Η αυτοκινητοβιομηχανία βάλλεται από παντού. Αντιμετωπίζει προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα, έχει έλλειψη σε ημιαγωγούς, καθυστερήσεις στις παραδόσεις νέων οχημάτων και φυσικά, ένα μεγαλόπνοο σχέδιο που τρέχει -και κοστίζει ακριβά- για την μετάβαση της στην πλήρη ηλεκτροκίνηση. Με απλά λόγια, η κατάσταση είναι δύσκολη.

Αυτός βέβαια που πληρώνει τα σπασμένα, είναι για μία ακόμη φορά ο καταναλωτής. Ο οποίος όχι μόνο καλείται να περιμένει κάμποσους μήνες για να παραλάβει το καινούργιο του αυτοκίνητο αλλά το χρυσοπληρώνει και από πάνω!

Η έρευνα της Jato Dynamics απέδειξε με αριθμούς, του λόγου το αληθές. Στην αγορά των Η.Π.Α, η μέση τιμή πώλησης ενός νέου βενζινοκίνητου οχήματος αυξήθηκε κατά 14% την τελευταία 7ετία (2015-2022). Από τα $39.143 που ήταν το 2015 στα $44.641 σήμερα. Σχεδόν $5.500 ακριβότερα…

Αντίστοιχα, στις σημαντικότερες ευρωπαϊκές αγορές, η αύξηση των τιμών ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Στη Γερμανία, την Ιταλία, την Γαλλία, την Ισπανία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ολλανδία αλλά και τη Νορβηγία, η μέση τιμή πώλησης ενός νέου αυτοκινήτου το 2015 κυμαινόταν στα €35.500. Και τώρα, έχει εκτοξευτεί στα €44.101!

Στη δε Νορβηγία, η οποία έχει σχεδόν εξαφανίσει τα οχήματα με θερμικούς κινητήρες από τα εδάφη της, η αύξηση στις τιμές ξεπέρασε το 60%. Η μέση τιμή πώλησης ενός νέου αυτοκινήτου στη Νορβηγία το 2015 ήταν τα €42.199 και φέτος έφθασε τα €68.677.

Η ελληνική αγορά βεβαίως δεν εξαιρείται της κατάστασης που έχει καταγραφεί στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες. Και εδώ οι αυξήσεις στις τιμές των νέων ΙΧ είναι όχι μόνο συχνές αλλά και μεγάλης κλίμακας. Πλέον, με τα χρήματα που θα έδινες πριν από μια 5ετία για να αποκτήσεις ένα μικρομεσαίο οικογενειακό χάτσμπακ, σήμερα παίρνεις σουπερμίνι.

Αντίθετα η Κίνα, κατάφερε να συγκρατήσει τη ξέφρενη άνοδο των τιμών. Σημειώθηκε απλώς μια μικρή αύξηση της τάξεως του 5%. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει. Τα βενζινοκίνητα μοντέλα -για όσο ακόμα υπάρχουν- θα ακριβαίνουν (ειδικά με τις νόρμες καυσαερίων Euro 7) και τα ηλεκτρικά, θα παραμένουν «απλησίαστα» για την πλειονότητα του καταναλωτικού κοινού. 

Ένα ηλεκτρικό μοντέλο, πωλείται σήμερα στην Ευρώπη στη μέση τιμή των €55.821. Γίνεται αντιληπτό λοιπόν, πως πέραν των Νορβηγών (που αποδεδειγμένα μπορούν να αποκτήσουν ένα ηλεκτρικό μοντέλο), πόσοι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να επενδύσουν τέτοιο ποσό στην αγορά ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου;

Στην Κίνα αντίθετα, η μέση τιμή πώλησης ενός ηλεκτρικού μοντέλου είναι $31.829. Και σε αυτήν την περίπτωση το ποσό ενδεχομένως να φαντάζει απαγορευτικό για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας ωστόσο, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κίνα είναι η πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο με σχεδόν 1,5 δισ. κατοίκους…

Μια αχανής αγορά δηλαδή, μεγαλύτερη πληθυσμιακά ακόμα και από Ευρώπη και Η.Π.Α μαζί!

Μήπως λοιπόν οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Κίνας; Ναι, να προωθηθεί η ηλεκτροκίνηση αλλά με πιο προσιτά στην κτήση μοντέλα ώστε να μπορεί και ο μαζικός πληθυσμός να τα αποκτήσει. Ειδάλλως μόνο με “premium” προτάσεις… σε κόστος, το πλάνο δε θα έχει ευτυχή κατάληξη. Ειδικά όταν θα σταματήσουν και τα οικονομικά κίνητρα που προσφέρουν -ακόμα- ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.