Δεν είναι μόνο οι παραδοσιακοί κατασκευαστές (Ferrari, Lamborghini κ.λπ.) που επιμένουν να εξελίσσουν και να συντηρούν τη φήμη των V12 αλλά και άλλες, μικρότερες φίρμες. Πέρυσι μας εντυπωσίασε η πρόταση του Gordon Murray, που εφοδιάζει το T.50, ενώ φέτος έρχεται να ακολουθήσει μία ακόμα χειροποίητη κατασκευή, από τη GTO Engineering.

Ξεκινώντας από το ίδιο το όχημα που θα τον χρησιμοποιεί, το Squalo, αναμένεται να ζυγίζει λιγότερο από ένα τόνο, ενώ σχεδιάζεται από λευκό χαρτί. Ειδικά για τον κινητήρα, οι άνθρωποι της εταιρίας έχουν έρθει σε επαφή και με εξωτερικούς συμβούλους, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι όσο το δυνατό πιο ελαφρύ και ευχάριστο στην οδήγηση. 

Για το σκοπό αυτό, δίνεται ιδιαίτερη μέριμνα στη χρήση ειδικών κραμάτων και εξωτικών υλικών, καθώς και στο σχεδιασμό των διαφόρων μερών, ώστε να μπορούν να καλύπτουν τις απαιτούμενες δομικές αντοχές με το ελάχιστο δυνατό βάρος. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Mark Lyon, ιδρυτής και υπεύθυνος της GTO Engineering, «γνωρίζουμε τις περισσότερες Ferrari V12 από την καλή και από την ανάποδη και πρόσφατα ζυγίσαμε ένα τετράλιτρο κινητήρα V12 του 1960. Ήταν 176 κιλά ως πλήρης μονάδα, με τη μίζα, το λιπαντικό και τους σωλήνες πλήρωσης λαδιού. Αυτός είναι πολύ ελαφρύτερος από ένα σύγχρονο V12 και ξέρουμε ότι μπορούμε να το κάνουμε ακόμα καλύτερα με τις γνώσεις μας, καθώς και με τις σύγχρονες εξελίξεις και τεχνικές. Κάθε τμήμα και διαμόρφωση του δικού μας quad-cam V12 έτυχε πλήρους μηχανολογικής εστίασης, ώστε να διασφαλιστεί ότι ο κινητήρας μας για το Squalo θα είναι ο καλύτερος που μπορεί».

Μεταξύ άλλων, η μίζα θα είναι 25% ελαφρύτερη, σε σχέση με ανταγωνιστικές υλοποιήσεις. Ειδική μέριμνα έχει δοθεί επίσης για το συμπλέκτη και το σφόνδυλο, που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στη φάση των δοκιμών. Το κέλυφος του κινητήρα κατασκευάζεται με τεχνολογία της ίδιας της εταιρίας, ενώ αρκετά μέρη πρόκειται να εκτυπωθούν, μέσω 3D printing. Όσο για το τελικό αποτέλεσμα, θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή -μαζί με το αυτοκίνητο- το 2023.