Μέσα σε τρία χρόνια, το φτιαγμένο πριν 40 χρόνια στη Σύρο, ηλεκτρικό «κουβαδάκι» μετατράπηκε σε ντράγκστερ που έσπασε το ρεκόρ επιτάχυνσης για ηλεκτρικά αυτοκίνητα με άδεια κυκλοφορίας στο δρόμο.

Το Enfield 8000, φτιαγμένο το 1975 από την εταιρεία του Γιάννη Γουλανδρή στο Νεώριο της Σύρου, μπορούσε να πιάσει τα 60 km/h όταν ήταν καινούργιο. Την περασμένη Κυριακή, στους ευρωπαϊκούς τελικούς ντράγκστερ της FIA, στη βρετανική πίστα Santa Pod, έσπασε το ρεκόρ που κατείχε η Tesla.

Με τον δημοσιογράφο αυτοκινήτου και παρουσιαστή της τηλεοπτικής εκπομπής Fifth Gear, Johnny Smith στο τιμόνι, το λιλιπούτειο Enfield κάλυψε αθόρυβα το 400άρι σε 10,84”, διαλύοντας το ρεκόρ του Tesla S P85 που ήταν στα 11,5”.

«Ακόμη δεν πιστεύω τι μπορεί να κάνει αυτό το μικρό αυτοκινητάκι», είπε ο Smith. «Το χαρτάκι της χρονομέτρησης ποτέ δεν λέει ψέματα και όταν έγραψε δεκάρι, ήμουνα τόσο χαρούμενος που φίλησα τον συνεργάτη μου Nick Farrow στο στόμα!

«Αυτό το σαββατοκύριακο, το αυτοκίνητο δεν πήρε απλά αλλά διέλυσε το ευρωπαϊκό ρεκόρ για ηλεκτρικά με άδεια κυκλοφορίας. Ούτε στα όνειρά μου δεν φαντάστηκα ότι το Enfield θα ήταν ικανό για μια τέτοια επίδοση».

Ο Smith άρχισε να φτιάχνει το σπάνιο αλλά ρημάδι Enfield πριν από χρόνια. Στην αρχή της χρονιάς πέτυχε 12” στο 400άρι και μετά μπήκε στα 11άρια.

Όμως την περασμένη Κυριακή το Flux Capacitor, όπως το ονομάζει, στήθηκε δίπλα σε βενζινοκίνητα θηρία. Ο Smith δήλωσε συμμετοχή στην πολύ ανταγωνιστική κατηγορία Street Eliminator όπου αγωνίζονται μερικά από τα πιο γρήγορα αυτοκίνητα – όλα με πιστοποιητικό ΚΤΕΟ, σήμα τελών κυκλοφορίας και λάστιχα δρόμου.

Για να αποδείξουν την ικανότητά τους να κυκλοφορούν σε δημόσιους δρόμους, τα αγωνιστικά ντράγκστερ πρέπει πριν τον αγώνα να κάνουν ένα κύκλο 40 χιλιομέτρων σε δρόμους της περιοχής.

«Δεν ακούγεται δύσκολο», λέει ο Smith, «αλλά αυτά είναι ντράγκστερ. Αν μείνεις από βλάβη και δεν μπορείς να επιστρέψεις στην πίστα χωρίς βοήθεια, αποκλείεσαι από τον αγώνα. Σκληρό, αλλά καταφέραμε να διατηρήσουμε το ηλεκτρικό μας φορτίο και να ολοκληρώσουμε τη διαδρομή.

 «Mετά τον κύκλο των 40 km, είχαμε δύο ώρες για επαναφόρτιση πριν πάμε στον αγώνα. Ήμουνα ευτυχής που προκρίθηκα, αφού οι περισσότεροι ανταγωνιστές μου είχαν διτούρμπινους V8 με πάνω από 1.500 ίππους».

Στον τελικό, το 40χρονο ηλεκτρικό μίνι, που είχε σχεδιαστεί για κυκλοφορία στην πόλη την εποχή της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης, έκανε το 400άρι σε 10,84” με ταχύτητα εξόδου 194,69 km/h.

«Αυτό θα ήταν δύσκολο για ένα σύγχρονο σούπερκαρ, πόσω μάλλον για ένα κουβαδάκι των 2,8 μέτρων που είχε σχεδιαστεί για να πιάνει 60 km/h. Το νορμάλ μοντέλο διαφημιζόταν ότι έκανε τα 0-50 km/h σε 12,5” κι εμείς κάναμε τα 0-160 km/h σε 6,8”. Τότε το αυτοκίνητο είχε δύναμη 6 kW, τώρα έχει 600 kW.

«Είχα στημένο δίπλα μου ένα Nissan GT-R 2.000 ίππων, οπότε χρειαζόμουν ένα θαύμα για να μην πάθω ταράκουλο. Και το θαύμα έγινε μπροστά σε χιλιάδες θεατές. Αποδείξαμε ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα μπορεί να είναι χαρισματικά και πολύ-πολύ γρήγορα».