Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Maros Sefcovic, «δημιουργούμε μία νέα βιομηχανία στην Ευρώπη. Δημιουργούμε ένα εντελώς νέο οικοσύστημα». Και αυτό, σε μεγάλο βαθμό, αντανακλά την αλλαγή προτεραιοτήτων στη γηραιά ήπειρο. Τη χρονιά που μας πέρασε, το ποσοστό της Ευρώπης στην παγκόσμια παραγωγή συσσωρευτών ηλεκτρικών αυτοκινήτων ανήλθε στο 7%. Νούμερο που αναμένεται να αγγίξει το 30% μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

Τα προηγούμενα χρόνια, οι ηγέτιδες δυνάμεις σε αυτό το χώρο βρίσκονταν κατά κανόνα σε Κίνα και Κορέα. Εταιρίες όπως οι Contemporary Amperex Technology Co. Ltd. και LG Energy Solution, οδηγούσαν τις εξελίξεις και ταυτόχρονα υπέγραφαν σημαντικά συμβόλαια με όλους τους μεγάλους κατασκευαστές. Μόνο για το 2019, όμως, οι επενδύσεις της Ευρώπης σε τέτοια εργοστάσια ανήλθαν στα 60 δις ευρώ, τρεις φορές περισσότερο από τις αντίστοιχες επενδύσεις στην Κίνα. Και αυτό αφορά ολόκληρη την κατασκευαστική αλυσίδα, από τις πρώτες ύλες, μέχρι την παραγωγή συσσωρευτών και την ανακύκλωσή τους. 

Σε αυτή τη φρενίτιδα που διαφαίνεται, ο κύριος λόγος που κρύβεται από πίσω έχει να κάνει με τη γρήγορη μεταστροφή προς την ηλεκτροκίνηση. Η Μεγάλη Βρετανία έχει ήδη ανακοινώσει πως το 2030 θα απαγορεύσει την πώληση αυτοκινήτων με θερμικούς κινητήρες, ενώ και μία σειρά κατασκευαστών θέτει τον ίδιο στόχο. Αντίστοιχα και η ΕΕ αρχίζει να θέτει ως στόχο την κυκλοφορία 30 εκ. αμιγώς ηλεκτρικών οχημάτων μέχρι το 2030, με το 90% εξ αυτών να χρησιμοποιεί εγχώρια κατασκευασμένους συσσωρευτές. 

Σε αυτό τον αγώνα δρόμου παίρνουν μέρος μεγάλες εταιρίες, όπως η Tesla και ο όμιλος Volkswagen, αλλά και startups, όπως η σουηδική Northvolt, η Britishvolt και η γαλλική Automotive Cells. Τα πλάνα αναφέρουν την κατασκευή 27 μεγάλων εργοστασίων, εντός της δεκαετίας που διανύουμε, συνολικής δυναμικής 800 gWh. Συνυπολογίστε, δε, και τις εγκαταστάσεις των CATL, Panasonic και LG Energy, που αντίστοιχα θα επενδύσουν στην Ευρώπη, ασχέτως της παρουσίας τους στην Ασία και τις ΗΠΑ.