Σε μία ιστορική για τη μάρκα στιγμή, η Audi ανακοίνωσε ότι αφοσιώνεται πλήρως στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Formula E και παράλληλα αποσύρεται από το DTM – Γερμανικό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού μετά το τέλος της εφετινής σεζόν. 

Η Audi είχε πολύ επιτυχημένη παρουσία στο DTM, έχοντας να επιδείξει 23 τίτλους κατασκευαστών, 11 οδηγών, 114 πρώτες νίκες, 345 θέσεις στο βάθρο, 106 pole positions, 112 ταχύτερους γύρους ενώ άφησε αναμφισβήτητα ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στο θεσμό από το 1990 έως το 1992 και από το 2000 έως σήμερα. 

Στη Formula E, η Αudi συμμετέχει ανελλιπώς από την ίδρυσή της, το 2014 και με 41 συνολικά θέσεις στο βάθρο, η Audi Sport ABT Schaeffler είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία του sport. Η απόφαση αυτή ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική της Audi για την ηλεκτροκίνηση, καθώς η μάρκα έχει θέσει στόχο μέχρι το 2025, το 40% περίπου των πωλήσεών της να αφορά ηλεκτρικά και plug-in υβριδικά μοντέλα!

Λίγες μέρες πριν την ανακοίνωση, ο Allan McNish, επικεφαλής της ομάδας Formula E της Audi, έκανε έναν απολογισμό της παρουσίας της μάρκας στη Formula E μέχρι σήμερα, αιτιολόγησε γιατί είναι το ιδανικό αγωνιστικό πεδίο για την Audi και μοιράστηκε τις σκέψεις του για τον πιο σύγχρονο αλλά και περισσότερο απ’ όλους στο πνεύμα της εποχής, τύπο Motorsport. Οι σκέψεις του 50χρονου Σκωτσέζου, με βαθιά γνώση και εμπειρία στο μηχανοκίνητο αθλητισμό γενικότερα, σίγουρα έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. 

Πρώτα απ’ όλα, οι πιο σημαντικές ερωτήσεις αυτήν την περίοδο: Πώς είστε και πώς εσείς και η οικογένειά σας περάσατε όλη αυτήν την περιπέτεια με τον κορονοϊό;
Είμαστε καλά, ευχαριστώ. Αλλά όπως για όλους, η κατάσταση ήταν πολύ σουρεαλιστική, φόβος και αγωνία. Κατ’ οίκον εκπαίδευση για τα παιδιά μας και αισθανόμουν σαν να ήμουν πίσω στο σχολείο. Η πρώτη εργασία στο σπίτι για την 11χρονη κόρη μας ήταν να υπολογίσει την περιφέρεια ενός κύκλου με το “π” - και ευτυχώς το μυαλό μου πήγε στο μονοθέσιο. Έτσι, βγάλαμε ένα ελαστικό στην εξωτερική βεράντα και μετρήσαμε την ακτίνα και την απόσταση που διανύεται σε μια πλήρη περιστροφή. Εκτός από αυτές τις προκλήσεις που είναι ελάχιστες σε σύγκριση με τη μεγάλη εικόνα, πολύς χρόνος στο σπίτι αφιερώθηκε στην προετοιμασία για την επόμενη μέρα και περιμένουμε ανυπόμονα τη στιγμή που μπορούμε να επιστρέψουμε στη δουλειά ξανά.

Αυτό μας δίνει χρόνο να κοιτάξουμε πίσω: Αναλάβατε το Σεπτέμβριο του 2017 ως επικεφαλής της ομάδας. Πώς απολαύσατε το ταξίδι σας μέχρι τώρα;
Ήταν πολύ ενδιαφέρον και πολύ έντονο - με θετικές αναμνήσεις και προφανώς και μερικές αρνητικές. Δεν μου φαίνεται σαν 2,5 χρόνια, αλλά περισσότερο σαν 2,5 εβδομάδες. Εκείνη τη χρονική περίοδο είχαμε την εργοστασιακή εμπλοκή μας στο πρωτάθλημα, την κατάκτηση του τίτλου των ομάδων, τη μετάβαση στο αυτοκίνητο Gen2 ενώ τώρα έχουμε το Gen2 EVO και ακολουθεί το Gen3 από την ένατη σεζόν. Είναι πολλή δουλειά, αλλά ο διαρκώς αυξανόμενος ανταγωνισμός μας κρατά όλους σε εγρήγορση.

Σε σύγκριση με το να είσαι οδηγός αγώνων στη Formula 1 ή σε σπορ αυτοκίνητα, είναι πιο απαιτητικό να είσαι υπεύθυνος για μια τόσο μεγάλη ομάδα;
Δεν θα έλεγα ότι είναι πιο απαιτητικό, αλλά απαιτητικό με διαφορετικό τρόπο. Όταν ανταγωνίζεσαι ως οδηγός σε έναν αγώνα όπως το Le Mans, είναι η απόλυτη πίεση, μπορώ να σας το πω με σιγουριά αυτό. Το να είσαι σε αυτό το επίπεδο είναι 24ωρη δουλειά για 365 ημέρες το χρόνο. Σήμερα, ως διευθυντής της ομάδας, δεν χρειάζεται να είμαι τόσο γυμνασμένος και έχει μια ελαφρώς διαφορετική ένταση αλλά υπάρχει ένα έντονο αίσθημα ευρύτερης ευθύνης. Τώρα έχω τους δύο οδηγούς και στη συνέχεια πρέπει να φροντίζω την υπόλοιπη ομάδα στην πίστα και επίσης πίσω στη βάση μας, προσπαθώντας συνεχώς να ωθήσω όλους μπροστά και να μην αφήσω κανέναν να βασιστεί στις επιτυχίες του χθες.

Αυτή είναι η κύρια διαφορά μεταξύ αυτών των δύο ρόλων;
Πιο σημαντική θεωρώ είναι μια άλλη: ως νέος οδηγός, αναζητάς τον τελικό στόχο για τον εαυτό σου.  Έχεις μόνο μία ευκαιρία. Τώρα, ως διευθυντής της ομάδας, πρέπει να κοιτάξω τη συνολική εικόνα της ομάδας. Και αυτό σημαίνει ότι έχω δύο οδηγούς και δύο ευκαιρίες για τη νίκη σε κάθε αγώνα, συν τους τίτλους στο τέλος της χρονιάς, για οδηγούς και ομάδα. Και όλο αυτό προσθέτει κι άλλες σύνθετες πτυχές - ειδικά όταν έχεις δύο διαφορετικούς και πολύ δυνατούς χαρακτήρες όπως έχουμε με τους Daniel (Abt) και Lucas (di Grassi).

Ποιο ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι για εσάς μέχρι τώρα;
Το πιο δύσκολο για μένα ήταν κατά κάποιο τρόπο να βγω από το cockpit, να ξεχάσω πώς είναι να είσαι οδηγός. Είμαι συνήθως αρκετά ξεκάθαρος στο μυαλό μου: όταν κλείνω μια πόρτα, τότε κλείνει και συνεχίζω. Όμως, πρέπει να παραδεχτώ ότι «κάποτε οδηγός, για πάντα οδηγός» και το βλέπεις ενστικτωδώς από αυτήν τη θέση, οπότε το να μην είσαι στο cockpit είχε προκλήσεις. Όταν βλέπω το on-board υλικό κατά τη διάρκεια μιας ημέρας αγώνων της Formula E, το ζω σίγουρα με τον Daniel και τον Lucas στα πιλοτήρια τους: κάντε αυτό, κάντε εκείνο - θέλεις να το ελέγξεις τόσο πολύ, απλά δεν  μπορείς. Ευτυχώς έχουμε δύο  πολύ καλούς οδηγός, ώστε να μπορώ να χαλαρώσω λίγο όταν ο αγώνας έχει ξεκινήσει.

Να έχεις τον έλεγχο: Είναι αυτό που σας λείπει περισσότερο τώρα που δεν είστε οδηγός αγώνα;
Όχι. Αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι το συναίσθημα της νίκης με το βάθρο και τη σαμπάνια, λόγω του ταξιδιού που σε έχει φτάσει μέχρι εκεί και αυτής της απόλαυσης στα μάτια όλων όταν επιστρέφεις με το τρόπαιο. Ευτυχώς, έχουμε αυτό το συναίσθημα ως ομάδα αρκετές φορές μέχρι τώρα, για παράδειγμα με τον Ντάνιελ στο Μεξικό ή και τους δύο οδηγούς στο Βερολίνο. Αυτό το συναίσθημα όταν γιορτάζεις με όλους όσους συνεισέφεραν, είναι απίστευτο - και δεν έχει σημασία αν το ζεις ως οδηγός ή ως διευθυντής της ομάδας.

Δεν έχετε μόνο έναν νέο ρόλο - είναι επίσης ένας ρόλος σε έναν εντελώς νέο τρόπο αγώνων. Σωστά; 
Ποτέ δεν κοίταξα στον καθρέφτη όταν ήμουν οδηγός και εξακολουθώ να πιστεύω ότι το να κοιτάς πίσω δεν βοηθά. Πάντα με ενδιέφεραν οι νέες τεχνολογίες και πάντα ήθελα να κερδίζω αγώνες. Το ίδιο και όταν πρόκειται για ηλεκτρικά αυτοκίνητα: ναι, ένα νέο μονοθέσιο, ένα νέο στυλ αγώνων και νέα εργαλεία διαθέσιμα, αλλά η ιδέα είναι ακόμα η ίδια: πρέπει να επικρατήσεις όλων των άλλων για να κερδίσεις.

Μπορείτε να θυμηθείτε την πρώτη σας εμπειρία με τη Formula E;
Σίγουρα θυμάμαι μια αστεία στιγμή όταν πήγα να δω τον πρώτο μου αγώνα ως επισκέπτης στο Χονγκ Κονγκ κατά την τρίτη σεζόν. Έπινα τσάι στη σκηνή και σχεδόν έχασα ολόκληρα τα δοκιμαστικά, επειδή δεν άκουσα τα αυτοκίνητα να βγαίνουν στην πίστα. Όμως, από εκείνη τη στιγμή, όλα ήταν αρκετά εύκολα προς τα εμπρός στη Formula Ε.

Μπορείτε να αναφέρετε μια στιγμή από τα δυόμισι χρόνια που θυμάστε ιδιαίτερα;
Θα περιμένατε ίσως μία από τις νίκες μας. Αλλά για μένα, είναι ένα άλλο γεγονός που μετέτρεψε μια κακή μέρα σε κάτι ξεχωριστό: δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς συνεργάστηκε ολόκληρη η ομάδα μετά το ατύχημα του Ντάνιελ στο Μεξικό. Τα παιδιά άλλαξαν το σασί σε χρόνο ρεκόρ, άλλαξαν την μπαταρία, πήγαν στον τεχνικό έλεγχο και ενώ ο χρόνος πίεζε έσπρωχναν το αυτοκίνητο στο pit lane για να το φέρουν έγκαιρα στο parc fermé - τα πάντα για να είναι έτοιμο το μονοθέσιο για τον οδηγό τους, έγκαιρα για τα προκριματικά. Σε αυτές τις σχεδόν τρεις ώρες, όλοι είδαν εντυπωσιακά τι πάθος και αφοσίωση χαρακτηρίζει την ομάδα μας.

Γιατί η Formula E ταιριάζει τόσο τέλεια στην Audi;
Επειδή ταιριάζει ακριβώς με αυτό που κάνουμε για ένα μοντέλο Audi στο δρόμο. Από τις παλιές ημέρες της Auto Union, ο μηχανοκίνητος αθλητισμός αποτελεί μεγάλο μέρος του DNA της μάρκας. Και συνεχίζεται, γιατί η Audi επιλέγει πάντα κατηγορίες αγώνων που επιτρέπουν τη μεταφορά τεχνολογίας από τους αγώνες στους δρόμους. Αν κοιτάξετε πίσω, στο καλοκαίρι της τέταρτης σεζόν: κερδίσαμε με περιπετειώδη και εμφατικό τρόπο τον τίτλο των ομάδων στη Νέα Υόρκη και δύο μήνες αργότερα, παρουσιάστηκε το e-tron, το πρώτο ηλεκτρικό Audi για το δρόμο, στο Σαν Φρανσίσκο. Δεν ακούγεται απίστευτο και συγκινητικό όλο αυτό; Η Formula Ε ταιριάζει απόλυτα στις ιστορίες που λέμε, αλλά και στις τεχνολογίες που αναπτύσσουμε.

Πώς βλέπετε το ταξίδι και την επιτυχία της Formula E μέχρι στιγμής;
Είναι ένα απίστευτο ταξίδι. Όταν αποχώρησα από τους αγώνες το 2013, ρωτήθηκα αν ενδιαφερόμουν να οδηγήσω στη Formula Ε. Εκτός από το γεγονός ότι είχα πάρει την απόφασή μου, ήμουν δύσπιστος, γιατί έχω δει πολλά νέα πρωταθλήματα να έρχονται και να φεύγουν. Όμως, αυτό που δεν είχα δει μέχρι τώρα ήταν η δυναμική νοοτροπία και η φιλοσοφία start-up που είχαν αυτά τα παιδιά της Formula E. Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις πώς μπορούν να κινηθούν με όλες τις απαιτήσεις που φέρνουν οι κατασκευαστές και οι αγώνες στα κέντρα των πόλεων και πώς παρουσιάζουν αυτά τα ισχυρά δίδυμα οδηγών. Και πρέπει πάντα να θυμάστε: δεν είμαστε μια καθιερωμένη κατηγορία μηχανοκίνητου αθλητισμού με δεκαετίες ιστορίας, όπως μερικές με τις οποίες μερικές φορές συγκρινόμαστε. Είμαστε ένα «εξάχρονο παιδί» που μόλις πήγε στο σχολείο. Ανυπομονώ να δω πώς αναπτύσσεται στο μέλλον η Formula E και πώς εμείς ως Audi αναπτυσσόμαστε μαζί του.