Πρόκειται αναμφισβήτητα για στοίχημα υψηλού κινδύνου. Η απόφαση της Mitsubishi να μη συμμετάσχει στη συνεχιζόμενη μέγκα-συγχώνευση μεταξύ της Nissan και της Honda αποτελεί σχεδόν αδιανόητη απόφαση με τις τρέχουσες πρακτικές στην αυτοκινητοβιομηχανία.

Διότι η τάση κινείται μάλλον προς τη μέγιστη ανασυγκρότηση, προκειμένου περισσότερες από μία εταιρείες να αντιμετωπίσουν ομαδικά τις παρούσες και τις μελλοντικές καταιγίδες.

Η Nissan με σχεδόν τετραπλάσιες πωλήσεις από τη Mitsubishi δύσκολα ελπίζει σε περιθώριο κέρδους 1%, τη στιγμή που η Mitsubishi πετυχαίνει 6,9%

Η Mitsubishi προτιμά να συνεχίσει να παίζει μόνη της. Τουλάχιστον σύμφωνα με τον ιαπωνικό Τύπο που από την έναρξη των συνομιλιών για τη συγκρότηση του νέου ομίλου, ήταν και ο πιο αξιόπιστος στα γραφόμενά του. Επιπλέον, μόλις δημοσιοποιήθηκαν οι πληροφορίες, η φίρμα δεν τις διέψευσε, αλλά υπεξέφευγε, επιβεβαιώνοντας ότι «εξέταζε διαφορετικές δυνατότητες και δεν είχε ακόμη αποφασίσει προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση».

Ένας δισταγμός που οι επενδυτές εξέλαβαν ως «ευχαρίστως ναι, αλλά όχι!». Το αποτέλεσμα ήταν οι μετοχές της Mitsubishi να υποχωρήσουν κατά 6% στο χρηματιστήριο του Τόκιο. Είναι όμως τόσο κακή ιδέα η επιθυμία του Ιάπωνα κατασκευαστή να πορευτεί μόνος του;

Στην πραγματικότητα, η Mitsubishi απεύχεται να δει τον εαυτό της σφιχταγκαλιασμένο σε μια νέα δομή μεταξύ της πανίσχυρης Honda και της αδύναμης Nissan. Που ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να διαλυθεί. Μιας αδύναμης Nissan που ωστόσο κατέχει το 24% των μετοχών της Mitsubishi και υπολογίζει σε αυτήν για να τις εισφέρει στον νέο κοινό κορβανά. 

Διότι τελικά, η εταιρεία των «τριών διαμαντιών» δεν τα πάει και τόσο άσχημα παρά το μικροσκοπικό της μέγεθος: Κατασκευάζει ετησίως πάνω από 900.000 αυτοκίνητα έναντι 3,44 εκατ. για τη Nissan και 4,2 εκατομμυρίων για τη Honda -στοιχεία 2023. Το κλειδί όμως βρίσκεται στο περιθώριο κέρδους: Η Nissan με σχεδόν τετραπλάσιες πωλήσεις δύσκολα ελπίζει να πλησιάσει το 1%, τη στιγμή που η Mitsubishi έχει περιθώριο 6,9%.

Τι εξηγεί όμως αυτή τη σχετικά καλή πορεία της Mitsubishi σε έναν κόσμο όπου μόνο τα μεγαθήρια θεωρούνται νικητές; Η φίρμα, που σταδιακά αναδύθηκε από την αγκαλιά της πρώην Συμμαχίας Renault Nissan, δεν βάζει όλα τα αβγά της στο ίδιο καλάθι. Και εργάζεται ανά περιοχή με την ανάλογη εξειδίκευση.

Για τη Νοτιοανατολική Ασία και τις ΗΠΑ, διατηρεί τα βαριά pick-up και τα μεγάλα SUV που αντιπροσωπεύουν το 52% των πωλήσεών της. Στην Ιαπωνία, η φίρμα εστιάζει στα kei-car και στην Ευρώπη, η Mitsubishi ποντάρει σε (σχεδόν) ένα όνομα: Renault. Έτσι της αρκεί να μετατρέπει το Captur σε ASX και το Clio σε Colt. Αλλά κι ένα πραγματικό Mitsubishi σύντομα θα φτάσει στη Γηραιά Ήπειρο ύστερα από τέσσερα χρόνια απουσίας: Το Outlander.

Ως εκ τούτου, η Mitsubishi σκοπεύει να συνεχίσει τον κερδοφόρο δρόμο μόνη της με βιομηχανικές συμμαχίες κατά περίπτωση. Αλλά αυτός ο δρόμος θα ήταν ανθόσπαρτος μόνο σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο. Στην πραγματική ζωή, χρειάζεται να περιμένει (κι εμείς μαζί της) πώς θα αντιδράσει η Nissan που εξακολουθεί να κατέχει το 24% της φίρμας.

Επειδή η Mitsubishi θέλει να συνεχίσει να συνεργάζεται με τους δύο «πρώην» μελλοντικούς συνεργάτες της, ιδιαίτερα στην εξέλιξη ηλεκτρικών, τα οποία, προφανώς, δυσκολεύεται να αναλάβει μόνη της. Στην Ευρώπη, η Mitsubishi δεν έχει πολλά για να ανησυχεί, καθώς οι σχέσεις της με τη Renault είναι σε καλή κατάσταση. Και θα μπορούσαν να πάνε ακόμα καλύτερα, ενσωματώνοντας στην γκάμα μοντέλα με βάση το Scénic Ε-Τech και το Symbioz.

Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η ιαπωνική μάρκα κινδυνεύει να εισέλθει σε μια ταραγμένη ζώνη, αλλά δεν είναι άμοιρη γνώσης. Έζησε ταραγμένα χρόνια από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και βρέθηκε υποστηριζόμενη από την Daimler εκείνην την εποχή, η οποία πορευόταν μαζί με την Chrysler. Λίγα χρόνια αργότερα, αντιμετώπισε μια τεράστια ανάκληση 800.000 αυτοκινήτων πριν σωθεί από τη χρεοκοπία από την αμερικανική τράπεζα Morgan Chase.

Η πρόσφατη ιστορία της Mitsubishi ήταν επίσης γεμάτη παγίδες και ανατροπές. Το 2016 ξαναβρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα. Όταν αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι χρησιμοποίησε λογισμικό για να χειραγωγήσει δοκιμές έγκρισης τύπου. Κάτι ανάλογο με το dieselgate της Volkswagen. Η Nissan βρήκε τότε την ευκαιρία να της επιτεθεί και ο Carlos Ghosn να γίνει πρόεδρος της. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: Η Συμμαχία διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη και η Mitsubishi αφέθηκε στην τύχη της, παρόλο που η Nissan κατείχε ακόμα το 24% των μετοχών, αφού πρώτα είχε ξεφορτωθεί 10% από αυτές.

Ύστερα απ’ όλα αυτά, θα λέγαμε πως δύσκολα ιδρώνει το αυτί των ιθυνόντων της, οπότε αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τη συνέχεια.