Αν δεν είσαι τρίτεκνος και βάλε, θα πρέπει να είσαι πολύ συνειδητοποιημένος ή να έχει πολύ εξειδικευμένες ανάγκες για να προτιμήσεις πολυμορφικό αυτοκίνητο. Τα περισσότερα από αυτά είναι υπερβολικά μεγάλα, υπερβολικά άχαρα, με οδική συμπεριφορά στο όριο του θανάτου από βαρεμάρα ή δίχως καμία αξίωση έστω σβέλτης μεταφοράς. Η αλήθεια είναι πως η Opel και η Ford έχουν καταφέρει να σπάσουν τη συγκεκριμένη μανιέρα με τα C-MΑΧ και τα Zafira και Meriva. Ειδικά αυτό το τελευταίο έπαιζε μέχρι σήμερα σε άδειο γήπεδο. Αυτό ακριβώς το κενό θέλει να καλύψει η Ford με την παρουσίαση του B-MΑΧ, ενός μικρού πολυμορφικού που βασίζεται στο πάτωμα του Fiesta αλλά, όπως διαπίστωσα και ιδίοις όμασι στο Μόναχο, είναι ένα πολύ πιο ολοκληρωμένο αυτοκίνητο.

Πόρτες
Αν η πρώτη εντύπωση συνήθως μένει, όπως λένε, τότε οι σχεδιαστές της Ford έχουν κάνει καλή δουλειά με το B-MAX. Είναι συμπαγές, δεν μοιάζει επ’ ουδενί με βανάκι και, το κυριότερο, έχει προσωπικότητα. Μου αρέσει η ελαφρώς ανασχεδιασμένη εμπρός τραπεζοειδής μάσκα, είναι αρκούντως δυναμικό και ταυτόχρονα αρκετά «γλυκούλι» ώστε να το εγκρίνει και το έτερον ήμισυ. Προσωπικά το βρίσκω πιο ενδιαφέρον από το Fiesta. Και βέβαια είναι σημαντικά πιο πρακτικό από το τελευταίο. Σε κάποια σημεία πρακτικότερο κι απ’ το Focus θα προσέθετα. Αυτό διότι ξεπερνά σε μήκος τα τέσσερα μέτρα, όντας κατά έντεκα πόντους μακρύτερο και δώδεκα cm ψηλότερο από το Fiesta. Ο ίδιος ο σχεδιασμός του λοιπόν έχει μετατοπίσει τα έδρανα των επιβατών προς τα πίσω και προς τα πάνω, αυξάνοντας σημαντικά το διαθέσιμο χώρο.
Εκεί όμως που πραγματικά έκαναν εξαιρετική δουλειά, είναι στην πρόσβαση. Προφανώς οι μηχανικοί της Ford ήθελαν να βρουν μια ακόμα πιο έξυπνη απάντηση στις «ανάποδες» πόρτες του Meriva. Κατέληξαν λοιπόν στο Easy Access Door System. Οι εμπρός πόρτες ανοίγουν με τον παραδοσιακό τρόπο, αλλά οι πίσω είναι συρόμενες. Η καινοτομία έγκειται στην πλήρη απουσία μεσαίας κολώνας, η οποία «μοιράζεται» ανάμεσα στις εμπρός και τις πίσω πόρτες. Δημιουργείται λοιπόν ένα άνοιγμα που φτάνει τα 1,55 m, μακράν το μεγαλύτερο στην κατηγορία και όχι μόνο. Το ακόμα καλύτερο είναι πως την (υπέρ)άνετη είσοδο διαδέχεται μια εξίσου άνετη διαμονή στο εσωτερικό. Θα έλεγα μάλιστα πως οι πίσω επιβάτες οριακά έχουν περισσότερο χώρο για πόδια και κεφάλι απ’ ό,τι στο μεγαλύτερο Focus. Πακέτο που συνδυάζεται με ένα ευέλικτο σύστημα καθισμάτων, στο οποίο τα πίσω καθίσματα διαιρούνται και αναδιπλώνονται πλήρως. Το ίδιο όμως επιδέχεται και το κάθισμα του συνοδηγού, δημιουργώντας μια μεγάλη επίπεδη επιφάνεια. Θα έλεγα πως το σύστημα θα ήταν ακόμα πιο ολοκληρωμένο αν τα πίσω καθίσματα ήταν και συρόμενα, κάτι όμως η Ford δεν επέλεξε να κάνει.
Ο σχεδιασμός του εσωτερικού επίσης πλησιάζει πολύ περισσότερο το πρότυπο του Focus, παρά του «μητρικού» Fiesta. Τα υλικά είναι προσεγμένα και η ποιότητα συναρμογής με διαφορά ανώτερη από του σουπερμίνι της Ford. Υπάρχουν ικανοποιητικοί αποθηκευτικοί χώροι και ο εξοπλισμός επίσης ξεφεύγει προς τα επάνω, αφού για πρώτη φορά σε αυτοκίνητο μικρότερης κατηγορίας, η Ford ενσωματώνει το σύστημα SYNC με Emergency Assistance. Πρόκειται για ένα σύστημα φωνητικού ελέγχου που επιτρέπει τη σύνδεση κινητών τηλεφώνων και συστημάτων αναπαραγωγής μουσικής, με άμεσες εντολές από τον οδηγό. Η καινοτομία εδώ είναι πως μπορείς να επιλέξεις φωνητικά και το τραγούδι που επιθυμείς, αρκεί να το θυμάσαι βέβαια. Το Emergency Assistance επικοινωνεί μέσω GPS με τις υπηρεσίες διάσωσης στη γλώσσα της χώρας στην οποία βρίσκεσαι. Not bad. Αντιθέτως ελαφρώς... bad μπορείς να χαρακτηρίσεις τη γενικότερη εργονομία της κεντρικής κονσόλας. Πολλά κουμπιά, μάλλον περίεργη λογική χειρισμού, η οποία θέλει εξοικείωση. Χρειάζεται νομίζω ένας εξορθολογισμός στο μέλλον.

Φεύγα
Στους εκνευριστικά τέλειους δρόμους στα περίχωρα του Μονάχου, οδηγήσαμε το 1.6 TDCi και το 1.0 Ecoboost. Ο πρώτος με τους 95 μόλις ίππους είναι μάλλον οριακός και κατάλληλος μόνο για όσους επιζητούν μετ’ επιτάσεως την οικονομία. Βέβαια το επικείμενο άνοιγμα της ψαλίδας στην τιμή μεταξύ του λίτρου βενζίνης και ντίζελ από Οκτώβριο, μάλλον θα τους δικαιώσει, ωστόσο ο μικρός τούρμπο στην κυριολεξία μεταμορφώνει το B-MAX. Οι πέντε λιγότεροι ίπποι που αποδίδει σε σχέση με το Focus αναπληρώνονται πλήρως από τα λιγότερα κιλά του -100 με 150 λιγότερα, ανάλογα με την έκδοση. Η αίσθηση που αποκομίζεις λοιπόν, από τα πρώτα κιόλας μέτρα κιόλας, είναι παραπάνω από ικανοποιητική. Ο 1.000άρης τούρμπο κάνει θαύματα στις χαμηλομεσαίες στροφές και δεν δείχνει να ασθμαίνει ούτε καν κοντά στο όριο περιστροφής του. Ακούγεται περισσότερο απ’ ό,τι στο Focus, που σημαίνει ότι έχουν πέσει λιγότερα λεφτά στην ηχομόνωση. Λιγότερα λεφτά έχουν πέσει και στη μετάδοση, αφού το B-MAX Ecoboost εφοδιάζεται με 5άρι χειροκίνητο κιβώτιο. Τελικά διαπιστώνεις ότι μάλλον δεν χρειάζεται 6άρι. Είναι πιο ελαφρύ, έχει σωστή κλιμάκωση και πετυχαίνει μια χαρά κατανάλωση, αν βέβαια το πόδι σου δεν έχει βαρίδια. Διότι εξαιρετικός κατά τα άλλα ο Ecoboost, αλλά όταν πιεστεί καίει άνετα στα 10 lt/100 km. Σε φυσιολογικές συνθήκες πάντως, σπάνια θα ξεπεράσεις τα 7,5 lt/100 km.
Τέλος πάντων, τον κινητήρα τον ήξερα και τον εκτιμούσα ούτως ή άλλως. Αυτό που μου έκανε πραγματικά καλή εντύπωση είναι η άνεση της ανάρτησης. Ή μάλλον ο συνδυασμός του καλού ελέγχου του αμαξώματος με την παρεχόμενη άνεση, που ξεπερνά με ευκολία οτιδήποτε στην κατηγορία του και πολλά από τις παραπάνω. Τα εύσημα στους μηχανικούς της Ford λοιπόν, οι οποίοι είναι φανερό πως έχουν επέμβει με εξαιρετική ακρίβεια στο συνδυασμό ελατηρίων, αμορτισέρ. Παρά το ύψος του B-MAX και το ύψος της θέσης οδήγησής του, που κανονικά δεν θα έπρεπε να σε εμπνέει, το αυτοκίνητο έχει περιορισμένη κλίση στις στροφές, δεν βουτάει και γενικά σε ενθαρρύνει να κινηθείς πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με την αποστολή που οφείλει να επιτελέσει. Η ποιότητα κύλισης είναι ίσως καλύτερη κι από την άνεση και η μόνη –ίσως- παραφωνία είναι κάποιες μικρές αναπηδήσεις σε χαμηλές ταχύτητες.

Εξάρες
Θα προτιμούσα το B-MAX σε σχέση με το Fiesta anytime που λεν και στο χωριό μου. Έχει περισσότερους χώρους, είναι ασύγκριτα πιο πρακτικό και τιμά τις οδηγικές ποιότητες της μάρκας. Κατά πάσα πιθανότητα θα το προτιμούσα και από το Meriva, αλλά επιφυλάσσομαι για συγκριτικό επί ελληνικού εδάφους. Μου αρέσει που είναι ένα ψαγμένο αυτοκίνητο. Έχει γίνει σοβαρή δουλειά για να καταφέρουν να συνδυάσουν διαφορετικές προσεγγίσεις κι ανάγκες σε ένα σχεδιαστικά απολύτως αποδεκτό πακέτο. Εδώ που τα λέμε θα το συνιστούσα σε πολλούς που σκοπεύουν ν’ αγοράσουν μεγαλύτερα και ακριβότερα αυτοκίνητα, του Focus συμπεριλαμβανομένου.

Δύο (μεγάλες) πόρτες έχει η ζωή
Η απάντηση στις ανάποδα ανοιγόμενες πόρτες του Meriva έπρεπε να δοθεί. Και εγένετο Ford Easy Access System. Συνδυάζει πόρτες με μεντεσέδες μπροστά, με συρόμενες πίσω και πλήρη απουσία κεντρικών κολονών οι οποίες έχουν ενσωματωθεί επί της ουσίας στις δύο πόρτες που όταν κλείνουν αντικαθιστούν πλήρως την δομή του αμαξώματος. Είναι ενισχυμένες με ατσάλι βορίου υπερύψηλης αντοχής, ώστε σε περίπτωση πλάγιας σύγκρουσης το πλαίσιο της εμπρός και της πίσω πόρτας να συνεργάζονται ως μια κανονική κεντρική κολόνα. Η συνολική μάλιστα ακαμψία του αμαξώματος είναι μεγαλύτερη από του 5θυρου Fiesta. Λίγο πριν ολοκληρωθεί το συγκεκριμένο κομμάτι ανακοινώθηκαν και τα 5 αστέρια του B-MAX από το EuroNCAP