Η Isuzu περιορίζει σήμερα την παραγωγή της σε pick-ups και SUV που προέρχονται από τα πρώτα. Αλλά υπήρξε μια εποχή που η γιαπωνέζικη φίρμα έφτιαχνε μπερλίνες και κουπέ. Περιλαμβανομένου του κομψού Isuzu 117 Coupé, σχεδιασμένου από τον Giugiaro. Ένα μοντέλο που συγκαταλέγουμε στο Τοπ 5 των πιο όμορφων ιαπωνικών αυτοκινήτων.

Όταν η Isuzu ξεκίνησε να προετοιμάζεται για να αντικαταστήσει το μεσαία μπερλίνα της Bellel (μην την μπερδεύετε με την Bellett), σχεδίασε να συμπεριλάβει στην γκάμα κι ένα κουπέ. Αυτός ήταν ένας δοκιμασμένος τρόπος για να βελτιώσει την εικόνα και την αναγνωρισιμότητα του μοντέλου. Έτσι, η μπερλίνα και το στέισον του πρότζεκτ «117», εσωτερικός κωδικός για την Isuzu, θα γινόταν για τον κόσμο «Florian». Όμως το κουπέ θα διατηρούσε τελικά τη μοναδική αριθμητική ονομασία του και θα λανσαριζόταν με αυτό το όνομα από την Isuzu.

Με ιταλικές ρίζες
Για να δημιουργήσει το νέο κουπέ, η Isuzu απευθύνθηκε στο ιταλικό στούντιο της Ghia και το 117 Coupé θα ήταν το πρώτο ιαπωνικό αυτοκίνητο που υπέγραφε ένας ιταλικός οίκος. Και μάλιστα θα ήταν το πρώτο ολοκληρωμένο πρότζεκτ που θα υπέγραφε ο νεαρός και φρέσκος επικεφαλής σχεδιασμού της Ghia.

Το όνομά του ήταν Giorgetto Giugiaro και μόλις είχε πάρει μεταγραφή από τον Bertone. Οι εργασίες για το 117 Coupé ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του ’65 και το πρωτότυπο θα παρουσιαζόταν στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του ’66.

Οι γραμμές του αυτοκινήτου ήταν οι χαρακτηριστικές των δημιουργημάτων του Giugiaro για τη εποχή εκείνη: Μια πολύ καθαρή και λεπτή σιλουέτα. Έτσι, θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε τη γραμμή αυτού του 4θέσιου fastback κουπέ με εκείνη του FIAT Dino Coupé ή του Simca 1200S Coupé. Γραμμές που θα έκαναν το 117 Coupé κλασικό.

Από χειροποίητο σε μαζικής παραγωγής
Η παραγωγή του αυτοκινήτου ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1968, με το 117 Coupé να είναι το κορυφαίο της γκάμας της Isuzu. To κομψό τριμάρισμα (δερμάτινη ταπετσαρία, το ξύλινο ταμπλό από καμφορόδεντρο που εισαγόταν ειδικά από την Ταϊβάν) και η ελιτιστική τιμή, παράλληλα με την εσκεμμένα περιορισμένη, εξ ολοκλήρου χειροποίητη παραγωγή, το καθιστούσαν μοναδικό.

Μόλις πενήντα αυτοκίνητα συναρμολογούντο μηνιαίως τα πρώτα χρόνια, με συνολικά 2.500 κομμάτια να κατασκευάζονται κατά τα πρώτα τέσσερα χρόνια της μακριάς καριέρας του.

Κάτω από το καπό βρισκόταν ένας 1.600άρης με 120 άλογα που ανέβαινε στα 130 στην έκδοση με τους δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους. Κάτι που αποτελούσε παγκόσμια πρεμιέρα για ένα ιαπωνικό αυτοκίνητο. Ακόμα μια έκδοση με ψεκασμό θα λανσαριζόταν το 1970 που θα ονομαζόταν EC (για το Electronic Control), ενώ το 1971 το 117 Coupé θα φορούσε και 1.800άρι μοτέρ, ανεβαίνοντας μέχρι τα 130 άλογα, ανάλογα με την έκδοση. 

Από το 1973 αποφασίστηκε ριζική αλλαγή κατεύθυνσης για το αυτοκίνητο. Σε συνέχεια των συμφωνιών με την General Motors, που αγόρασε το 1972 το 34% της εταιρείας, αποφασίστηκε το Isuzu 117 Coupé να καταστεί μαζικό μοντέλο. Η μετάβαση στη μαζική παραγωγή φυσικά ανέστειλε τη χειροποίητη κατασκευή του αυτοκινήτου.

Το μοτέρ 1.6 θα εξαφανιζόταν και μόνο η έκδοση με τον 1.800άρη κινητήρα θα παρέμενε στον κατάλογο, είτε με καρμπιρατέρ είτε με ψεκασμό -100, 105, 115 και 130 PS. Όπως ήταν λογικό, οι πωλήσεις δεκαπλασιάστηκαν και από 965 αυτοκίνητα το 1972 εκτοξεύτηκαν στις 9.506 μονάδες το 1974.

Σύγχρονο φρεσκάρισμα και ντίζελ
Το Isuzu 117 Coupé θα διέγραφε αρκετά μεγάλη καριέρα και μια δεκαετία ύστερα από το ντεμπούτο, το 1977, υπέστη ένα ισχυρό facelift εκσυγχρονισμού. Με αναβαθμίσεις μάλιστα που μπορεί να εκπλήξουν ακόμα σήμερα, αλλά που στη συνέχεια αποδείχτηκαν πολύ μοντέρνες.

Ειδικότερα, η μετάβαση σε μια μάσκα με τέσσερις τετράγωνους προβολείς που ενσωματώνονταν σε μαύρο πλαστικό πλέγμα ή η εγκατάλειψη των νικέλινων προφυλακτήρων που αντικαταστάθηκαν από πλαστικούς μαύρους . Οι ζάντες ανασχεδιάστηκαν επίσης, σε ένα σταυρωτό μοτίβο, σχέδιο που θα συναντούσαμε σε πολλά μοντέλα της εποχής. Και φυσικά η επικαιροποίηση περιέλαβε αφειδή χρήση πλαστικού στην καμπίνα.

Με πάνω από δέκα χρόνια στην αγορά, για το τέλος της καριέρας του, το 117 Coupé ενίσχυσε το δυναμικό του το 1978 με ένα δίλιτρο μοτέρ (107, 120 και 135 PS). Δύο χρόνια αργότερα, περιέλαβε στην γκάμα μια προσθήκη που φαινόταν απαράδεκτη εκείνη την εποχή: Μοτέρ ντίζελ σε ένα κουπέ! Πράγματι, το 1980 ένας εκπληκτικός πετρελαιοκινητήρας 2,2 lt με 73 άλογα (!) ήρθε για να εμπλουτίσει την γκάμα. Ρηξικέλευθη επιλογή σε αυτό το είδος αμαξώματος, αποδεικνύοντας τις καινοτόμες δυνατότητες του μικρού Ιάπωνα κατασκευαστή Το 1979, διατέθηκε επίσης μια έκδοση περιορισμένης παραγωγής προς τιμήν του στιλίστα Giorgetto Giugiaro.

Όταν το Isuzu 117 Coupé εγκατέλειψε οριστικά τις γραμμές συναρμολόγησης τον Μάιο του 1981, το κοντέρ της παραγωγής έγραφε 86.192 αυτοκίνητα. Για τον αντικαταστάτη του 117 Coupé, η Isuzu εμπιστεύτηκε πάλι τον Giorgetto Giugiaro και το στούντιο ItalDesign θα ήταν αυτό που θα υπέγραφε το σχέδιο του κουπέ Isuzu Piazza.

Το 117 Coupé δεν εισήχθη ποτέ επίσημα στην ηπειρωτική Ευρώπη, ως εκ τούτου και στην Ελλάδα, καθότι δεν κατασκευάστηκε σε αριστεροτίμονο. Γενικά παραμένει ένα σπάνιο αυτοκίνητο που αποκτά ακόμα μεγαλύτερη συλλεκτική αξία για τα χειροποίητα μοντέλα μέχρι το '73. 

Το Isuzu 117 Coupé 1.6 DOHC με μια ματιά
Κινητήρας Isuzu G161W, τέσσερις κύλινδροι σε σειρά
Θέση Εμπρός, κατά το διάμηκες
Κίνηση Πίσω
Υλικό Χυτοσιδηρό μπλοκ, αλουμινένιο καπάκι
Χωρητικότητα 1.584 cc
Διάμετρος x διαδρομή 82 x 75 mm
Σχέση συμπίεσης 10,3: 1
Τροφοδοσία Ατμοσφαιρική, δύο διπλά καρμπιρατέρ Mikuni-Solex 40 PHH
Κιβώτιο ταχυτήτων 4άρι χειροκίνητο
Μέγιστη ισχύς 120 PS @ 6.400 rpm
Μέγιστη ροπή 142 Nm @ 5.000 rpm
Επιτάχυνση 0-100 km/h 10,8”
Επιτάχυνση 0-160 km/h 37,4”
Επιτάχυνση 0-400 m 17,9” @ 127 km/h
Επιτάχυνση 0.1000 m 32,5” @ 153 km/h
Τελική ταχύτητα 200 km/h
Βάρος 1.050 kg
Μεταξόνιο 2.500 mm
Διαστάσεις 4.280 x 1.600 x 1.320 mm
Λάστιχα 165/80 R14 (6.45 H 14)
Ρεζερβουάρ 58 lt
Παραγωγή 86.192 αυτοκίνητα (όλες οι εκδόσεις και τα MY1968-1981)
Τιμή σήμερα €40 χιλιάδες (για 117 Coupé 1968-1973 εξαιρετική κατάσταση)