Η Giulietta έκανε ντεµπούτο το 1977 αντικαθιστώντας την Giulia. Εκείνη την εποχή η µάρκα επιχειρούσε ένα ακόµη restart µε αιχµή του δόρατος το νέο µεσαίο σεντάν της.

Το χαµηλό ρύγχος και η ανασηκωµένη ουρά της χάριζαν ένα επιθετικό προφίλ. Κάτω από το σφηνοειδές αµάξωµα διέθετε τεχνολογία αιχµής. Ήταν φυσικά πισωκίνητη, µε το κιβώτιο ταχυτήτων και το συµπλέκτη τοποθετηµένο µαζί µε το διαφορικό. Τα πίσω δισκόφρενα ήταν προσαρµοσµένα στις εξόδους του διαφορικού, για µείωση της µη αναρτώµενης µάζας αλλά και για καλύτερο ζύγισµα. Η πίσω ανάρτηση αποτελούνταν από άξονα De Dion και σύνδεσµο Watt, ενώ µπροστά διέθετε διπλά ψαλίδια.



Τον Ιούνιο του ’81, το µοντέλο δέχτηκε ένα ελαφρύ facelift. Ανασχεδιάστηκε επίσης το εσωτερικό, µε αλλαγές στο τιµόνι, στο λεβιέ και στην κονσόλα. Η κορυφαία 2.0 Ti έβγαζε 130 άλογα και 18,1 κιλά ροπή από ένα αλουµινένιο δίλιτρο ατµοσφαιρικό µοτέρ. Η τροφοδοσία γίνονταν µε δύο διπλά Dell’ Orto, αλλά η ανάφλεξη ήταν ηλεκτρονική. Η τελική έφτανε τα 187 km/h.

Το πλαίσιο ήταν σαφές ότι σήκωνε παραπάνω δύναµη. Και το 1983, για να ικανοποιήσει τους πελάτες που ήθελαν περισσότερο γκάζι και πιο δυνατές συγκινήσεις, το εργοστάσιο έβγαλε στην παραγωγή την Turbodelta. Ξεχώριζε από το ειδικό µαύρο χρώµα και το κόκκινο σιρίτι στο γκρίζο πλαστικό περιµετρικά του αµαξώµατος. Με την προσθήκη ενός υπερσυµπιεστή που κατασκεύαζε η Alfa Avio και προσάρµοζε η Autodelta, ο in house βελτιωτικός οίκος της Alfa, η απόδοση σκαρφάλωνε στα 170 άλογα και η ροπή στα 28,8 kgm από τις 3.500 rpm. Χωρίς intercooler.



Η ανάρτηση αναθεωρήθηκε, ενώ στα εµπρός φρένα προστέθηκε και µια δεύτερη δαγκάνα σε κάθε δίσκο.

Οι κόκκινες επενδύσεις της καµπίνας ήταν ειδικές για την Turbodelta. Ο πίνακας οργάνων που έχω µπροστά µου είναι ευφάνταστος και πλούσιος. Όχι όµως και πρότυπο εργονοµίας. Το µπαρόµετρο της εισαγωγής βρήκε τη θέση του στην κεντρική κονσόλα, εκεί που κανονικά βρίσκονταν ο µεσαίος από τους τρεις βασικούς αεραγωγούς του συστήµατος θέρµανσης αερισµού.



Στη σύντομη εμπειρία μας, η κορυφαία Giulietta ήταν πειστική για τον σπορ χαρακτήρα της. Το τιµόνι είναι βαρύ, αλλά ακριβές. Η κλίση αρκετή για τα σύγχρονα δεδοµένα, όµως οι αντιδράσεις άµεσες. Η αρχική υστέρηση στην απόκριση είναι µικρή και γενικά ο έλεγχος µε το γκάζι δεν είναι η σπαζοκεφαλιά που φαντάζεσαι όταν σκέφτεσαι τούρµπο εποχής µε καρµπυρατέρ. Η δύναµη έρχεται προοδευτικά και η επιτάχυνση είναι πειστική.



Tο αυτοκίνητο που µας εµπιστεύτηκε καλός φίλος του περιοδικού είναι ένα από τα µόλις 361 αντίτυπα που κατασκευάστηκαν. Και είναι φυσικά σε άριστη κατάσταση, λες και έχει µόλις βγει από την έκθεση. Η παραγωγή της Giulietta σταμάτησε το 1985 για να δώσει την θέση της στην 75.



H Giulietta Turbodelta σε αριθμούς
Κινητήρας 1.962 cc, 4κύλινδρος σε σειρά, µπλοκ και κεφαλή από αλουµίνιο, 8v, 2ΕΕΚ, 2x2 Dell’Orto DHLA 40H, τούρµπο Alfa Avio
Ισχύς/ροπή 170 PS @ 5.000 rpm / 28,8 kgm @ 3.500 rpm
Μετάδοση Στους πίσω τροχούς, χειροκίνητο κιβώτιο 5 σχέσεων σε transaxle διάταξη
Ανάρτηση εµπρός Εγκάρσιοι και λοξοί βραχίονες, διαµήκεις ράβδοι στρέψης, αντιστρεπτική ράβδος
Ανάρτηση πίσω Άξονας De Dion, λοξοί βραχίονες, σύνδεσµος Watt, ελικοειδή ελατήρια, αντιστρεπτική ράβδος
Φρένα Αεριζόµενοι δίσκοι εµπρός πίσω (οι πίσω στις εξόδους του διαφορικού) υδραυλική υποβοήθηση
Βάρος 1.140 kg
Τελική ταχύτητα 206 km/h