Το όνομα «Duetto» προκρίθηκε επειδή χαρακτήριζε δύο ερωτευμένους και έδενε τέλεια με τη ρομαντική παράδοση της μιλανέζικης φίρμας.

Το ορίτζιναλ σχέδιο της πρώτης Alfa Romeo Spider 1600 ήταν το συμπύκνωμα τριών σχεδιαστικών ασκήσεων του Pininfarina. Το πρώτο ήταν η Superflow που παρουσιάστηκε στο Torino το 1956. Το δεύτερο και καταλυτικό για τη σιλουέτα της Spider 1600 προέκυψε στη Γενεύη τρία χρόνια αργότερα με το πρωτότυπο Spider Super Sport. Και το αυτοκίνητο πήρε τη σχεδόν τελική μορφή του με την Giulietta SS Spider Aerodynamica το 1961 και πάλι στο Salone di Torino.

Το σχέδιο της Spider παρότι όμως ήταν ουσιαστικά έτοιμο από το 1961, μπήκε στην παραγωγής μόλις το 1965, καθώς η εμπορική επιτυχία των υφιστάμενων μοντέλων (Giulietta Spider III, Giulia 1600 Spider και Giulia Cabriolet 1600 GTC) δεν πίεζαν τη μιλανέζικη φίρμα να επισπεύσει την παραγωγή της.
 

1750 Veloce ’67-’69
Αυτό ήταν το τελευταίο σχέδιο του Battista Pininfarina. Ξεχώριζε από το στρογγυλεμένο εμπρός και πίσω μέρος ενώ το προφίλ της έμοιαζε με το κόκκαλο της σουπιάς, παρομοίωση που συνοδεύει το αυτοκίνητο ακόμη και σήμερα. Ο αεραγωγός του ψυγείου ήταν πολύ χαμηλά και το σήμα χώριζε τον εμπρός προφυλακτήρα στα δύο.

Εκείνη η πρώτη έκδοση κινούνταν από έναν αλουμινένιο τετρακύλινδρο 1.600 κυβικών με απόδοση 110 ίππων και τελική 184 km/h. Είχε πεντάρι σασμάν, ανεξάρτητη ανάρτηση και τροχούς 15 ιντσών. Σήμερα οδηγούμε την έκδοση 1750 Veloce, η οποία ξεκίνησε να παράγεται έναν χρόνο αργότερα. Η αύξηση του κυβισμού ανέβασε την ιπποδύναμη στους 114 ίππους και την ροπή από τα 14,2 στα 17,4 kgm. Σε συνδυασμό με ένα μπλοκέ 25% διαφορικό της ZF η Duetto απέκτησε σαφώς πιο ενδιαφέρουσα οδική συμπεριφορά. Ο συμπλέκτης έγινε υδραυλικός και τα δυνατά φρένα με τα τέσσερα δισκόφρενα απέκτησαν υποβοήθηση.

Η συγκεκριμένη Duetto λάμπει χάρη στη φροντίδα του ιδιοκτήτη της. Το μοτέρ παίρνει μπρος με νεύρο που προδίδει υγεία και κρατά σταθερό ρελαντί. Ο συμπλέκτης έχει τεράστια διαδρομή, το ίδιο και το γκάζι. Απορείς αν ποτέ θα βρεις μια σχέση έτσι όπως είναι άτακτα πεταμένες μέσα στο λαβύρινθο των τεράστιων διαδρομών του λεβιέ που βγαίνει λοξά από την κονσόλα. Αν του φέρεσαι με τον δέοντα σεβασμό πάντως τελικά δεν είναι και τόσο δύστροπος. Το στροφάρισμα συνοδεύεται από μια νοσταλγική μελωδία που έρχεται κυρίως από μπρος, από τα διπλά 40άρια Weber, παρά από την εξάτμιση. Η τελική φτάνει τα 188 km/h. Το τεράστιο τιμόνι είναι φυσικά βαρύ και για τα δεδομένα των σύγχρονων έχει μπόσικα. Αλλά έχει και πληροφόρηση. Η ουρά ξεκολλά εύκολα αν πιέσεις λίγο στην είσοδο. Το μπλοκέ και η ροπή αρκούν για να κρατήσεις την πλαγιολίσθηση, αλλά ο σεβασμός στην κυρία και στον ιδιοκτήτη της δεν επιτρέπει τέτοιες πόζες.

2.0 ’83-’86
Το μηχανολογικό πακέτο της Spider ήταν τόσο μπροστά για την εποχή που επέτρεπε στην Alfa να διατηρεί το αυτοκίνητο στην αγορά χωρίς ουσιαστικές αλλαγές στη βασική αρχιτεκτονική, στο μεταξόνιο και στα μετατρόχια για τρεις δεκαετίες. Στην δεύτερη γενιά ο πίσω πρόβολος μάκρυνε και η βασική γραμμή ευθυγραμμίστηκε, οπότε χάθηκε η καμπύλη που έδινε το σχήμα της σουπιάς. Η ουρά κοβόταν πλέον κάθετα και τα εμπρός φώτα δεν κρύβονταν πίσω από κρύσταλλα, ενώ το σήμα ενσωματώθηκε στον προφυλακτήρα. Μπροστά προστέθηκε μια αιχμηρή ποδιά, ενώ πίσω ένα μαλακό φτερό στο χείλος του πορτ μπαγκάζ, το οποίο μάλιστα δεν ήταν βαμμένο στο χρώμα του αυτοκινήτου.

Το τιμόνι είναι μικρότερο σε διάμετρο αλλά η θέση οδήγησης κατά τα άλλα ίδια. Ελαφρώς λοξή λόγω του αριστερού θόλου, απαιτεί κοντά πόδια και μακριά χέρια. Στην ίδια ακριβώς θέση και το κιβώτιο, με ελάχιστα βελτιωμένη αίσθηση. Ο κινητήρας είναι δίλιτρος, η τροφοδοσία γίνεται και πάλι με διπλά 40άρια Weber οπότε ο ήχος και η απόκριση είναι ανάλογα, και η απόδοση φτάνει τα 128 άλογα με 18,2 kgm ροπή.

«Δεν είναι σπορ αυτοκίνητο, αλλά περισσότερο αυτοκίνητο για καφέ» όπως λέει ο ιδιοκτήτης της, ο πρωταθλητής αναβάσεων και αγώνων ταχύτητας Σωτήρης Ρόκκος, ο οποίος έχει γράψει την δική του ιστορία με τη θρυλική GTAm. Παρόλα αυτά δεν δυσανασχετεί στην σκληρή χρήση. Έχοντας το ΟΚ από τον Σωτήρη να την πιέσω, ένιωσα το σασί να ταλαιπωρείται λίγο από τα κερμπ, μιας και η ακαμψία δεν ήταν το δυνατό της σημείο. Αλλά είναι σωστά ζυγισμένη και φιλική όταν γλιστράει.

Η επόμενη και τελευταία πισωκίνητη Spider που έμεινε στην παραγωγή ως το ’94 είχε να αναμετρηθεί με το MX-5 και παρότι είχε προσωπικότητα, στυλ και γοητεία δεν άντεχε στην σύγκριση στο καθαρά οδηγικό κομμάτι. Το ’83 όμως δεν υπήρχε καλύτερο προσιτό πισωκίνητο roadster.


H Spider 1750 Veloce σε αριθμούς
Κινητήρας 1.779 cc, 4κύλινδρος σε σειρά, μπλοκ και κεφαλή από αλουμίνιο, 8v, 2ΕΕΚ, 2 x Weber 40 DCOE
Ισχύς/ροπή 114 PS @ 5.000 rpm / 17,4 kgm @ 3.000 rpm
Μετάδοση Στους πίσω τροχούς, χειροκίνητο κιβώτιο πέντε σχέσεων, μπλοκέ διαφορικό
Ανάρτηση εμπρός Εγκάρσιοι και λοξοί βραχίονες, ελικοειδή ελατήρια, αντιστρεπτική
Ανάρτηση πίσω Άκαμπτος άξονας, υστερούντες βραχίονες, ελικοειδή ελατήρια, αντιστρεπτική ράβδος και βραχίονας περιορισμού κλίσης σχήματος Τ
Φρένα Δίσκοι εμπρός πίσω, υδραυλική υποβοήθηση
Βάρος 1.040 kg
Τελική ταχύτητα 188 km/h
 

Η Spider 2.0 σε αριθμούς
Κινητήρας 1.962 cc, 4κύλινδρος σε σειρά, μπλοκ και κεφαλή από αλουμίνιο, 8v, 2ΕΕΚ, 2 x Weber 40 DCOE (ή Solex C40 ADDHE)
Ισχύς/ροπή 128 PS @ 5.300 rpm / 18,2 kgm @ 4.400 rpm
Μετάδοση Στους πίσω τροχούς, χειροκίνητο κιβώτιο πέντε σχέσεων, μπλοκέ διαφορικό
Ανάρτηση εμπρός Εγκάρσιοι και λοξοί βραχίονες, ελικοειδή ελατήρια, αντιστρεπτική
Ανάρτηση πίσω Άκαμπτος άξονας, υστερούντες βραχίονες, ελικοειδή ελατήρια, αντιστρεπτική ράβδος και βραχίονας περιορισμού κλίσης σχήματος Τ
Φρένα Δίσκοι εμπρός πίσω, υδραυλική υποβοήθηση
Βάρος 1.040 kg
Τελική ταχύτητα 192 km/h