Mirai στα ιαπωνικά σημαίνει μέλλον, και πράγματι το αυτοκίνητο είναι τόσο φουτουριστικό στην πραγματικότητα, όσο δείχνει στις φωτογραφίες.

Το βασικό στοιχείο αυτής της εντυπωσιακής εμφάνισης είναι οι δύο μεγάλοι –αλλά πολύ λειτουργικοί– αεραγωγοί στο ρύγχος, που τροφοδοτούν την ενεργειακή κυψέλη με οξυγόνο. Το σχεδιαστικό αυτό μοτίβο επαναλαμβάνεται στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου με τη μορφή των δύο τεράστιων πίσω φώτων, που δείχνουν σαν ανοίγματα εξαερισμού αλλά δεν είναι.

Τα φουσκωμένα πίσω φτερά, που επεκτείνονται μέχρι την άκρη του αμαξώματος, δένουν οπτικά με τους εμπρός αεραγωγούς, δημιουργώντας την εντύπωση ότι το αυτοκίνητο ρουφάει αέρα και δεν βγάζει παρά μόνο νερό από την εξάτμιση.

Όπως και να το δεις, το Mirai δεν έχει το εύπεπτο φουτουριστικό στιλ του επίσης υδρογονοκίνητου Honda FCX. Είναι σαφώς πιο προηγμένο σχεδιαστικά, όπως προηγμένη είναι και η τεχνολογία που κρύβει κάτω από το αμάξωμά του. Μπορεί να ταιριάξει στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα;

Πώς είναι στην οδήγηση;
Το εσωτερικό του Mirai είναι λιγότερο ακραίο, όντας λίγο-πολύ αυτό που θα περίμενες από ένα υδρογονοκίνητο μοντέλο. Η ποιότητα των πλαστικών είναι ανώτερη από αυτήν στο Prius και η μεγάλη κεντρική οθόνη δείχνει ταιριαστή όταν καθίσεις στη θέση του οδηγού, αν και φαίνεται μάλλον υπερβολική στις φωτογραφίες.

Κάτω από το ασυνήθιστο αμάξωμά του, το Mirai έχει μια επίσης ασυνήθιστη μηχανική διάταξη. Είναι ένα μεγάλο αυτοκίνητο (με μήκος 4,89 m και πλάτος 1,82 m) και έχει μπροστινή κίνηση, γόνατα McPherson εμπρός και διπλά ψαλίδια στην πίσω ανάρτηση. Όμως εκεί σταματούν οι ομοιότητες με τα συμβατικά αυτοκίνητα.

Κάτω από το εμπρός καπό βρίσκεται ο ηλεκτροκινητήρας, τοποθετημένος εγκάρσια, με την ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου της ισχύος από πάνω. Η νέα, περιορισμένων διαστάσεων ενεργειακή κυψέλη της Toyota βρίσκεται κάτω από τα μπροστινά καθίσματα, με τον ενισχυτή τάσης (power booster στα 650V) στο εμπρός άκρο της, κάπου ανάμεσα στα καθίσματα.

Οι μηχανικοί της Toyota είναι περήφανοι για αυτή τη νέα ενεργειακή κυψέλη (Fuel Cell Stack). Σε σύγκριση με την προηγούμενή τους προσπάθεια, το 2008, έχει υπερδιπλάσια πυκνότητα ισχύος (3,1 αντί 1,4 kW/lt) και λιγότερο από το μισό της βάρος.

Χρησιμοποιεί την ολοκαίνουργια τεχνοτροπία του τρισδιάστατου πλέγματος (3D mesh), που με απλά λόγια απομακρύνει το παραγόμενο νερό από την επιφάνειά του, βελτιώνοντας την παροχή οξυγόνου στη στοιβάδα του καταλύτη. Η κυψέλη μπορεί να εκκινήσει σε θερμοκρασίες έως και -30 βαθμών Κελσίου και λέγεται ότι έχει τη ίδια διάρκεια ζωής με έναν συμβατικό κινητήρα εσωτερικής καύσης.

Υπάρχουν δύο δεξαμενές αποθήκευσης υδρογόνου, η μία κάτω από το εμπρός κάθισμα και η άλλη πίσω από το πίσω κάθισμα. Η μπαταρία νικελίου-υδριδίου μετάλλου είναι τοποθετημένη πάνω από τη δεύτερη δεξαμενή υδρογόνου. Το κάτω μέρος του αυτοκινήτου είναι όλο κλεισμένο με ποδιά, πράγμα εφικτό αφού δεν υπάρχει ούτε καυτός θερμικός κινητήρας ούτε εξάτμιση.

Κοιτάζοντας τα σχέδια του Mirai σε τομή, είναι ξεκάθαρο ότι πάρα πολλή τεχνολογία έχει «συσκευαστεί» μέσα σε μια κατά τα άλλα μάλλον συμβατική δομή. Πάντως, παρότι ο πίσω πρόβολος δεν είναι υπερβολικά μακρύς, ο χώρος αποσκευών είναι κάθε άλλο παρά συμβολικός.

Όπως περιμένεις από ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, δεν έχεις παρά να πατήσεις ένα κουμπί και να σπρώξεις τον κοντό επιλογέα στο “Drive” για να ξεκινήσεις. Για έναν ενθουσιώδη οδηγό, αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα με τα νέας γενιάς, ηλεκτροκίνητα μοντέλα. Αναμενόμενα, έχουν όλα παρόμοιο χαρακτήρα.

Όλα έχουν βελούδινο και σχεδόν αθόρυβο σύστημα κίνησης, δυνατή ροπή από το ξεκίνημα και αρκετά γρήγορη επιτάχυνση μέχρι τα 80-100 km/h. Δεν λέμε ότι είναι απρόσωπα, απλά ότι είναι όλα παρόμοια στην οδήγηση.

Το Mirai δεν διαφέρει. Στη σύντομη δοκιμή μας του μοντέλου παραγωγής, αυτό ήταν όπως ακριβώς περιγράφουμε παραπάνω. Έδειχνε λίγο το βάρος του (η ισχύς και η ροπή είναι μάλλον χαμηλές για ένα αυτοκίνητο που ζυγίζει πάνω από 1,8 τόνους), αλλά έδινε την αίσθηση ότι πατάει σταθερά, ενώ ήταν και άνετο στους ιαπωνικούς δρόμους.

Το χαμηλά τοποθετημένο βάρος και το σωστό ζύγισμα εμπρός-πίσω χαρίζουν περισσότερη ευελιξία απ’ ό,τι θα περίμενες και το αυτοκίνητο ανταποκρίνεται ζωηρά στο τιμόνι.

Να το αγοράσω;
Αν το δεις ως ένα μεγάλο, προσθιοκίνητο οικογενειακό μοντέλο, το Mirai δεν είναι κάτι παραπάνω από απλά ανταγωνιστικό. Όμως αποτελεί ένα τεράστιο τεχνολογικό επίτευγμα. Είναι ένα πρακτικό, χρηστικό, υδρογονοκίνητο μοντέλο παραγωγής.

Το Mirai έρχεται στην Ευρώπη το Σεπτέμβριο και η προγραμματισμένη παραγωγή του τον πρώτο χρόνο έχει ήδη αυξηθεί από τα 400 στα 700 κομμάτια, ενώ η Toyota περιμένει να πουλήσει 3.000 αυτοκίνητα το 2017. Μπορεί να αντιπροσωπεύει ένα ταπεινό ξεκίνημα για την πολυαναμενόμενη «υδρογονική επανάσταση», αλλά η ενεργειακή πυκνότητα του αερίου αυτού καυσίμου και ο γρήγορος ανεφοδιασμός που επιτρέπει, δίνουν σημαντικά πλεονεκτήματα στη συγκεκριμένη τεχνολογία.

Τι λέει το AUTOCAR
Σπουδαίο ως τεχνολογικό επίτευγμα, αλλά και απόλυτα πρακτικό και χρηστικό ως αυτοκίνητο.
Τιμή €76.000 (στην Αγγλία)
Τεχνολογία Συγχρονικός ηλεκτροκινητήρας AC, ενεργειακή κυψέλη υδρογόνου ΡΕΜ με power booster στα 650V, 155 PS, 34,2 kgm, μπαταρία Ni-MH, αυτόματο κιβώτιο 6 σχέσεων, κίνηση στους εμπρός τροχούς
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 km/h 10,0”
Τελική ταχύτητα 180 km/h
Δεξαμενές Η2 122,4 lt στα 700 bar
Αυτονομία 480 km
Εκπομπές CO₂ 0 g/km
Διαστάσεις 4.890 x 1.815 x 1.535 mm
Μεταξόνιο 2.780 mm
Βάρος 1.850 kg
Στοιχεία κατασκευαστή