Οι εξωτερικοί αερόσακοι που φουσκώνουν μέσα από τα μαρσπιέ του αυτοκινήτου μπορούν να μειώσουν τη σοβαρότητα της σύγκρουσης από τροχαία συμβάντα κατά 40%, σύμφωνα με την Z, κορυφαίο προμηθευτή εξαρτημάτων και συστημάτων.

Οι εξωτερικοί πλευρικοί αερόσακοι της ZF έχουν σχεδιαστεί ώστε να λειτουργούν ως πρόσθετη ζώνη σε περίπτωση σύγκρουσης, αναπτυσσόμενοι προς τα πάνω σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, καλύπτοντας την πλευρά του αυτοκινήτου και απορροφώντας τις σημαντικό μέρος των δυνάμεων σε ένα σενάριο πλευρικής σύγκρουσης.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Νέου τύπου αερόσακοι για τα αυτόνομα αυτοκίνητα

Ενώ επίσημα πρόκειται για ένα πειραματικό σύστημα ασφαλείας, η ZF εξελίσσει τους εξωτερικούς αερόσακους εδώ και μερικά χρόνια. Σήμερα όμως, με το συνεχώς αυξανόμενο αριθμό σε αισθητήρες, σε κάμερες και σε τεχνολογικά μέσα, σημαίνει ότι η ενσωμάτωσή τους βρίσκεται δυνητικά πιο κοντά από ποτέ.

«Η ιδέα μας για τον εξωτερικό πλευρικό αερόσακο είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς η ZF θέλει να επιτύχει το Vision Zero, έναν κόσμο χωρίς ατυχήματα και εκπομπές», δήλωσε ο δρ. Michael Büchsner, επικεφαλής του τμήματος συστημάτων παθητικής ασφάλειας της ZF.

Οι εξωτερικοί αερόσακοι ως εφαρμογή δεν είναι κάτι το καινούργιο -το Volvo V40 εξοπλίστηκε με ένα ανάλογο σύστημα στην κορυφή του καπό του, το 2012, προκειμένου να μειώσει τις επιπτώσεις του τραυματισμού ενός πεζού. Αλλά, ενώ ο αερόσακος V40 δημιουργούσε ένα στρώμα προστασίας για έναν ευάλωτο χρήστη του δρόμου, ο νέος αερόσακος της ZF έχει σχεδιαστεί για να απορροφά τις επιπτώσεις από συγκρούσεις με άλλα οχήματα.

Η ιστορία του αερόσακου
Στην αρχή, οι αερόσακοι τοποθετήθηκαν στο τιμόνι για να προφυλάξουν τον οδηγό, αργότερα εμπρός από το συνοδηγό, ενώ σήμερα οι αερόσακοι για τους επιβάτες επιβατών, για τα γόνατα, οι τύπου κουρτίνας, ακόμα και μέσα στις ζώνες ασφαλείας, αποτελούν κοινό τόπο.

Οι αερόσακοι ως συστήματα ασφαλείας είναι πιο παλαιοί απ’ ό,τι φανταζόμαστε ή υποθέτουμε οι περισσότεροι, καθώς κατοχυρώθηκαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στη δεκαετία του ’50. Ο πρώτος δε αερόσακος παραγωγής εμφανίστηκε το 1973 στην Oldsmobile Toronado. Στη συνέχεια και άλλα μοντέλα της General Motor φόρεσαν αερόσακους, με βάση τη γενική γραμμή να αντικαταστήσουν τις ζώνες ασφαλείας και όχι να λειτουργούν ως συμπληρωματικό σύστημα ασφαλείας σε αυτές.

Η Mercedes-Benz S-Class W126 του 1980 ήταν το πρώτο ευρωπαϊκό μοντέλο και φόρεσε αερόσακο, ο οποίος από εκείνη τη χρονική στιγμή ξεκίνησε να λειτουργεί ως Συμπληρωματικό Σύστημα Συγκράτησης (Supplemental Restraint System) εξ ου και η ακρωνύμια ονομασία του SRS.



Το 1987, η Porsche 944 Turbo ήταν το πρώτο μοντέλο που περιλάμβανε στάνταρ αερόσακο οδηγού και συνοδηγού, ενώ οι αερόσακοι-κουρτίνες και οι αερόσακοι γονάτων έκαναν την εμπορική εμφάνισή τους στα τέλη της δεκαετίας του ’90.

Η σημερινή Mercedes-Benz S-Class και το υφιστάμενο Ford Mondeo, εν τω μεταξύ, διαθέτουν αερόσακους για την κατανομή των δυνάμεων μιας σύγκρουσης στη ζώνη, ενώ υπάρχουν αερόσακοι πεζών που αναδύονται από το καπό του Land Rover Discovery Sport καθώς και του Volvo V40.