Μέχρι την άφιξη της 360 Modena το 1999, οι μικρές μπερλινέτες της Ferrari, αρχής γενομένης από την 308 έως την F355, είχαν πάντα και μια εκδοχή τάργκα υπό τη γενική ονομασία «GTS». Ένα αμάξωμα που ήταν ιδιαίτερα μοντέρνο στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, αφαιρώντας από το αυτοκίνητο την οροφή, χωρίς να παραμορφωθεί η σιλουέτα του αρχικού κουπέ. 

Από την άλλη πλευρά, τα μοντέλα του Cavallino Rampante που φορούσαν 12κύλινδρο μοτέρ δεν ενσωμάτωναν στην γκάμα τους ποτέ επίσημα τέτοιες εκδόσεις -μέχρι την 812GTS, τουλάχιστον. Μια έλλειψη που ορισμένοι βελτιωτές-μετατροπείς έστερξαν να συμπληρώσουν, εν προκειμένω με την Testarossa που λανσαρίστηκε το 1984.

Οι πιο γνωστοί ειδικοί πίσω από αυτούς τους μετασχηματισμούς της Testarossa ήταν ο Straman στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο Zender στη Γερμανία. Το αυτοκίνητο που βλέπετε αποτελεί τη μετατροπή από τον Straman το 1986. Το εγχείρημα ήταν ιδιαίτερα πετυχημένο και η μετασκευή μάλλον διακριτική, καθώς με την αποσπώμενη οροφή στη θέση της, η διαφορά με μια κανονική Testarossa μόλις που γίνεται αντιληπτή.

Σημειώστε ότι, πέρα από αυτή τη μετασκευή, το αυτοκίνητο έχει υποστεί και άλλες μετατροπές, οπότε δεν έχουμε να κάνουμε με ένα αυθεντικό κομμάτι που απλώς του έκοψαν την οροφή. Ο ανυψωμένος μονός καθρέφτης (πάνω στην κολόνα του οδηγού) αντικαταστάθηκε από δύο καθρέφτες τοποθετημένους χαμηλότερα, όπως συνέβη με όλα τις Testarossa από το 1987 και ύστερα, ενώ αντικαταστάθηκαν και οι ορίτζιναλ ζάντες.

Συνολικά υπάρχουν λιγότερες από δέκα Testarossa που έχουν μετατραπεί σε τάργκα. Αλλά παρά τη σπανιότητά τους, αυτές οι λίγες ανοιχτές Testarossa δεν πιάνουν ψηλή τιμή στη συλλεκτική αγορά, λόγω της ανεπίσημης υπόστασής τους. Το αυτοκίνητο που βλέπετε εδώ, πουλήθηκε σε δημοπρασία το 2018 στην τιμή των $65.000. Την ίδια χρονιά, μια Testarossa του ’86 ξεκινούσε από τις $73.000 για ένα αυτοκίνητο σε αποδεκτή κατάσταση και έφτανε τις 190 χιλιάδες για ένα Concours.