Ο Σκαραβαίος αποκαλύφθηκε το 1938 και ήταν το πνευματικό τέκνο του Ferdinand Porsche. Εξελίχτηκε από τη Volkswagen με εντολή της ναζιστικής κυβέρνησης, με στόχο να κατασκευάσει ένα προσιτό αυτοκίνητο για το λαό.

Το περισσότερο προπαγανδιστικό και επικοινωνιακό πρότζεκτ πήρε το όνομα «Kraft Durch Freude» (Δύναμη διά Μέσου της Χαράς) ή KDF-Wagen. Ο πόλεμος όμως έθεσε σε αναμονή αυτό που θα γινόταν αργότερα ο μυθικός Σκαραβαίος, δεδομένου ότι προτεραιότητα στη ναζιστική Γερμανία είχε η παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού. 

Θα έπρεπε να έρθει η 27η Δεκεμβρίου 1945, ακριβώς 75 χρόνια πριν από εκείνη την ημέρα, για να ξεκινήσει το εργοστάσιο του Wolfsburg την παραγωγή μεγάλης κλίμακας. Μέχρι τότε, μόλις 630 KDF-Wagen είχαν περάσει από τη γραμμή παραγωγής.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Δοκιμάζουμε τον Σκαραβαίο 1300 του 1968

Εκείνη την εποχή, οι επιχειρήσεις διευθύνονταν από τον ταγματάρχη Ivan Hirst, Βρετανό αξιωματικό, καθώς η Γερμανία είχε χωριστεί σε τέσσερις ζώνες κατοχής με τη Βρετανία να διοικεί τη βορειοδυτική Γερμανία.

Συγκεκριμένα, αυτό περιλάμβανε και την κάλυψη των αναγκών κινητικότητας εντός της ζώνης κατοχής. Προς επίλυση αυτού του ζητήματος, η βρετανική κυβέρνηση είχε ήδη παραγγείλει 20.000 οχήματα τον Αύγουστο του 1945 με την υποχρέωση αυτά να παραδοθούν τον Ιούλιο του επόμενου έτους. Η παραγγελία αυτή αντιμετώπιζε πλείστα όσα προβλήματα από έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και έλλειψη πρώτων υλών, σε ένα εργοστάσιο που εν μέρει είχε καταστραφεί από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς μερικούς μήνες νωρίτερα.

Οι αντιξοότητες δεν φάνηκε να πτοούν τον Hirst που ήταν ένας άνθρωπος με τεράστια προσαρμοστικότητα. Η παραγωγή θα ξεκινούσε αμέσως μετά τα Χριστούγεννα υπό συνθήκες που κάποιος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει και επικές, με 55 αυτοκίνητα να κατασκευάζονταν πριν από το τέλος του 1945. Ο ρυθμός παραγωγής του μικρού Volkswagen θα έφτανε τα χίλια οχήματα μηνιαίως το 1946, με τη συνολική παραγωγή να σπάει το φράγμα των 10.000 Σκαραβαίων τον Οκτώβριο, και η εξαγωγή του θα ξεκινούσε το 1947.

Η επιτυχία θα ερχόταν ταχύτερα από το αναμενόμενο, με το σπάσιμο του φράγματος του ενός εκατομμυρίου αυτοκινήτων να έρχεται το 1955. Ο Σκαραβαίος θα τέλειωνε την καριέρα του το 2003, ύστερα από 21,5 εκατομμύρια αυτοκίνητα, εκ των οποίων τα 15,8 εκατ. κατασκευάστηκαν στη Γερμανία.

Όσο για τον ταγματάρχη Hirst, εγκατέλειψε τη θέση του στο εργοστάσιο παρά τη θέλησή του τον Απρίλιο του 1949. Αλλά τουλάχιστον έφυγε με την ικανοποίηση ότι η δουλειά έγινε καλά, αλλά και με μια αίσθηση ανικανοποίητου, καθώς θεωρούσε ότι μπορούσε να δώσει περισσότερα σε αυτήν την εταιρεία που είχε συμβάλλει τα μέγιστα για να αναζωογονήσει. Και θα αρνιόταν να παραλάβει τον ολοκαίνουργιο Σκαραβαίο που του δόθηκε ως δώρο αποχώρησης, αρκούμενος σε μια μινιατούρα του.

Ο Hirst θα συνέχιζε την καριέρα του στη βιομηχανία στη Γερμανία και θα προσπαθούσε μάλιστα κατά καιρούς να επιστρέψει στη Volkswagen, δυστυχώς χωρίς επιτυχία. Το πρότζεκτ είχε πλέον γυρίσει σελίδα, αλλά η εταιρεία θα αναγνώριζε τελικά την τεράστια συμβολή του Βρετανού στρατιωτικού στην αναγέννησή του. Ένας δρόμος μάλιστα έχει το όνομά του στο Wolfsburg.