Με αρχική στόχευση τη Chevrolet Corvette, η Ford Thunderbird έκανε ένα θαυμάσιο εμπορικό ελιγμό, δημιουργώντας την κατηγορία των Personal Luxury Cars, γεμίζοντας τα ταμεία του Μπλε Οβάλ.

Το 1955 ήταν μια ακόμη συνηθισμένη χρονιά, με τον πληθυσμό της γης στις 2.756.000.000 ψυχές. Εκείνη τη χρονιά μεταξύ άλλων είχαμε την έναρξη του πολέμου του Βιετνάμ με την αρχική εμπλοκή των Νοτίων και των Βορείων, την καθέλκυση του πρώτου πυρηνοκίνητου υποβρυχίου USS Nautilus, το τραγικό δυστύχημα του Le Mans με τους 83 νεκρούς και τους 100 τραυματίες, και το θάνατο του James Dean μέσα σε μια Porsche 550 Spyder.

Το 1955 όμως ήταν και το έτος που το Μπλε ΟΒάλ παρουσίασε τη Ford Thunderbird, ένα πολυτελές semi-sport αυτοκίνητο. Έναν άμεσο ανταγωνιστή της Chevrolet Corvette που ήδη πούλαγε σαν ζεστό ψωμί στην Αμερική. Σε αντίθεση όμως με τη ’vette, η Thunderbird, αν και δίπορτη και διθέσια στην αρχική μορφή της, δεν χαρακτηρίστηκε από τη Ford ως σπόρτσκαρ. Αντιθέτως δημιούργησε μια νέα κατηγορία που έγινε δημοφιλέστατη στην Αμερική και ονομάστηκε Personal Car. Μια κατηγορία που, παράλληλα με την εμφάνιση και τις επιδόσεις, πρόβαλε την άνεση και την πολυτέλεια σε καθημερινή χρήση.

Η παραγωγή της διήρκησε έως το 1997, για δέκα ολόκληρες γενιές, ενώ ακολούθησε μια ακόμα, η ενδέκατη, μεταξύ 2002 και 2005, με μία εικόνα ρετρό αισθητικής. Συνολικά, μέσα στα 60 χρόνια της Thunderbird κατασκευάστηκαν πάνω από 4,4 εκατομμύρια αυτοκίνητα.

Με εντολή Ford
Η καριέρα της Thunderbird ξεκίνησε με εντολή του Henry Ford του δευτέρου για την κατασκευή ενός διθέσιου σπορ ρόουντστερ το 1953. Αν και οι μηχανικοί έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά, το τελικό μοντέλο που παρουσιάστηκε με την ονομασία Vega δεν ικανοποίησε κανέναν. Είχε πολύ χαμηλή ιπποδύναμη, πολύ… ευρωπαϊκή εμφάνιση και υψηλό κόστος κατασκευής. Αν και το σχέδιο απορρίφθηκε, απετέλεσε τη βάση για τη δημιουργία της Thunderbird. Το αποτέλεσμα που προέκυψε ήταν πολύ πιο αμερικανικό σε εμφάνιση, πολύ πιο πολυτελές, αλλά και λιγότερο σπορ.

Η σχεδιαστική δρομολόγηση του αυτοκινήτου ξεκίνησε όταν δύο από τα κορυφαία στελέχη της Ford, ο Lewis Crusoe, λίγο πριν συνταξιοδοτηθεί, και ο αρχισχεδιαστής George Walker επισκέφτηκαν την Έκθεση Αυτοκινήτου του Παρισιού το 1951 και είδαν εκεί για πρώτη φορά την Jaguar XK120. O Crusoe εντυπωσιάστηκε από το αυτοκίνητο και ρώτησε τον Walker «εμείς γιατί δεν έχουμε ένα τέτοιο;». Φήμες θέλουν τον Walker να απάντησε ότι ήδη εργάζονταν πάνω σε ένα τέτοιο σχέδιο. Αλλά η αλήθεια ήταν ότι πέραν κάποιων σκίτσων και θεωριών τίποτα ακόμα δεν είχε προγραμματιστεί για ένα σπόρτσκαρ.

Ο Walker αμέσως όμως επικοινώνησε με το τμήμα σχεδίασης της Ford και τον σχεδιαστή Frank Hersey, αναφέροντάς του τη συζήτηση που είχε με τον Crusoe. Ο Hersey χωρίς καθυστέρηση ξεκίνησε την υλοποίηση του σχεδίου για ένα διθέσιο ανοικτό αυτοκίνητο, με ελαφρύ αμάξωμα που δεν θα ξεπερνούσε τα 1.150 κιλά. Για κάτω από το καπό επέλεξαν τον επερχόμενο κινητήρα V8, με βαλβίδες επικεφαλής, που θα παρουσιαζόταν για τα μοντέλα παραγωγής 1954 της Ford. Η προσδοκώμενη τελική ταχύτητα είχε υπολογιστεί σε πάνω από 160 km/h.

Με στόχο τη ’vette
Ένα πρόπλασμα από πηλό κατασκευάστηκε και βάφτηκε, σε κανονικές διαστάσεις. Ο Crusoe έμεινε απόλυτα ευχαριστημένος και, αφού έλαβε υπόψη και τη μόδα στα αυτοκίνητα της Ευρώπης την εποχή εκείνη, έδωσε την αρχική έγκριση τον Σεπτέμβριο του 1953. Τη δρομολόγηση για την παραγωγή επικύρωσε και ο Henry Ford αμέσως ύστερα την επιστροφή του από το Los Angeles Auto Show το 1953. Στόχος του ήταν ο άμεσος αντίπαλός της Ford, η καινούργια Chevrolet Corvette.

Πάρα πολλά ονόματα είχαν προταθεί για το νέο μοντέλο, αλλά τελικά επικράτησε το Thunderbird που κατά τον θρύλο ήταν ένα πλάσμα της θρησκείας των ιθαγενών του Βορρά, ένα υπερφυσικό πουλί που αντιπροσώπευε τη δύναμη και την ισχύ. Η επίσημη παρουσίασή της έγινε στο North American International Auto Show, στο Detroit, στις 20 Φεβρουαρίου του 1954. Η παραγωγή της Thunderbird ξεκίνησε αργότερα τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους και οι πωλήσεις τον Οκτώβριο. Ως μοντέλο όμως θεωρείται του 1955, αφού τότε ξεκίνησαν και οι μαζικές πωλήσεις.

Αν και χρησιμοποιήθηκαν κάποια στοιχεία από άλλα μοντέλα του Μπλε Οβάλ της εποχής εκείνης, όπως τα μονά κυκλικά εμπρός φώτα και αντίστοιχα στρογγυλά πίσω ή τα μικρά διακριτικά πτερύγια στο τέλος των πίσω φτερών, η Thunderbird ήταν πιο αεροδυναμική και αθλητική σε γραμμές απ’ όλα τα άλλα Ford. Η εμφάνιση του πίσω μέρους ήταν εντυπωσιακή με τα στρογγυλά φώτα να παραπέμπουν σε εικόνα πυραύλου. Στοιχείο σύγχρονο της εποχής που ήταν συνδεδεμένη με την ανάπτυξη των πυραύλων σε διαφόρους τομείς, αλλά και των αεριωθούμενων αεροπλάνων με τους μετακαυστήρες και αυτό άρεσε πολύ στο αμερικανικό κοινό!

Στα σχέδια συμπεριλήφθηκαν η κλειστή οροφή και ένα ιδιαίτερα οβάλ κοντέρ με ένδειξη 150 mph (240+ km/h), νούμερο που δεν είχε εμφανιστεί μέχρι τότε σε κανένα Ford. Μηχανικά, η Thunderbird είχε τις ρίζες της σε άλλα μοντέλα της μαμάς εταιρίας: Το σασί όπου ήταν μια πιο κοντή εκδοχή άλλων μοντέλων και ο κινητήρας στη βασική έκδοσή του ήταν ο 4,8λιτρος V8 Y-bock από τη Mercury.

Αν και η αρχική θέση της Ford ήταν να έχουν έναν άμεσο ανταγωνιστή απέναντι στην Corvette, με μια εμπνευσμένη εμπορική κίνηση αλλάζουν στόχο και δημιουργούν μια νέα κατηγορία αυτή του Personal Luxury Car, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στην άνεση και στην πρακτικότητα παρά στις απόλυτες επιδόσεις. Η απόφαση αυτή της Ford απέδωσε πέρα από κάθε προσδοκία και η αναλογία πωλήσεων ήταν 23:1 για το 1955 με 16.155 πωλήσεις έναντι μόλις 700 της Corvette.

Με την επιτυχία δεδομένη, λίγες αλλαγές έγιναν στο μοντέλο του 1956. Η κυριότερη ήταν η μεταφορά της ρεζέρβας πίσω, πάνω από τον προφυλακτήρα, αντιγράφοντας της μόδα της Ευρώπης και δίνοντας έτσι περισσότερο χώρο στις αποσκευές. Αυτό όμως επηρέασε τη σταθερότητα του αυτοκινήτου, αφού αυξήθηκε το βάρος στην ουρά. Το αυτοκίνητο εφοδιάστηκε με αφαιρούμενη σκληρή οροφή από υαλοβάμβακα με δύο φινιστρίνια δεξιά και αριστερά στο πίσω μέρος για να βελτιωθεί η ορατότητα. Ένας νέος κινητήρας V8 Y-bock ήταν πλέον διαθέσιμος και μάλιστα σε δύο εκδόσεις ισχύος: Με 215 άλογα όταν συνδυαζόταν με 3άρι χειροκίνητο σασμάν ή 225 PS σε συνδυασμό με το Ford-O-Matic αυτόματο κιβώτιο δύο (!) σχέσεων.

Η Thunderbird ανανεώθηκε για το 1957 με επανασχεδιασμένους εμπρός προφυλακτήρες, μεγαλύτερη μάσκα και πίσω πτερύγια και μεγαλύτερα πίσω φώτα. Το ταμπλό σχεδιάστηκε εκ νέου με κυκλικά όργανα, ενώ το πίσω μέρος επιμηκύνθηκε, προσφέροντας το χώρο για επανατοποθέτηση της ρεζέρβας μέσα στο χώρο αποσκευών και βελτιώνοντας την οδική συμπεριφορά. Ο 5,1λιτρος κινητήρας έγινε το βασικό μοτέρ του μοντέλου και απέδιδε πλέον 245 άλογα, ενώ υπήρχαν και δύο ακόμα ισχυρότερες εκδόσεις φτάνοντας μέχρι και τα 300.

Αν και η Ford ήταν απόλυτα ικανοποιημένη από τις πωλήσεις, φτάνοντας τον αριθμό ρεκόρ των 21.380 μονάδων, αποφάσισε τον επανασχεδιασμό του αυτοκινήτου για το 1958. Η ιστορία αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, δίνοντας ζωή σε έντεκα συνολικά γενιές μέχρι το 2005, οπότε και σταμάτησε οριστικά(;) η παραγωγή του.

Ένα ακόμα εξαιρετικό δείγμα Thunderbird, σε λευκό χρώμα, μοντέλου πρώτης γενιάς του 1955 με τον αρχικό κινητήρα V8 με τους 201 PS και το αυτόματο διτάχυτο σασμάν Ford-O-Matic, μπορείτε να θαυμάσετε σε μια επίσκεψή σας στο Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου. Ένα τέτοιο αυτοκίνητο στο χρηματιστήριο του κλασικού αυτοκινήτου, σε άψογη κατάσταση και έτοιμο για να συμμετάσχει σε διεθνή Concours d’ Elegance (Concours) στοιχίζει 58 χιλιάδες ευρώ.

Η Ford Thunderbird Convertible V8 Ford-O-Matic με μια ματιά
Περίοδος παραγωγής Οκτώβριος 1954-Σεπτέμβριος 1955
Παραγωγή  16.155 αυτοκίνητα
Αμάξωμα Διθέσιο convertible
ΠΛΑΙΣΙΟ
Σασί Ατσάλινο
Αμάξωμα Ατσάλινο
Ανάρτηση εμπρός Διπλά ψαλίδια, ελικοειδή ελατήρια, τηλεσκοπικά αμορτισέρ, αντιστρεπτική ράβδος
Ανάρτηση πίσω Άκαμπτος άξονας,  ημί-ελλειπτικά φύλλα σούστας, τηλεσκοπικά αμορτισέρ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τοποθέτηση/Κίνηση Εμπρός/στους πίσω τροχούς με ημιαξόνια και σταυρό
Υλικό Χυτοσίδηρος
Τύπος Ατμοσφαιρικός
Κύλινδροι V8
Διάμετρος x διαδρομή 93,25 x 83,82 mm
Χωρητικότητα 4.778 cc (291,6 ci)
Σχέση συμπίεσης 8,5:1
Χρονισμός Δύο βαλβίδες στον κύλινδρο, επικεφαλής, υδραυλική κίνηση, ένας εκκεντροφόρος επικεφαλής στο κέντρο με καδένα
Τροφοδοσία  Ένα τετραπλό καρμπιρατέρ Holley 4150
Ανάφλεξη Συμβατική με πλατίνες
Μπαταρία 98 Ah, 6V
Λίπανση Αντλία λαδιού
Ψύξη Υγρόψυκτο και κεντρόφυγη αντλία
Ισχύς 201 PS @ 4.400 rpm
Ροπή 39,3 kgm @ 2.500 rpm
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Κιβώτιο Αυτόματο 3+1 σχέσεων Borg- Warner Ford-O-Matic
ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ- ΦΡΕΝΑ
Φρένα εμπρός Ταμπούρα 279 mm
Φρένα πίσω Ταμπούρα 279 mm
Τιμόνι Ατέρμονας κοχλίας
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ-ΒΑΡΗ
Διαστάσεις 4.453x1.786x1.326 mm
Μεταξόνιο  2.591 mm
Μετατρόχιο εμπρός/πίσω 1.422/1.422 mm
Ρεζερβουάρ 76 lt
Βάρος 1.490 kg
Ζάντες εμπρός/πίσω Ατσάλινες 5,0Jx15”
Λάστιχα Firestone 6.70-15 4λινα BSW
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 km/h 10,7”
0-160 km/h 41,5”
0-400 m 17,5” @ 124 km/h
0-1.000 m 32,5” @ 152 km/h
Τελική ταχύτητα 172 km/h
Κατανάλωση 17,5 lt/100 km
Αυτονομία 430 km
ΤΙΜΗ
Τιμή 1955 $2.765
Τιμή σήμερα €58.000 (κατάσταση Concours - upd 28/8/2024)