Δεν είναι η πρώτη φορά στο DRIVE που βάζουμε στο χέρι τη νέα BMW M2. Μια πρώτη γεύση είχαμε πάρει πέρυσι το Δεκέμβριο, πολύ πριν την επίσημη παρουσίαση του αυτοκινήτου. 

Και εκείνη η συγκλονιστική εμπειρία του M Mixed Reality, έκανε την προσμονή για την πίστα των Σερρών λίγο πιο έντονη, στην προκειμένη περίπτωση. Ίσως και διότι μαζί με την BMW Μ2 έβρισκες παραταγμένες σε μια μακριά σειρά στα πιτ, M3 Touring, M4, XM, καθώς και τις κτηνώδεις, ντριφτάδικες Μ4 Competition των driftbrothers! Αυτά όμως για παρακάτω, ας μην χάνουμε την προσήλωση προς το στόχο. 

Η BMW M2 επιτυγχάνει ένα εξαιρετικό πάντρεμα μηχανολογίας και ηλεκτρονικών, ανταμείβοντάς σε γενναιόδωρα σε κάθε διαδρομή -και στην πίστα

Ως διαστάσεις, η δεύτερη γενιά της BMW M2 αγγίζει σε μήκος τα 4,58 m και σε μεταξόνιο σχεδόν τα 2,75 m. Είναι δηλαδή κατά 21,4 πόντους και αντίστοιχα 11, μικρότερη από την Μ4 με την οποία μοιράζονται το ίδιο πάτωμα. Ταυτόχρονα είναι μεγαλύτερη από την προηγούμενη γενιά και -για εξελικτικούς λόγους η σύγκριση- ίδια με την παλαιότερη Μ3 Ε90. 

Η τελευταία αμιγώς βενζινοαίματη. H BMW M2 κλείνει έναν κύκλο 50 ετών για το M Division που θα πορευτεί στο μέλλον υβριδικά. Όσο για την ίδια, αποτελεί έναν επίλογο αντάξιο των περιστάσεων

Σε ό,τι αφορά την αισθητική της τώρα, ενδεχομένως να προκαλέσει ανάμικτα συναισθήματα. Σε άλλους αρέσει ενώ σε άλλους όχι. Μιας όμως που δεν σκοπεύουμε να την κατεβάσουμε στα καλλιστεία, θα αφήσουμε την κρίση σε εσάς.

Το σίγουρο είναι ότι η προβιά λύκου κρύβει πράγματι έναν λύκο από κάτω. Οι άγριοι αεραγωγοί, τα σπόιλερ, οι δύο διπλές απολήξεις της εξάτμισης, εκατέρωθεν του αεροδυναμικού διαχύτη και όλες εκείνες οι λεπτομέρειες του αμαξώματος, δεν έχουν τοποθετηθεί τυχαία. Αποτελούν το περιτύλιγμα ενός εξαιρετικού κινητήρα, ίδιου με αυτόν που φορούν οι μεγαλύτερες Μ3/Μ4. Και ενός αντίστοιχα εξελιγμένου συστήματος μετάδοσης, διανθισμένου με τα πιο εξελιγμένα ηλεκτρονικά συστήματα των Βαυαρών. 

Ξεκινώντας από το μοτέρ της BMW M2, δεν είναι άλλο από το γνωστό 3λιτρο, 6κύλινδρο σε σειρά, S58, εξοπλισμένο με τη νεότερη τεχνολογία M TwinPower Turbo της εταιρίας. Η απόδοση του αγγίζει τους 460 PS στις 6.250 rpm, σταθερή τόσο για το αυτόματο 8άρι, όσο και για το χειροκίνητο 6τάχυτο κιβώτιο.

Η ροπή από την άλλη, ανεβαίνει από νωρίς, στις 2.650 rpm, στα 550 Nm. Και παραμένει σταθερή μέχρι τις 5.870 rpm, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ελαστικότητα του συνόλου. Όσο για τον κόφτη, βρίσκεται στις 7.200 rpm.

Στην προκειμένη περίπτωση υπήρχαν μόνο 8τάχυτες, αυτόματες BMW Μ2, όποτε θα μιλήσουμε γι’ αυτές. Το Μ Steptronic με Drivelogic είναι ένα κιβώτιο αντάξιο των περιστάσεων. Γρήγορο και ακριβές στις αλλαγές, δείχνει να διαχειρίζεται με ευκολία τη μεγάλη ροπή.

Tαυτόχρονα διαθέτει κλιμάκωση ιδανική τόσο για δρόμο όσο και για πίστα. Επιπροσθέτως, προσφέρει τρία επίπεδα λειτουργίας, ανάλογα με το πόσο ψηλά θες να κρατάει τις στροφές κι αν θα μείνει στον κόφτη ή θα περνά στην επόμενη σχέση, καλύπτοντας πρακτικά κάθε οδηγικό γούστο. 

Πίσω συναντάμε ένα διαφορικό Active M (δεν υπάρχουν τετρακίνητες εκδόσεις στη Μ2), το οποίο συνεργάζεται στενά με τα ηλεκτρονικά ελέγχου της ευστάθειας. Μάλιστα, πολλά από αυτά είναι ενσωματωμένα απευθείας στην κεντρική μονάδα του αυτοκινήτου, βελτιώνοντας εν γένει την αμεσότητα στη λειτουργία τους.

Το DSC (Dynamic Stability Control) συνεργάζεται με το M Dynamic Mode, ενσωματώνοντας κι ένα εσωτερικό περιοριστή της ολίσθησης των τροχών. Το μαγικό M Traction Control προσφέρει δυνατότητα ρύθμισης σε δέκα επίπεδα. Από όλα «off» μέχρι πλήρως ελεγχόμενη κινηματική από τα ηλεκτρονικά. 

Στο «0», παίρνεις την κατάσταση στα χέρια σου, με το αυτοκίνητο να γυρίζει για πλάκα. Ο τρόπος που ανοίγει ωστόσο την ουρά της η BMW M2 είναι αρκετά γλυκός και εύκολα ελεγχόμενος, χάρη στο άμεσο γκάζι και στο ακριβές τιμόνι. Κάπου στο επίπεδο «5», υπολογίστε πως είναι το «easy», για όσους θέλουν να το προσπαθήσουν. Βρίσκεις μία μέτρια στροφή, βάζεις 2η, μένεις σταθερά στο γκάζι και έχεις να ελέγχεις μόνο το τιμόνι. Το τι κάνουν τα ηλεκτρονικά είναι πραγματικά εντυπωσιακό…

Τι άλλα; Από χαρακτηριστικά «Μ» υπολογίστε ακόμα τα φρένα M Compound, με 6πίστονες δαγκάνες εμπρός καθώς και τις αντίστοιχες αναρτήσεις Adaptive M. Οι τελευταίες διαθέτουν άξονα δύο συνδέσμων εμπρός και πέντε πίσω, με κινηματική ειδικά μελετημένη από την «Μ».

Ο ενεργός έλεγχός τους αφορά τόσο στη συμπίεση όσο και στην επαναφορά/έκταση, με αποτέλεσμα να χαρίζουν αξιοπρεπή ποιότητα κύλισης στην καθημερινότητα -σχεδόν εφάμιλλη με τις στάνταρ εκδόσεις της 2άρας- και ταυτόχρονα έναν δυναμικό χαρακτήρα στην πίστα. 

Για να περάσουμε λοιπόν στο προκείμενο, η BMW M2 επιταχύνει ταχύτατα, σε 4,1” στο σπριντ 0-100 km/h. Τα χιλιόμετρα μαζεύονται εύκολα, με το πλαίσιο και τις αναρτήσεις να διαχειρίζονται τις δυνάμεις της κίνησης με χαρακτηριστική ευκολία. Έχοντας εικόνα από την πίστα των Σερρών, υπάρχουν συγκεκριμένες στροφές που δεν περίμενες να μπεις με τη συγκεκριμένη ταχύτητα και με τέτοια άνεση.

Προφανώς σε αυτό βοηθάνε και τα νέα λάστιχα Continental ContiSportContact 7 που χαρίζουν άφθονη πρόσφυση. Σε κάθε περίπτωση όμως, η BMW Μ2 παραμένει απόλυτα ελεγχόμενη (με το DSC στο «on») και γλιστρά προοδευτικά, χωρίς κλίση, χωρίς απότομες αντιδράσεις και χωρίς άκομψες επεμβάσεις των ηλεκτρονικών. 

Αναφορικά με την τελική ταχύτητα, υπό φυσιολογικές συνθήκες περιορίζεται στα κλασικά 250 km/h. Παρόλα αυτά, για όσους επιλέξουν το προαιρετικό M Driver’s Package, μαζί με τα λάστιχα πίστας θα πάρουν δώρο και μία αύξηση στα 285 km/h.

Επιπροσθέτως, υπάρχει το Μ Race Track Package που περιλαμβάνει οροφή από ανθρακονήματα, καθίσματα μπάκετ M Carbon (-10,8 kg) και διάφορες αντίστοιχες επενδύσεις. 

Τώρα για να πούμε και δύο πράγματα για το εσωτερικό, κυμαίνεται στo γνωστό επίπεδο της BMW για τις εκδόσεις «Μ». Τα καθίσματα είναι σχετικά σφιχτά, χωρίς να είναι σκληρά και προσφέρουν όλη την απαραίτητη πλευρική στήριξη.

Το τιμόνι έχει τη σωστή διάμετρο και βάρος, πολύ καλή ακρίβεια και ωραία αίσθηση. Σε αυτό, πέρα από τα κλασικά μπουτόν υπάρχουν και δύο Μ, για να προγραμματίζεις συγκεκριμένες ρυθμίσεις. 

 
Το στάνταρ BMW Curved Display διαθέτει shift lights, ρυθμίσεις Road, Sport και Track, καθώς και διάφορες ειδικές για την περίσταση ενδείξεις. Το ίδιο ισχύει και για το HUD. Στον εξοπλισμό συναντάμε επίσης τα M Drift Analyser και M Laptimer που έρχονται αντίστοιχα ως στάνταρ.

Ο οδηγός μπορεί να πειράξει τον ήχο, τον κινητήρα, το σύστημα διεύθυνσης, τις αναρτήσεις, το φρενάρισμα… Πρακτικά να φέρει το αυτοκίνητο στα μέτρα του, πράγμα που θα εκτιμήσουν οι πιο ψαγμένοι φίλοι της φίρμας. 

Και κάπου εδώ θα αφήσουμε τη BMW M2 -για την οποία ευελπιστούμε να επανέλθουμε με κανονική δοκιμή- και θα πούμε δύο λόγια και για τα υπόλοιπα εκθέματα των Σερρών. Με το όλο event να αποτελεί κυριολεκτικά υπερπαραγωγή της BMW (αξίζει ένα μπράβο στους ανθρώπους της εταιρίας) μεταξύ άλλων είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε τη νέα M3 Touring. Όχι στην πίστα αλλά στον δρόμο. 

Με τον έξτρα πίσω όγκο να μην ξενίζει αλλά να ολοκληρώνει αρμονικά τον δυναμισμό του συνόλου, ομολογούμε πως εύκολα την προτιμούμε από την κλασική Μ3. Γούστα είναι αυτά… Και θα δηλώσουμε επίσης πως αποτελεί ίσως το αυτοκίνητο με την πιο μαλακή ανάρτηση σε ολόκληρη την κατηγορία των σπορ μοντέλων.

Επιλέγοντας τις ρυθμίσεις του Comfort, αποτελεί ευχάριστη έκπληξη να απολαμβάνεις τέτοια ποιότητα κύλισης σε δρόμο που υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να κοπανιέσαι.

Οι μηχανικοί της BMW υπερέβησαν εαυτόν σε ό,τι αφορά στα ηλεκτρονικά και στη γεωμετρία των αναρτήσεων. Κατά τα άλλα, η M3 Touring παραμένει πρωτίστως Μ3. Εφόσον θελήσεις να κινηθείς γρήγορα, δεν έχεις παρά να πατήσεις το γκάζι και να διαπιστώσεις του λόγου το ασφαλές.

Τέλος, υπήρξε και ένα παράλληλο show, με τον Elias Hountondji, έναν εκ των δύο driftbrothers της Red Bull. Αυτός με τον αδερφό του κατατάσσονται μεταξύ των κορυφαίων οδηγών στη διεθνή σκηνή drifting, με αρκετά πρωταθλήματα στις πλάτες τους. Όσο για τις BMW M4 Competition που οδηγούν, σημειώστε τα εξής. 

Τα αυτοκίνητα φορούν το ίδιο μπλοκ κινητήρα με τις απλές Μ4, ωστόσο με διάφορες βελτιώσεις, άλλο σύστημα εισαγωγής και μία μονή τουρμπίνα που δουλεύει στα 2,3 bar! Η τελευταία διαθέτει waste gate που φεύγει με «καμινάδα» απευθείας πάνω από το καπό, ξερνώντας ενίοτε φλόγες προς τέρψη του κοινού.

Η συνολική ισχύς ανέρχεται στους 1.040 PS (!), με τη ροπή να περνά μόνο στους πίσω τροχούς, μέσω του στάνταρ διαφορικού και των ημιαξονίων που φορούν και οι απλές Μ4! Όσο για τις εξατμίσεις, αποτέλεσαν ένα μικρό πονοκέφαλο στους μηχανικούς να ανασχεδιαστούν, ώστε να βγαίνουν ψηλά, πίσω από τα εμπρός προσκέφαλα.