H P1 GTR έχει ισχύ 1.000 ίππων και θα διατίθεται μόνο για το αγωνιστικό πρόγραμμα της μάρκας, στα πρότυπα των Ferrari “XX” του Corse Clienti.

H GTR διατηρεί το υβριδικό σύστημα κίνησης IPAS της έκδοσης παραγωγής, που έχει δεχθεί σημαντικές βελτιώσεις οι οποίες δεν αυξάνουν μόνο την ισχύ αλλά και την αντοχή σε αγωνιστική χρήση.

Από τους 1.000 ίππους της μέγιστης ισχύος, οι 800 προέρχονται από τον διτούρμπινο V8 των 3,8 λίτρων και οι υπόλοιποι 200 από τον ηλεκτροκινητήρα, ο οποίος τους καθιστά άμεσα διαθέσιμους.

Σε σχέση με την Ρ1, η GTR έχει φαρδύτερο κατά 80 mm εμπρός μετατρόχιο και «κάθεται» 50 mm πιο κοντά στο έδαφος, με τους τροχούς των 19 ιντσών να έχουν ένα μόνο κεντρικό μπουλόνι και να φοράνε σλικ ελαστικά της Pirelli.

Το πάχους 3,2 μόλις mm παρμπρίζ της έκδοσης δρόμου έμεινε ανέπαφο, σε αντίθεση με την γυάλινη οροφή και το πίσω παρμπρίζ που αντικαταστάθηκαν από ανθρακονημάτινα πάνελ και τα πλαϊνά παράθυρα, τα οποία έδωσαν τη θέση τους σε πολυκαρβονικά αγωνιστικών προδιαγραφών με ένα μικρό συρόμενο ανοιγόμενο τμήμα.

Στην GTR, η πίσω πτέρυγα είναι πλέον σταθερή και το ύψος της φτάνει τα 400 mm πάνω από το αμάξωμα – 100 περισσότερα από της απλής Ρ1. Σε συνδυασμό με τα αεροδυναμικά flaps στον εμπρός προφυλακτήρα, η μέγιστη αρνητική άντωση έχει αυξηθεί κατά 10%, φτάνοντας τα 660 kg στα 240 km/h.

Η λειτουργία DRS πάντως είναι ακόμα διαθέσιμη στον οδηγό, ο οποίος μπορεί να αλλάξει την κλίση της πτέρυγας από 32 σε 0 μοίρες με το πάτημα ενός κουμπιού πάνω στο τιμόνι.

Τέλος, η P1 GTR που θα εκτεθεί στη Γενεύη είναι βαμμένη στα ίδια χρώματα με την F1 GTR που πριν από 20 χρόνια κατέκτησε την τρίτη θέση στις 24 Ώρες του Le Mans στον οποίο κυριάρχησε απόλυτα η McLaren.

[Πηγή: McLaren Automotive]