Το είχαμε ελέγξει και μάλιστα κατ’ επανάληψη όσο πλησίαζε η ημερομηνία.

Ότι δηλαδή ο καιρός την ημέρα που ήταν κανονισμένη η δοκιμή της Performante θα ήταν μια χαρά. Ωστόσο, ο Μέρφι θυμήθηκε την αδυναμία που ενίοτε μας έχει και, αντί για την καλοκαιρία, έστειλε μια δυνατή χιονόπτωση στην ευρύτερη περιοχή της Sant’Agata. Δεν ήταν λοιπόν καθόλου παράλογο που η Lamborghini κλείδωσε τα αυτοκίνητα στο γκαράζ περιμένοντας βελτίωση του καιρού, οπότε Μέρφι-DRIVE: 1-0.

Ήμασταν ήδη εκεί, οπότε χωρίς να μπορούμε να κάνουμε κάτι περισσότερο απλώς σταυρώσαμε τα δάχτυλα και περιμέναμε. Ευτυχώς το κόλπο έπιασε, ο καιρός βελτιώθηκε και προγραμματίσαμε εκ νέου τη δοκιμή. Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η μόνη έκπληξη.

Κάθε τέτοιο αυτοκίνητο είναι μια ιδιαίτερα προηγμένη και πολύπλοκη τεχνολογική σύνθεση. Και κάθε επιμέρους εξάρτημα αυτής της σύνθεσης έχει πολύ συγκεκριμένη αποστολή και τεράστια σημασία. Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν, όταν το μάτι μου έπεσε στις πανέμορφες, μονομπούλονες σφυρήλατες 20άρες μαύρες ζάντες που κανονικά θα έπρεπε να είναι ντυμένες με P Zero Corsa, το κορυφαίο σπορ πολιτικό λάστιχο της Pirelli.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: Δοκιμάζουμε τη Lamborghini Aventador S [video]

Παραδέχομαι πως ένιωσα ένα ελαφρύ μούδιασμα στη ραχοκοκκαλιά όταν διαπίστωσα ότι αντ’ αυτών, είχαν τοποθετηθεί τέσσερα ολόφρεσκα χειμερινά SottoZero3, τα οποία προφανώς εξυπηρετούν διαφορετικές προτεραιότητες. Μέρφι-DRIVE: 2-0.

Όμως ούτε αυτή ήταν η τελευταία αναποδιά που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε. Έξω από την πύλη του εργοστασίου της Sant’Agata, οι δρόμοι ήταν στεγνοί μα στρωμένοι με αυτό το λεπτό στρώμα αλατιού που καλύπτει τους πόρους της ασφάλτου και μειώνει δραματικά το συντελεστή πρόσφυσης.

Εάν είναι εδώ έτσι, δεν θέλω καν να φανταστώ πώς θα είναι εκεί που κατευθυνόμαστε όπου το υψόμετρο είναι πολύ μεγαλύτερο. Κάτι μου λέει πως φάγαμε και τρίτο, χωρίς να έχουμε καν ξεκινήσει.

Ματιά και συχώριο
Για το γούστο μου, ελάχιστα σχήματα είναι τόσο απέριττα έντονα όσο της Huracán. Η σαγήνη της σχεδόν με πονάει, κρατάω την ανάσα μου κάθε φορά που προσπαθώ να την περιγράψω στον ίδιο μου τον εαυτό. Φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος.

Η τεράστια φτερούγα της Performante προσθέτει σαφώς περισσότερη ένταση στη χαμηλή, αιχμηρή σιλουέτα που μοιάζει να έρπει στο δρόμο και δείχνει τρομακτικά άγρια, αλλά καθόλου δήθεν ή φλύαρη. Οι επιρροές από τα αγωνιστικά Super Trofeo στο εμπρός μέρος εκφράζονται με αρκετά μίνιμαλ διάθεση, πίσω όμως δεν υπάρχει καμία συστολή.

Πέρα από τη φτερούγα, ο προφυλακτήρας, ο διαχύτης που καταλαμβάνει σχεδόν όλο το πλάτος του αυτοκινήτου και οι εξατμίσεις, όλα δίνουν το στίγμα της διαφοράς φιλοσοφίας από την απλή Huracán.



Σε σχέση με την τελευταία, η Performante χρησιμοποιεί το ίδιο πλαίσιο που αποτελείται από αλουμίνιο και ανθρακόνημα. Μόνο που εδώ η συνταγή για τα περιφερειακά εξαρτήματα περιλαμβάνει ένα νέο υλικό που ονομάζεται Forged Composite και ουσιαστικά είναι ρινίσματα ανθρακονήματος εμβαπτισμένα σε ειδικές ρητίνες.

Σύμφωνα με τη Lamborghini δεν υπόκειται στους περιορισμούς μορφοποίησης που θέτει το κλασικό κάρμπον, γι’ αυτό είναι εύκολα επεξεργάσιμο παραμένοντας πολύ ελαφρύ και άκαμπτο. Έχει χρησιμοποιηθεί στη φτερούγα, στο εμπρός σπόιλερ, σε ένα μέρος του πίσω προφυλακτήρα και του διαχύτη, καθώς και στο πλαίσιο του καλύμματος του κινητήρα, γι’ αυτό και η Performante είναι 40 kg πιο ελαφριά από την Huracán Coupe.

Το βάρος είναι 1.382 kg χωρίς υγρά, εκ των οποίων το 43% φορτίζει τους εμπρός τροχούς και το 57% τους πίσω.

Μπόλικο Forged Composite υπάρχει και στην καμπίνα, αν και ομολογουμένως αρκετοί δεν το βρίσκουν εξίσου καλόγουστο με το συνηθισμένο φινίρισμα ανθρακονήματος. Όπως και να έχει, το μπες βγες είναι πανεύκολο για supercar, η θέση οδήγησης τέλεια, ενώ τα καθίσματα σαν να φτιάχτηκαν ειδικά για σένα κι έχουν ραμμένο το logo Performante. Έτσι, για να μη μπερδεύεσαι.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: Δοκιμάζουμε τις Lamborghini Huracán LP610-4 & LP580-2

Η λεκάνη απέχει ελάχιστα από την άσφαλτο και η πλάτη δεν είναι υπερβολικά ξαπλωτή, γι’ αυτό βολεύεσαι αμέσως. Το τιμόνι έρχεται εκεί ακριβώς που το θέλεις για να έχεις πλήρη ελευθερία κινήσεων, ο χώρος είναι παραπάνω από αρκετός και όλα τα χειριστήρια ελαφριά, φιλικά.

Τα υλικά είναι ακριβά και απαλή Alcantara καλύπτει όλες τις επιφάνειες επαφής, καθώς και το ταμπλό, δίνοντας και μια σαφή νότα πολυτέλειας. Το φινίρισμα είναι σχολαστικό όπως και η συναρμολόγηση, αν και οι διακόπτες στο ταμπλό που προέρχονται από Audi προηγούμενης γενιάς δεν είναι σίγουρο πως θα αρέσουν σε όλους.

Με την εργονομία αρχικά πελαγώνεις. Αισθάνεσαι ότι υπάρχουν διακόπτες και κουμπιά παντού, τοποθετημένα χωρίς ιδιαίτερη λογική. Ωστόσο σύντομα αντιλαμβάνεσαι ότι κάποια λογική υπάρχει. Aν και το να βρεις το μοχλουδάκι των φλας με το τιμόνι στριμμένο είναι περισσότερο μια άσκηση για να ακονίζεις το μυαλό παρά οτιδήποτε άλλο.

Η ηχομόνωση είναι ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο στην Performante: Είναι σαν να υπάρχει ένα ειδικό φίλτρο που κόβει τους ήχους κατ’ επιλογή. Για παράδειγμα, ο αεροδυναμικός θόρυβος είναι ελάχιστος και από τον περιβάλλοντα χώρο επίσης ελάχιστα πράγματα ακούγονται.



Από την άλλη, οι θόλοι μεταφέρουν τα πάντα από το δρόμο στο αυτί σου και η καυτή ανάσα του V10 ακούγεται καθαρά στην πλάτη σου, κάτω από ένα πανάλαφρο κάλυμμα από πλεξιγκλάς. Το εντυπωσιακό ωστόσο είναι πως παρότι υψηλό, το συνολικό επίπεδο θορύβου δεν σε κουράζει ακόμα και ύστερα από πολλή ώρα οδήγησης, όπως και τίποτα άλλο δεν σε κουράζει στην Performante.

Όπως όλες τις Huracán, έτσι κι αυτή μπορείς να την οδηγείς καθημερινά σχεδόν όπως ένα Golf, με ελάχιστη προσπάθεια. Το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη είναι γλυκό στο ξεκίνημα, δεν πατινάρει και κάνει βελούδινες αλλαγές, τουλάχιστον όσο το ANIMA -το σύστημα μέσα από το οποίο διαλέγεις πρόγραμμα οδήγησης- δείχνει τη ρύθμιση Strada που σε κρατά ατσαλάκωτο.

Πραγματικά δεν μπορείς να πιστέψεις τον τρόπο με τον οποίο η ανάρτηση στρογγυλεύει τις κακοτεχνίες του δρόμου κι αυτό παρότι, σε σχέση με την απλή Huracán, η Performante είναι 10% πιο σφιχτή κατά το διαμήκη άξονα, 15% κατά τον εγκάρσιο κι έχει 50% πιο σκληρούς ελαστικούς συνδέσμους μεταξύ των διπλών ψαλιδιών και του πλαισίου.

Τα ηλεκτρονικά ελεγχόμενα αμορτισέρ είναι θαυματουργά και κάνουν αληθινά άνετο ένα σούπερ σπορ αυτοκίνητο εστιασμένο στην πίστα. Ακόμα και σε σοβαρά ταλαιπωρημένο οδόστρωμα, η ανάρτηση δεν ακούγεται και το αυτοκίνητο δεν ταλαιπωρείται, οπότε δεν υπάρχει λόγος να οδηγείς κρατώντας την ανάσα σου.

Μπορείς απλώς να χαράσσεις την πορεία σου με την υποτυπώδη προσοχή που απαιτεί κάθε λάστιχο με 30άρι προφίλ. Αυτό αρκεί.

Κεντρικός υπερήρωας
Εκεί που σαφώς θα κρατήσεις την ανάσα σου είναι μόλις ο ισχυρότερος V10 που έχει κατασκευάσει ποτέ η Lamborghini δείξει τα δόντια του. Το ατμοσφαιρικό αυτό διαμάντι είναι ένας από τους πιο αντρικούς κινητήρες που απομένουν στο αυτοκινητικό στερέωμα. Τη λέξη downsizing δεν την έχει ακούσει ποτέ.

Κάτω από τις χιαστί τραβέρσες στο πίσω μέρος του πλαισίου, το χάλκινο χρώμα της κεφαλής του δείχνει ότι για την περίπτωση είναι ενισχυμένος. Είναι φόρος τιμής στις 150 επετειακές Diablo 30th Anniversary των 525 PS και στο ίδιο μπορούν να βαφούν οι ζάντες.

Τα τεχνικά χαρακτηριστικά είναι σχεδόν τρομακτικά: 640 PS στις 8.000 rpm και 61,2 kgm στις 6.500 rpm είναι οι δύο πρώτες πληροφορίες που σε ταράζουν. Είναι 30 PS επιπλέον από τη Huracán και άλλα 4,1 kgm ροπής. Ακόμα πιο εντυπωσιακό για ένα ατμοσφαιρικό μοτέρ πάντως, είναι ότι ήδη από τις 1.000 rpm είναι διαθέσιμο το 70% αυτής της ροπής, δηλαδή τα 42,8 kgm.

Ακούγεται υπερβολικό, μα το πιστεύεις αμέσως μόλις πατήσεις τέρμα το γκάζι με μεγάλη σχέση στο κιβώτιο και τη βελόνα του στροφομέτρου κάτω αριστερά.

Καλοδεχούμενο, όμως αυτό το μοτέρ έχει φτιαχτεί για να αγγίζει το κόκκινο των 8.500 rpm, εκεί όπου η αναλογία kg/PS διαμορφώνεται στα 2,16 και κάνει τα γόνατά σου να τρέμουν. Οι επίσημοι αριθμοί αναφέρουν 0-100 km/h σε 2,9”, 0-200 km/h σε 8,9” και τελική που ξεπερνά τα 325 km/h. Ωστόσο σε αυτές τις περιπτώσεις πάντα η πράξη είναι πιο εντυπωσιακή από τη θεωρία.

Υπάρχει μια ωμή υστερία στον τρόπο που επιταχύνει η Performante, η οποία γιγαντώνεται από τη βιαιότητα που το στροφάρισμα του μοτέρ αποτυπώνεται σε ήχο. Η συμπίεση αγγίζει το 12,7:1 και τα καυσαέρια εκτονώνονται στο περιβάλλον μέσω ενός νέου συστήματος εξάτμισης που είναι πιο ελεύθερο, ελαφρύ και με δύο απολήξεις τοποθετημένες ψηλά στην ουρά.

Το αποτέλεσμα είναι εκκωφαντικό, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Είναι από μόνο του ένας λόγος να θυμάσαι για πάντα τη Huracán, ακόμα περισσότερο εάν επιλέξεις Sport ή Corsa στο ΑΝΙΜΑ. Ειδικά μεταξύ 6.500 και 8.500 rpm είναι αδύνατο να περιγράψεις το μαστίγωμα των αισθήσεων. Τα ηχητικά κύματα αντιλαλούν στα βουνά και απειλούν να τα κόψουν στη μέση, να προκαλέσουν χιονοστιβάδα.

Στην εποχή των τούρμπο ελάχιστα αυτοκίνητα ακούγονται έτσι και το στοιχείο αυτό πρωταγωνιστεί στην προσωπικότητα της Performante. Σε αυτούς τους δρόμους πάντως δεν είναι και πολλές οι φορές που μπορείς να πατήσεις τέρμα το γκάζι, ακόμα κι εάν η ηλεκτρονικά ελεγχόμενη τετρακίνηση βρίσκει πρόσφυση εκεί που δεν πίστευες ότι υπάρχει.

Την καρδιά της αποτελεί ένας ηλεκτροϋδραυλικά ελεγχόμενος συμπλέκτης Haldex πέμπτης γενιάς που μεταβάλλει συνεχώς την κατανομή της ροπής μεταξύ των εμπρός και των πίσω τροχών. Όπως και στις απλές Huracán, το πίσω διαφορικό είναι μηχανικό μπλοκέ.

Το ποτήρι μισογεμάτο
Ακόμα και μέχρι τη μέση να πατήσεις όμως, η ευστροφία σε σοκάρει και το στροφόμετρο ανεβαίνει με λύσσα. Ωστόσο, γρήγορα σου παραχωρείται το δικαίωμα να μη φοβάσαι. Τουλάχιστον όχι πολύ.

Τα χειμερινά λάστιχα αφαιρούν σαφώς από την ακρίβεια και την πρόσφυση του εμπρός συστήματος, οπότε με την επιλογή Strada εάν περάσεις νωρίς στο γκάζι η ουρά σπρώχνει τη μούρη προς την υποστροφή. Το τιμόνι με το μεταβλητό βήμα δεν είναι ξυράφι, ωστόσο έχει ακρίβεια και καθαρή, μηχανική αίσθηση για να σημαδεύεις σωστά και να αντιλαμβάνεσαι το αποθεματικό της πρόσφυσης.

Η υποστροφή παύει να σε απασχολεί μόλις διαλέξεις Sport, αφού η τετρακίνηση στέλνει πίσω αρκετή ροπή ώστε μια δυνατή γκαζιά να δίνει γωνία στην ουρά. Με αυτή τη ρύθμιση, η μούρη κρατάει με ασύγκριτα περισσότερη συνέπεια τη γραμμή της και μπορείς να ζυγίσεις τέλεια με το γκάζι τη δυναμική ισορροπία σε ένα ελαφρύ -ή όχι και τόσο ελαφρύ- γλίστρημα όταν στρίβεις.



Η τηλεπαθητική απόκριση του γκαζιού είναι ένας πολύτιμος σύμμαχος προκειμένου να μη νοιώθεις ότι απειλείται η ζωή σου κάνοντας κάτι τέτοιο. Το ίδιο ακριβώς και ο τρόπος που η ανάρτηση ελέγχει το αμάξωμα. Είναι όσο χρειάζεται σφιχτή ώστε η κλίση να είναι ελάχιστη, αλλά οι τροχοί να διαβάζουν με λεπτομέρεια το δρόμο, παρακολουθώντας ακόμα και το πιο κατσαρό ανάγλυφο.

Επιπλέον, δεν αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι στο κλουβί με τα λιοντάρια ακόμα κι εάν έχεις θέσει τον έλεγχο της ευστάθειας εν μέρει ή εντελώς εκτός λειτουργίας. Όπως και να έχει, θα πρέπει να κάνεις αρκετά λάθος εκτίμηση για να εκτεθείς, αφού η Performante δεν σε τιμωρεί με το παραμικρό.

Και εάν χρειαστεί σταματά πιο γρήγορα από όσο περιμένεις, χάρη σε ένα σύστημα πέδησης σχεδόν αγωνιστικών προδιαγραφών που πασχίζει να ξεδιπλώσει τη δυναμική του σε δρόμο που γλιστράει. Οι τεράστιοι αεριζόμενοι, διάτρητοι κεραμικοί δίσκοι με τις 6πίστονες εμπρός και τις 4πίστονες πίσω δαγκάνες φέρνουν τα χειμερινά λάστιχα από νωρίς στο όριο της πρόσφυσής τους, προφανώς πολύ πριν πλησιάσουν το δικό τους όριο απόδοσης ή κόπωσης.

Το ίδιο ισχύει και για την απόδοση των ενεργών αεροδυναμικών βοηθημάτων της Performante που επίσης χρειάζονται διαφορετικό περιβάλλον, όχι μόνο για να αποδώσουν όσα μπορούν αλλά και απλώς για να λειτουργήσουν.

Η ψηφιακή οθόνη στο ταμπλό μας μετέδιδε συχνά το μήνυμα ότι με τόσο χαμηλή εξωτερική θερμοκρασία το ALA τίθεται εκτός λειτουργίας, οπότε η απορία για το πώς λειτουργεί η πιο σοφιστικέ τεχνολογία της Performante θα παραμείνει απορία.

Καθότι πάντως σκοπός της είναι να πολλαπλασιάζει την πρόσφυση και να φορτίζει αεροδυναμικά το αυτοκίνητο για να είναι πιο ευέλικτο και να στρίβει με λιγότερο τιμόνι, είμαι σχεδόν βέβαιος πως θα ταιριάζει καλύτερα με τη ρύθμιση Corsa που έχει πιστάδικη φιλοσοφία και σε σφιχτή χάραξη μοιάζει πιο ουδέτερη από όσο χρειάζεται.

Φροντίζει για συγκλονιστικά γρήγορο ρυθμό χωρίς απώλεια ορμής σε γλιστρήματα, γι’ αυτό και μπορείς να επιταχύνεις δυνατά πριν από την κορυφή της στροφής χωρίς η Performante να αντιδρά καθόλου. Απλώς τινάζεται προς την έξοδο με το τιμόνι σχεδόν ίσιο και το κρεσέντο του V10 να υποστηρίζεται από βίαιες, χειροκίνητες αλλαγές από τα τεράστια σταθερά paddles.

Εξίσου βίαια είναι και τα κατεβάσματα, τα οποία στέλνουν το στροφόμετρο ακόμα κι επάνω από τις 8.000 rpm, κάνοντας την εξάτμιση να φτύνει φωτιές και σαρωτικές ριπές από βροντερά σκασίματα.

Εκκωφαντική
Η Lamborghini ποτέ δεν ήταν μια εταιρεία με ορθόδοξα μοντέλα. Βασιζόταν πάντα σε κάποια ιδιαιτερότητα που διαχρονικά αποτυπωνόταν σε πληθωρικό χαρακτήρα.

Ακόμα και με ουσιαστικές ατέλειες σε επιμέρους τομείς, στο σύνολό τους είχαν πάντα ένα χαρακτηριστικό που τα διαφοροποιούσε από κάθε άλλο supercar και τους έδινε ουσιαστικό λόγο ύπαρξης.

Ωστόσο ο χρόνος προχώρησε κι έφερε μοντέλα χωρίς λάθη, ταγμένα στην απόλαυση της οδήγησης. Το πρώτο αληθινό δείγμα τους είναι η Huracán η οποία ως Performante ανεβαίνει ακόμα ένα σκαλί, όπως άλλωστε απέδειξε και το ρεκόρ των με 6’ 52’’ 01, στο Nurburgring, το οποίο την έφερε μπροστά ακόμα και από hypercars. Δεν είναι απλώς η πιο ουσιαστικά σπορ Lamborghini που έχει φτιαχτεί ποτέ, αλλά κι ένα πραγματικά κορυφαίο σούπερ σπορ μοντέλο που κάνει την εμπειρία της οδήγησης όχι μόνο απίστευτα γρήγορη μα και αφάνταστα δραματική. Με την κυριολεκτική έννοια.

Το μεγαλύτερο μέρος της οφείλεται προφανώς στον επικό V10, ενώ το υπόλοιπο στο συνδυασμό κορυφαίας τεχνολογίας και λεπτοδουλεμένης μηχανολογικής αρτιότητας. Το απόσταγμά τους, είναι ένα από τα πιο εκκωφαντικά σε προσωπικότητα αυτοκίνητα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Το ότι είναι ταυτόχρονα κι ένα τα πιο όμορφα, αποτελεί απλώς μια ευπρόσδεκτη σύμπτωση.

Όσοι λοιπόν θεωρούν ότι μια πραγματική Lambo οφείλει να είναι V12 καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν.