Το Bahrain έδωσε στην F1 έναν εκπληκτικό αγώνα με κύριο χαρακτηριστικό τις διαφορετικές επιλογές στη στρατηγική αλλά και σπουδαίες μάχης τροχό με τροχό εντός πίστας. Αν κάτι καταλάβαμε από αυτό το GP είναι ότι οι Ferrari κάνουν τα πιο γρήγορα μαλακά λάστιχα να αντέχουν περισσότερο, ενώ οι Mercedes αποδίδουν καλύτερα με τα πιο σκληρά, επιτρέποντας στους οδηγούς να πιέζουν για περισσότερους γύρους. Σε αυτή τη λεπτομέρεια παίχτηκε και ο αγώνας.

Ο Sebastian Vettel εκκινούσε από την πρώτη θέση και έμεινε εκεί στην αρχή του αγώνα, ενώ ο Bottas πέρασε τον Raikkonen και πήρε αυτός τη δεύτερη θέση. Σταδιακά ο Γερμανός της Ferrari άνοιξε τη διαφορά από τον Φιλανδό της Mercedes ως τα 6-7 δευτερόλεπτα. Με τον Raikkonen στην 3^η θέση, σε απόσταση 2 περίπου δευτερολέπτων. Πιο πίσω, ο Hamilton εκκινούσε από την 9^η θέση μετά τις χθεσινές κατατακτήριες και την ποινή που είχε για αλλαγή κιβωτίου. Στην κανονική εκκίνηση ήταν συντηρητικός και δεν πήρε ρίσκο. Στην επανεκκίνηση όμως μετά το Virtual Safety Car που προέκυψε από την εγκατάλειψη του Verstappen, ο Hamilton έκανε μια φοβερή κίνηση προσπερνώντας με τη μία, στην ευθεία εκκίνησης τερματισμού τρία μονοθέσια. Και βρέθηκε να κυνηγάει την πρώτη τριάδα όταν προσπέρασε και τον εκπληκτικό Gasly με την Toro Rosso, ο οποίος ήταν ο ταχύτερος μετά τις Mercedes και Ferrari.

Ο τζόγος με τη στρατηγική έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα. Οι Vettel, Bottas και Raikkonen μπήκαν στα pits περίπου στην ίδια φάση του αγώνα, με λίγους γύρους διαφορά. Η Pirelli έδινε τα δύο pitstops ως την ταχύτερη στρατηγική. Ο Hamilton ο οποίος  είχε εκκινήσει με τη Soft έμεινε στην πίστα για καμιά 10αριά γύρους ακόμη, ενώ έχανε χρόνο ως και δύο δευτερόλεπτα σε σχέση με τους Vettel, Bottas και Raikkonen που είχαν φρέσκα λάστιχα. Το μόνο κέρδος του Βρετανού ήταν όταν ο Vettel έφτασε πίσω του τον καθυστέρησε λίγο πριν μπει για το δικό του pitstop.

Οι Mercedes είχαν βάλει τη μέση γόμα στο pitstop τους, παρότι κανείς δεν πόνταρε ιδιαίτερα στη χρήση της πριν τον αγώνα. Και προφανώς στόχευαν να φτάσουν ως το τέλος. Οι Ferrari με τη Soft μάλλον θα έπρεπε να κάνουν ένα δεύτερο pitstop. Οι κόκκινοι θα χρειάζονταν μια διαφορά 23+ δευτερολέπτων για να μείνουν μπροστά. Από τον Bottas δεν την είχαν έτσι κι αλλιώς, ενώ και ο Hamilton σύντομα κάλυψε έδαφος και ήταν σε απόσταση που δεν θα επέτρεπε στον Vettel να βγει μπροστά του στην πίστα. Κάπου εκεί, η Ferrari καλεί στα pits τον Raikkonen για να του βάλει τα Supersoft. Αλλά στην πίσω αριστερή γωνία γίνεται λάθος, ο τροχός δεν βγαίνει, ο Raikkonen ξεκινά και παρασύρει τον μηχανικό τραυματίζοντάς τον. Η ομάδα προφανώς του ζητά να σταματήσει αμέσως και εγκαταλείπει. Με 17-20 γύρους να απομένουν για το τέλος, είναι άγνωστο αν σε εκείνο το σημείο, στον επόμενο γύρο δηλαδή, ήταν προγραμματισμένο το pitstop του Vettel. Καθώς ήταν σίγουρο ότι ο Vettel θα έβγαινε πίσω από τον Hamilton, ο Γερμανός θα έπρεπε να έχει αρκετούς γύρους μπροστά του ώστε με το ταχύτερο και πιο φρέσκο λάστιχο να κερδίσει τις θέσεις εντός πίστας. Ίσως να έπαιξε ρόλο η καθυστέρηση που προέκυψε από τον τραυματισμό του μηχανικού στο pitlane, η αναστάτωση που προκλήθηκε και ο χρόνος που χρειάστηκε μέχρι οι γιατροί της πίστας να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες και να τον πάρουν για το κέντρο υγείας της πίστας και το νοσοκομείο. Πάντως αυτό είναι το σημείο που ελήφθη η απόφαση να πάνε ως το τέλος. Θα έπρεπε δηλαδή ο Vettel να κρατήσει τα Soft 37 γύρους, πέρα από κάθε όριο που είχε προβλέψει η Pirelli.

Και όχι μόνο το έκανε, αλλά οδήγησε αριστοτεχνικά για να κρατήσει πίσω του τον Bottas στους τρεις τελευταίους γύρους, όταν μια διαφορά 7” είχε μειωθεί σε λιγότερο από μισό δευτερόλεπτο. Ο Hamilton ρωτούσε διαρκώς τους μηχανικούς του για το τι έπρεπε να κάνει, πόσο γρήγορο ρυθμό θα ήθελαν από αυτόν προκειμένου να μπει στην διεκδίκηση της μάχης αν ο Vettel θα έκανε pitstop. Πρόβλημα στην ραδιοεπικοινωνία δεν διευκόλυνε τη συνεννόηση. Κρατούσαν στάση αναμονής για ένα διάστημα, μέχρι να δουν αν ο Vettel θα κάνει τελικά pitstop. Και ήταν μάλλον αργά για να καλύψει το χαμένο έδαφος όταν τελικά είδαν ότι η Ferrari θα το πάει ως το τέλος και η ομάδα έδωσε στον Hamilton το πράσινο φως να πιέσει όσο μπορούσε.

Στην 4^η θέση τερμάτισε ο Pierre Gasly με την Toro Rosso, αναμφίβολα ο άνθρωπος του αγώνα. Ο τερματισμός του είναι ο καλύτερος της Honda στην επιστροφή της στην F1, καθώς την τελευταία τριετία η McLaren δεν είχε καταταγεί πάνω από την 5^η θέση. Ένα αποτέλεσμα, γροθιά στο στομάχι για τη McLaren και τον Alonso. Ο τερματισμός του Magnussen στην 5^η θέση επιβεβαιώνει ότι η Haas είναι σοβαρά βελτιωμένη και ότι ο ρυθμός της στις χειμερινές δοκιμές αλλά και στην Αυστραλία δεν ήταν πυροτέχνημα. Ο Magnussen είχε κάποιες αψιμαχίες, στον πρώτο γύρο με τον Hulkenberg, ευτυχώς χωρίς ζημιές, αλλά στο δεύτερο μισό του αγώνα με τον team-mate του. Όταν οι δυο τους βρέθηκαν στο ίδιο κομμάτι της πίστας, αλλά ουσιαστικά σε διαφορετικό αγώνα, λόγω στρατηγικής και κατάστασης ελαστικών. Ο Hulkenberg τερμάτισε στην 6^η θέση, με τον Alonso στην 7^η και τον Vandoorne στην 8^η. Ο διπλός τερματισμός στους βαθμούς της McLaren είναι μια ουσιαστική συγκομιδή, αλλά από ταχύτητα ο ρυθμός τους δεν ήταν ικανοποιητικός.

Στην 9^η θέση τερμάτισε ο Marcus Ericsson, με την Alfa Romeo – Sauber, λαμβάνοντας τους πρώτους βαθμούς του μετά το ιταλικό GP του 2015. Ο ρυθμός των Alfa Romeo – Sauber στον αγώνα δεν είχε καμία σχέση με το… κινητό εμπόδιο που βλέπαμε πέρσι. Ο Ericsson έμεινε μέσα στη 10άδα καθυστερώντας πολύ το πρώτο του pitstop, ευνοημένος λίγο και από τη συγκυρία των πρώτων γύρων. Και στη συνέχει κινήθηκε ανταγωνιστικά με τη Medium γόμα. Τη 10άδα συμπλήρωσε ο Sainz με τη Renault.

Εκτός από τον Raikkonen, o Ricciardo εγκατέλειψε από ηλεκτρικά, στον ίδιο γύρο που ο Verstappen στριμώχτηκε με τον Hamilton μεταξύ των στροφών 1 και 2, με αποτέλεσμα να σκιστεί από την εμπρός αεροτομή της Mercedes το πίσω λάστιχο της Red Bull. Ο Ολλανδός έφτασε ως τα pits, άλλαξε λάστιχο αλλά εγκατέλειψε αμέσως μετά.