Εάν κοιτάτε τον πίνακα οργάνων του αυτοκινήτου σας και αντικρύζετε την κόκκινη περιοχή των στροφών να ξεκινάει από τις 6.500 rpm (ή και χαμηλότερα, στα πετρελαιοκίνητα), τότε συγχαρητήρια! Ανήκετε στη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, που οδηγεί κάποιο συμβατικό μοντέλο. Υπάρχει ωστόσο και μία μειοψηφία οδηγών, όπου τα στροφόμετρα των αυτοκινήτων τους επιτρέπουν στη βελόνα να ανέβει ψηλότερα από εκεί. 

Στη λίστα που ακολουθεί, την οποία συνέταξε το Βρετανικό Autocar, δεν θα βρείτε αγωνιστικά οχήματα, παρά μόνο προτάσεις δρόμου. Ορισμένα από αυτά αποτελούν συνήθεις υπόπτους, κάποια άλλα όμως, ικανά να γυρίζουν πάνω από τις 40.000 rpm είναι μάλλον απίθανο να τα γνωρίζετε. Ας ξεκινήσουμε.

Lamborghini Huracan STO – 8.500 rpm

Αντικρύζοντας τις λέξεις «Super Trofeo Omolagata» στην κατάληξη του ονόματός της, καταλαβαίνει κανείς πως η Lamborghini Huracan STO είναι ξεχωριστή. Μέσα στα σπλάχνα αυτού του μοντέλου, που εστιάζει στην πίστα, βρίσκεται ο ίδιος V10 των 5,2 λίτρων που χρησιμοποιούν και τα απλά μοντέλα Huracan, με ανώτατο όριο στροφών τις 8.500 rpm. Αποδίδει 640 ίππους, αρκετούς για να επιταχύνει το ελαφρύ STO από 0-100 km/h σε 3,0 δευτερόλεπτα.

McLaren 570S – 8.500 rpm

Ένας twin-turbo V8 με χωρητικότητα 3799 cc από τη McLaren θα αποτελεί πάντα κάτι ξεχωριστό. Στην 570S το όριο περιστροφής του αγγίζει τις 8.500 rpm, αν και η μέγιστη ισχύς των 570 ίππων αποδίδεται 1.000 στροφές χαμηλότερα. Το peak της ροπής του αυτοκινήτου έρχεται ακόμη πιο κάτω, με 600 Nm μεταξύ 5.000 και 6.500 στροφών. Όσο για τις επιδόσεις, η 570S βλέπει τα 100 από στάση σε 3,1" και αγγίζει σε τελική τα 328 km/h.

Audi R8 V10 – 8.700 rpm

Το Audi R8 μπορεί να μοιράζεται τον ίδιο V10 κινητήρα -5,2 λίτρων- με τον ξάδερφό του από τη Lamborghini, η μαμά Audi όμως ήθελε σαφώς κάτι επιπλέον για τη δική της οικογένεια. Ως εκ τούτου, ο κινητήρας του R8 V10 περιστρέφεται στις 8.700 rpm, σε αντίθεση με τις 8.500 στροφές της Huracan. Η μέγιστη ισχύς των 570 ίππων αποδίδεται στις 8.000 rpm, δίνοντας ένα χρήσιμο περιθώριο πριν από την αλλαγή στο επτά σχέσεων κιβώτιο S tronic. Με τον κινητήρα στον κόφτη, η Audi ισχυρίζεται πως κάθε έμβολο κινείται με ταχύτητα 26,9 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, κάτι που μεταφράζεται σε περίπου 100 km/h ώρα σε κάθε διαδρομή.

Ferrari F12tdf – 8.900 rpm

Εάν πρόκειται να ονομάσετε ένα αυτοκίνητο προς τιμή ενός από τους πιο ιδιαίτερους αγώνες που έγιναν ποτέ (Tour de France), θα πρέπει αυτό να είναι ξεχωριστό. Κάτι που ισχύει με τη Ferrari F12tdf. Εμφανισιακά παραπέμπει στα μοντέλα 250 GT της δεκαετίας του 1960, ενώ κάτω από το καπό της φιλοξενεί ένα V12, 6.262 cc, με 780 ίππους, νούμερο αυξημένο κατά 41 ίππους από τις απλές 512. Ο εν λόγω κινητήρας εξισορροπήθηκε προσεκτικά στο εργοστάσιο για να μειώσει τις μηχανικές τριβές και φέρει ελαφρύτερα υλικά για μερικά από τα εσωτερικά μέρη του. Το αποτέλεσμα είναι να μπορεί να περιστρέφεται στις 8.900 rpm, παραμένοντας εξαιρετικά ομαλός στη λειτουργία του.

Honda S2000 – 8.900 rpm

Εάν νομίζετε πως χρειάζεστε το πορτοφόλι ενός εκατομμυριούχου για να απολαύσετε τα όρια των τρελών στροφών, το Honda S2000 είναι η απόδειξη πως όχι. Κατά την κυκλοφορία του, το 1999, ως δώρο 50ων γενεθλίων της εταιρίας, το Ιαπωνικό roadster ήρθε με ατμοσφαιρικό κινητήρα 240 ίππων. Ένα σύνολο που απέδιδε τη μεγαλύτερη ισχύ ανά λίτρο στον κόσμο. Για να εισπράξει κανείς αυτή την ισχύ θα έπρεπε να τον δουλεύει ψηλά, με την κόκκινη γραμμή του να βρίσκεται στις 8.900 rpm. Για λόγους αντοχής, ωστόσο, η Honda μείωσε το ανώτατο όριο στροφών στις 8.200 rpm το 2004, κάνοντας ταυτόχρονα το αυτοκίνητο λίγο πιο flat.

Ferrari 458 – 9.000 rpm

Η Ferrari 458 δημιούργησε τεράστιο αντίκτυπο το 2009, αντικαθιστώντας την F430. Κοιτώντας την απλά εξωτερικά μπορούσε να κερδίσει τον καθένα. Παρόλα αυτά όμως η ιταλική εταιρία ήθελε να βεβαιωθεί για την καθολική υπεροχή του νέου μοντέλου, έναντι του προκατόχου του. Ως εκ τούτου, ο 4,5 λίτρων V8 ήρθε με 570 PS και μια έντονη κόκκινη γραμμή στις 9.000 rpm. Για να βοηθήσει τον κινητήρα να περιστρέφεται τόσο γρήγορα, ο κατασκευαστής είχε χρησιμοποιήσει έμβολα με επένδυση γραφίτη, ώστε να γλιστρούν πάνω και κάτω στους κυλίνδρους με λιγότερη τριβή.

Lexus LFA – 9.000 rpm

Το LFA αποτέλεσε μια άσκηση χωρίς όριο κόστους, με σκοπό τη δημιουργία ενός μοντέλου «φωτοστέφανου» για τη Lexus. Στην καρδιά αυτού βρισκόταν ένας κινητήρας V10, 4,8 λίτρων, που γύριζε στις 9.000 στροφές. Το συγκεκριμένο μοτέρ μπορούσε να περιστρέφεται τόσο γρήγορα και ελεύθερα που η Lexus αποφάσισε να τοποθετήσει ένα ψηφιακό στροφόμετρο, καθώς υποστήριζε πως το αναλογικό δεν μπορούσε να συμβαδίσει απόλυτα με τον τρόπο που ο κινητήρας άλλαζε στροφές με κάθε αλλαγή ταχυτήτων, μέσω του κιβωτίου των έξι σχέσεων. Χρησιμοποιώντας τεχνογνωσία από τη Yamaha, ο κινητήρας χρησιμοποιούσε τιτάνιο για τις ράβδους σύνδεσης και τις βαλβίδες, ώστε να μειώσει τη μάζα των κινούμενων μερών.

Porsche 911 (991) GT3 – 9.000 rpm

Αναμφίβολα ένα από τα πιο θελκτικά μοντέλα στη γκάμα της Porsche, η 911 GT3 είναι ένα αυτοκίνητο που διεγείρει τις αισθήσεις. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον κινητήρα των 4,0 λίτρων που περιστρέφεται στις 9.000 rpm. Με την κορυφή της ισχύος να αποδίδεται στις 8.400 rpm, δεν υπάρχει αντικειμενική ανάγκη να ξεπεράσει κανείς αυτό το σημείο. Ο θόρυβος όμως προκαλεί για να φτάνει κανείς στον κόφτη, κάθε φορά. Πρακτικά, πρόκειται για ένα μηχανικό σύνολο κοντά στις 911 Cup, που κατασκευάζεται στην ίδια γραμμή παραγωγής με τους αγωνιστικούς κινητήρες της φίρμας.  

Porsche 918 Spyder – 9.150 rpm

Η χρήση ενός κινητήρα V8 δεν είναι συχνά η πρώτη επιλογή των κατασκευαστών που επιθυμούν ένα πολύστροφο μοτέρ. Παρόλα αυτά, η Porsche δεν έλεγε ποτέ όχι σε προκλήσεις. Η 918 Spyder διαθέτει ένα V8 4,6 λίτρων. Αυτός είναι μικρότερος σε διαστάσεις από αρκετούς V8, ενώ έχει κατασκευαστεί έτσι ώστε να βοηθά κάθε έμβολο να ανεβαίνει και να κατεβαίνει πιο γρήγορα μέσα στους κυλίνδρους. Η μέγιστη ισχύς των 609 ίππων αποδίδεται στις 8.600 rpm, ανεβάζοντας όμως στροφές μέχρι και τις 9.150 rpm.

Ferrari LaFerrari – 9.250 rpm

Ο κινητήρας της LaFerrari βασίζεται στην ίδια βάση με εκείνο της F12tdf, η Ferrari όμως δεν θα επέτρεπε ποτέ η περιορισμένης παραγωγής ναυαρχίδα της να αποδίδει το ίδιο με τα απλά μοντέλα. Ο V12 των 6,3 λίτρων συνδυάστηκε με ακόμη ελαφρύτερα εσωτερικά εξαρτήματα, αυξάνοντας το όριο στροφών στις 9.250 rpm. Λίγο πιο κάτω, στις 9.000 rpm αποδίδεται και η μέγιστη ισχύς του, των 800 ίππων. Αυτά τα νούμερα έρχονται από ένα ατμοσφαιρικό σύνολο, χαρίζοντας τελικά στη LaFerrari επιτάχυνση 0-100 στα 3,0 sec και τελική ταχύτητα 349 km/h.

Suzuki Cappuccino – 9.300 rpm

Δεν είναι από τα πιο γνωστά οχήματα, αυτό όμως δεν το εμποδίζει σε τίποτα να αφήνει τον κινητήρα του να περιστρέφεται στις 9.300 rpm. Όπως εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί, το μικρό αυτό roadster της Suzuki έκρυβε στα σπλάχνα του ένα κινητήρα από μοτοσικλέτα. Πιο συγκεκριμένα, ένα μοτέρ της Suzuki, 657 cc. Η τελική, όπως και οι επιταχύνσεις, δεν σόκαραν κανένα. Παρόλα αυτά, ο ήχος του τρικύλινδρου στον κόφτη θα πρέπει να αποτελούσε το highlight, στην προκειμένη περίπτωση. 

Honda S800 – 9.500 rpm

Η εμπειρία της Honda από τις μοτοσυκλέτες, και ιδιαίτερα από τους αγώνες σε δύο τροχούς, είχε μεγάλη επιρροή στο S800, ένα μικρό σπορ αυτοκίνητο. Αυτό το συμπαγές διθέσιο προοριζόταν ως αντίπαλος των MG Midget και Triumph Spitfire, με ισχυρότερο πλεονέκτημα ένα τετρακύλινδρο κινητήρα 791 cc. Μπορεί από χωρητικότητα να μην εντυπωσίαζε, οι υψηλές στροφές του όμως χάριζαν 71 ίππους στις 8.000 στροφές. Έτσι, έφτανε σε τελική τα 160 km/h, παραμένοντας και αρκετά οικονομικό, αν δεν το οδηγούσε κανείς στον κόφτη. 

Mazda RX-8 – 9.500 rpm

Οι περιστροφικοί κινητήρες προσφέρονται για υψηλές στροφές, καθώς δεν υπάρχουν έμβολα που ανεβοκατεβαίνουν σε έναν κύλινδρο. Αντ' αυτών, υπάρχει ένας τριγωνικός ρότορας που περιστρέφεται γύρω από έναν κεντρικό άξονα. Στην περίπτωση του RX-8, ανάλογα με την έκδοση, την αγορά και την εποχή, ο διπλός ρότορας του μοτέρ των 1,3 λίτρων ανέβαινε μέχρι και τις 9.500 rpm. Το τι έπινε, βέβαια, από βενζίνες και λάδια, κανείς δεν θέλει να το θυμάται.

Ariel Atom V8 – 10.600 rpm

Το Ariel Atom V8 είναι εντυπωσιακό όχι μόνο στην όψη αλλά και στη γλώσσα των αριθμών. Αποδίδει 507 ίππους, ζυγίζει 550 κιλά και χρειάζεται μόλις 2,3 δευτερόλεπτα για να επιταχύνει στα 100 km/h. Στο 0-160 km/h είναι πιο γρήγορο από μια Bugatti Veyron. Και για να πάμε και στο νούμερο που μας ενδιαφέρει, στην προκειμένη περίπτωση, ο κόφτης του κινητήρα του έρχεται στις 10.600 rpm. πρόκειται για ένα τρίλιτρο μοτέρ, που προέκυψε ενώνοντας δύο κινητήρες από Suzuki Hayabusa με έναν κοινό στροφαλοφόρο άξονα. Αν τώρα δεν μιλάμε για το track only μοντέλο αλλά για την έκδοση δρόμου αυτού, υπολογίστε πως το όριο περιστροφής πέφτει στις 10.500 rpm.

Murray T.50 - 12.100 rpm

Ο Gordon Murray δεν συνηθίζει να κάνει μισές δουλειές. Έτσι, όταν αποφάσισε να δημιουργήσει ένα νέο υπεραυτοκίνητο, το T.50, έπρεπε να το ταιριάξει και με τον κατάλληλο κινητήρα. Ένα ατμοσφαιρικό V12 μοτέρ 3,9 λίτρων, όπου με τη βοήθεια της Cosworth Engineering ακούγεται και περιστρέφεται σαν σύνολο της Formula 1 της δεκαετίας του 1990, καθώς φτάνει στο μέγιστο των 12.100 rpm. Ο κινητήρας αποδίδει 659 ίππους, νούμερο που πιθανά δεν εντυπωσιάζει, σε σύγκριση με άλλα υπεραυτοκίνητα. Είναι όμως ό,τι πιο ανόθευτο μπορεί να εισπράξει κανείς στις μέρες μας, από ένα V12.

Chrysler Turbine Car - 44.600 rpm

Η αρχή της δεκαετίας του 1960 έγινε γνωστή ως «Jet Age» χάρη στην πρόοδο των αεροσκαφών. Ένας Αμερικανός κατασκευαστής, μάλιστα αγκάλιασε πλήρως αυτές τις τεχνικές εξελίξεις, αποφασίζοντας να τις περάσει και στα αυτοκίνητα. Και το όνομα αυτού, Chrysler Turbine Car. Μόνο 55 κατασκευάστηκαν ως πρωτότυπα, με αεριοστρόβιλο, εκ των οποίων τα 10 επιβίωσαν της καταστροφής. Ο αεριοστρόβιλος απέδιδε περίπου 132 ίππους, δίνοντας όμως ροπή 576 Nm. Όπως καταλαβαίνετε, το project αυτό δεν είχε ιδιαίτερο μέλλον. 

Rover Jet 1 - 56.000 rpm

Προφανώς και αυτό το μοντέλο δεν πέρασε ποτέ στην παραγωγή. Το Rover Jet 1 όμως αποτέλεσε μία ακόμα συναρπαστική ιδέα για το πως θα μπορούσε να μετεξελιχθεί η αυτοκίνηση, τη δεκαετία του ’50. Ο κινητήρας του ήταν ένας στρόβιλος διπλού άξονα, που απέδιδε 147 ίππους, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο Rover της εποχής. Το 0-100 ολοκληρωνόταν σε 11,0 δευτερόλεπτα, καθιστώντας το πολύ γρήγορο για τότε. Το μοτέρ μπορούσε να περιστραφεί μέχρι τις 56.000 rpm, εμπνέοντας τη Rover να συνεργαστεί με τη BRM για ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο του Le Mans, με στροβιλοκινητήρα, που θα μπορούσε να αγγίξει τις 65.000 rpm. Τελικά, κανένα αυτοκίνητο δεν προέκυψε ποτέ από όλη αυτή την εξέλιξη. Το πρωτότυπο εκτίθεται σήμερα στο Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου.