Το νέο RS6 δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα καρφί στο μάτι των απανταχού supercars.

Αναρωτιέμαι με τι κριτήριο επιλέγεις ένα αυτοκίνητο όπως το RS6. Επειδή είσαι οικογενειάρχης; Επειδή είσαι λάτρης της γρήγορης οδήγησης; Ή μήπως επειδή απλώς είσαι εκκεντρικός; Μάλλον ένα μίγμα όλων των παραπάνω, ωστόσο ένας δημοσιογράφος αυτοκινήτου είμαι και όχι ο Ίρβιν Γιάλομ. Το μόνο σίγουρο είναι πως εκτός από τον Νίτσε, όταν σανιδώσεις το γκάζι σε αυτό εξωφρενικό αυτοκίνητο, θα κλάψουν –εκτός από σένα και όλοι όσοι είναι εντός του...

Ήχος και φως
Δεν είναι ο ασύλληπτος ήχος του V8 με τους δύο υπερσυμπιεστές, δεν είναι αυτή η απίστευτη αντίστροφη ώση που δέχεσαι σε κάθε πάτημα του γκαζιού. Όλα αυτά τα έχω ξανανιώσει. Μια στιγμή όμως. Όχι μ’ ένα στέισον των δύο τόνων. Ούτε έχω παίξει με πολλά αυτοκίνητα το παιχνίδι «πιάσε τα 200 σε μια ευθεία 400 μέτρων», εναλλάξ με το παιχνίδι «στρίψε με τόσα χιλιόμετρα που κάνουν το σβέρκο σου να πονάει».

Ολόκληρη η διαδρομή των 70 και κάτι χιλιομέτρων γύρω από Μόναχο ήταν ένα συνεχές φλουτάρισμα της εκνευριστικά τέλειας βαυαρικής εξοχής. Μια κλοτσιά στο γκάζι και αμέσως ύστερα στο φρένο… Μια διαρκής πρόκληση να προλάβεις ν’ αλλάξεις ο ίδιος ταχύτητες από τα paddles πριν τερματίσει το στροφόμετρο στις 6.800 rpm, πράγμα που αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολο. Δύσκολο από την άλλη δεν είναι να πιάσεις τα 250 km/h, όπου και επεμβαίνει ο ηλεκτρονικός κόφτης ταχύτητας. Χωρίς αυτόν, το RS6 ακουμπά τα 309 km/h ή αλλιώς αν θέλετε, τρέχει με 86 m/sec!

Μου αρέσει λοιπόν το RS6; Για όλα τα παραπάνω, ναι! Ωστόσο νομίζω πως είναι ένα αυτοκίνητο που κυνηγά το μάταιο. Περισσότερο μια δήλωση «δείτε τι μπορούμε να κάνουμε με ένα στέισον», παρά με την ουσία. Αλλά ας το πιάσω από την αρχή...

Ασκήσεις εφαρμοσμένης τεχνολογίας
Το νέο RS6 είχε εξαρχής δύσκολη δουλειά. Έπρεπε να είναι το ίδιο έξαλλο με το προηγούμενο, το οποίο όμως είχε φτάσει στο αποκορύφωμα της εξαλλοσύνης με 5λιτρο κινητήρα V10 και τούρμπο, 580 PS και 66,5 kgm ροπής. Εκείνο το κτήνος επίσης το είχαμε οδηγήσει και επίσης είχαμε αναρωτηθεί ποιους αφορά. Άλλοι καιροί βέβαια τότε, κάπου εκεί στις αρχές του 2008.

Το νέο λοιπόν, το οποίο είναι μεγαλύτερο σε διαστάσεις, έπρεπε να έχει το ίδιο βάρος, παρόμοια ιπποδύναμη και ροπή, αλλά να είναι ταυτόχρονα πιο οικονομικό και βέβαια σαφώς πιο εξελιγμένο τεχνολογικά. Η Αudi χρησιμοποίησε και πάλι το αλουμίνιο σε μεγάλη έκταση (περίπου το 20% του αμαξώματος είναι αλουμινένιο), ενώ στην κυριολεξία «ψείρισε» κάθε σημείο του αμαξώματος, από τα καθίσματα έως την ανάρτηση και τα φρένα προκειμένου να εξοικονομήσει βάρος.

Σε αυτό, σημαντικό ρόλο παίζει βέβαια και ο αρκετά ελαφρύτερος νέος κινητήρας ο οποίος είναι πλέον 4λιτρος V8 με δύο τούρμπο, αποδίδοντας 560 PS/5.700-6.600 rpm και 71,3 kgm ροπής από μόλις 1.750 rpm. Πρόκειται για τον πιο τεχνολογικά προηγμένο κινητήρα της Audi, ο οποίος ενσωματώνει όλη την κεκτημένη και εφαρμοσμένη γνώση της εταιρείας.

Εξ ολοκλήρου αλουμινένιος, χωρίς πεταλούδα γκαζιού, με δύο twin scroll τούρμπο που ανεβάζουν μέχρι 1,2 bar πίεση και είναι τοποθετημένα μέσα στο V του κινητήρα και φυσικά με τεχνολογία άμεσου ψεκασμού, αλλά και COD -Cylinder On Demand. Αυτή η τελευταία επιτρέπει σε περιόδους που ο κινητήρας δέχεται μικρά φορτία (έως 25,5 kgm) και με στροφές που δεν ξεπερνούν τις 3.500 rpm, να απενεργοποιεί τους τέσσερις από τους οκτώ κυλίνδρους (τους 2,3,5 και 8), επιτυγχάνοντας έτσι περίπου 5% εξοικονόμηση καυσίμου. Συνολικά, σε σχέση πάντα με τον προηγούμενο, ο 4λιτρος V8 καταναλώνει περίπου 30% λιγότερο καύσιμο.

Σε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο και το νέο κιβώτιο tiptronic οκτώ ταχυτήτων, το οποίο βέβαια είναι ειδικά εξελιγμένο για να αντέχει στα φορτία του κινητήρα, αλλά και για γρήγορες αλλαγές. Η τετρακίνηση είναι φυσικά μόνιμη με 40:60 σταθερή διανομή –σε κανονικές συνθήκες– ανάμεσα στον εμπρός και τον πίσω άξονα. Υπάρχει επίσης ένα μηχανικό κεντρικό μπλοκέ διαφορικό που μοιράζει τη ροπή ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.

Το νόημα
Ναμαι λοιπόν μπροστά σ’ ένα στέισον, του οποίου η εμφάνιση και μόνο με ψαρώνει. Μακρύ και δυνατό σαν καρχαρίας, με κάτι τεράστια μετατρόχια να πατάνε στην άσφαλτο και να νομίζεις πως τη βουλιάζουν. Η προσπάθεια εντυπωσιασμού είναι εμφανής και επιτυχημένη διότι όντως εντυπωσιάζεσαι, με τον οδηγοκεντρικό προσανατολισμό του κόκπιτ, με τις πάμπολλες σπορ λεπτομέρειες, με το δέρμα που κυριαρχεί και βέβαια μια ποιότητα που υπερβαίνει την όποια κριτική.

Αντιθέτως κριτική μπορείς να ασκήσεις στη λειτουργία του MMI, το οποίο ήταν που ήταν δυσνόητο έχει και τα επιπλέον μενού από τα οποία ελέγχεις το λογισμικό των κινητήρα, κιβωτίου, τιμονιού και ανάρτησης (το Audi Drive Select), αλλά και τα πάμπολλα συστήματα ενεργητικής ασφάλειας και infotainment. Να κάνω ωστόσο ειδική μνεία στο (εξτρά) ηχοσύστημα της Bang & Olufsen, το οποίο παράγει πιθανόν τον πιο ευκρινή και κρυστάλλινο ήχο που έχω ακούσει εντός αυτοκινήτου.

Βέβαια ποιος θέλει (ή τολμά) ν’ ακούσει μουσική, όταν ανοίγουν τα κλαπέτα της εξάτμισης και ο V8 βρυχάται σαν τον Τυρανόσαυρο που σε κυνηγάει στο Jurassic Park. Το RS6 δεν επιταχύνει, εξακοντίζεται. Με το 8άρι tiptronic να διαχειρίζεται τσίμα τσίμα όλο αυτό το ποτάμι της ροπής. Κι όμως η τετρακίνηση quattro και το σχεδόν αγωνιστικό διαφορικό ελέγχουν υποδειγματικά όλη αυτή τη δύναμη.

Η ανάρτηση επίσης στη ρύθμιση dynamic δεν αφήνει το αμάξωμα να κουνηθεί ρούπι. Είναι δε εντυπωσιακή η διαφορά με τη θέση comfort, όπου ξαφνικά τα αμορτισέρ υποδύονται αυτά μιας limo. Κάθεσαι στα εξαιρετικά δερμάτινα μπάκετ, σε μια υποδειγματική θέση οδήγησης και απλώς απολαμβάνεις τη συγκλονιστική πλευρική πρόσφυση και το σχεδόν πισωκίνητο σετάρισμα της διανομής ροπής βάζει μέσα το εμπρός μέρος του αυτοκινήτου σχεδόν από μόνο του.

Μόνο το τιμόνι με προβλημάτισε ελαφρώς. Είναι μεν γρήγορο, αλλά σου δημιουργεί ένα προβληματισμό σε σχέση με την ακριβή θέση των τροχών που, σε τέτοιες ταχύτητες, δεν θες να έχεις. Εξαιρετικά σε αίσθηση και απόδοση τα φρένα με τα κυματοειδή δισκόφρενα. Αυτό που βέβαια δεν μπορεί να σου προσφέρει το RS6 είναι η αμεσότητα και η ευελιξία.

Το εξαιρετικά άκαμπτο πλαίσιο σχεδόν σου υποδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο θα οδηγηθεί. Μόλις συνηθίσεις τα απίστευτα χιλιόμετρα που μαζεύει από στροφή σε στροφή, συνειδητοποιείς πως επί της ουσίας μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να στρίψεις: Φρένα στην είσοδο και γκάζι λίγο πριν το apex, όπου λες και το έχεις βάλει σε ράγες τινάζεται εμπρός για να σε τηλεμεταφέρει σχεδόν στην επόμενη. Διασκεδαστικό δε λέω, αλλά και μονοκόμματο υπό μία έννοια.

Και κανονικά δεν θα είχα κανένα λόγο να γκρινιάζω. Είναι που να, με αυτά τα άλογα μπορεί μεν να ταπεινώνει οποιαδήποτε Carrera, αλλά ανάλογη διασκέδαση δεν μπορεί να σου προσφέρει. Βέβαια και μόνο που με κάνει να το συγκρίνω με σούπερκαρ έχει επιτελέσει το σκοπό του. Το νόημα ακόμα ψάχνω να βρω...

Τι λέει το DRIVE
Το RS6 είναι ένα ακραίο αυτοκίνητο, περισσότερο μια δήλωση της Audi «κοιτάξτε τι μπορούμε να κάνουμε με ένα στέισον». Υπό αυτό το πρίσμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να βλέπεις ένα στέισον δύο τόνων να επιταχύνει από στάση στα 100 km/h σε 3,9”. Γι αυτούς τους ελάχιστους (πολύ...) εκκεντρικούς οικογενειάρχες...
Τιμή €170.000 (εκτιμώμενη)
Τεχνολογία 3.993 cc, V8, άμεσος ψεκασμός, δύο twin-scroll τούρμπο, COD, 560 PS/5.700–6.600 rpm, 71,3 kgm/1.750-5.500 rpm, αυτόματο κιβώτιο tiptronic 8 σχέσεων
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 km/h 3,9”
Τελική ταχύτητα 250 km/h
Κατανάλωση 9,8 lt/100 km
ΕκπομπέςCO₂ 229 gr/km
Διαστάσεις 4.979 x 1.936 x 1.482 mm
Βάρος 1.935 kg
Μετρήσεις κατασκευαστή