορρίφθηκαν. Θεωρώ πάντως πως εάν το Duster επιχειρούσε πρώτο, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να είχε καταφέρει ό,τι και το Wrangler. Και πάλι όμως όλοι εντυπωσιαστήκαμε.

Το μυστικό της απλότητας
Δεν υπάρχει καν λόγος να αναφερθώ στο πόσο ευχάριστος συνοδοιπόρος υπήρξε το Duster και σε αυτό το Trophy. Αντιμετώπισε κάθε στιγμή με την ηρεμία εκείνου που έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει και πότε.

Ωστόσο κρατείστε το εξής: Τη στιγμή που το μοτέρ Blue dCi έσβησε για το ταξίδι της επιστροφής, ο υπολογιστής ταξιδιού έγραφε μέση κατανάλωση 6,5 lt/100 km. Και η ένδειξη του εναπομείναντος καυσίμου ήταν ελάχιστα κάτω από τη μέση. Τα συμπεράσματα δικά σας. 

Τεχνολογία
Κινητήρας πετρελαίου 1.461 cc, i4, ψεκασμός common rail, τούρμπο μεταβλητής γεωμετρίας
Απόδοση 114 PS/3.750 rpm, 260 Nm/2.000 rpm
Κιβώτιο Χειροκίνητο 6άρι
Τετρακίνηση Αυτόματη με πολύδισκο συμπλέκτη
Κλείδωµα κεντρικού Ναι
Ανάρτηση εµπρός Γόνατα MacPherson, αντιστρεπτική ράβδος
Ανάρτηση πίσω Πολλαπλών συνδέσμων, αντιστρεπτική ράβδος
Λάστιχα GoodYear Vector 4Season, 215/60 R17, κανονική ρεζέρβα
Διαστάσεις 4.341 x 1.804 x 1.693 mm
Απόσταση από το έδαφος 21,4 cm
Γωνίες off-road 30^o - 33^o - 21^o
Βάρος 1.415 kg
0-100 km/h 10,2”
Τελική 175 km/h
Κατανάλωση Trophy* 6,5 lt/100 km
Εκπομπές CO₂138-139 g/km
Τιμή Από €24.460
Μετρήσεις κατασκευαστή, *μέτρηση DRIVE