Όσο πιο σπάνιο είναι ένα μοντέλο, τόσο πιο πιθανό είναι να μη χρησιμοποιείται για αυτό που κατασκευάστηκε: την οδήγηση. Έτσι λοιπόν αποτελεί είδηση ότι το ένα και μοναδικό SARD MC8, όπως αποκαλείται το Toyota MR-2 GT1, δε βρίσκεται σε κάποιο μουσείο ή κάποιο πολυτελές γκαράζ, αλλά κυκλοφορεί έξω, στους δρόμους.

Το SARD MC8 προέρχεται από την εποχή GT1 των αγώνων αντοχής, όταν οι κατασκευαστές έπρεπε να φτιάξουν τουλάχιστον ένα αυτοκίνητο δρόμου για να συμμετάσχουν στην κορυφαία κατηγορία GT.

Ούτε σε μουσείο, ούτε σε ιδιωτικές συλλογές όπου απλώς σταθμεύουν ανεβάζοντας τη μελλοντική τιμή πώλησής τους. Μοντέλα όπως το Toyota MR2 GT1 ανήκουν στους δρόμους και μόνον.

Αυτός ο κανονισμός μάς χάρισε οχήματα όπως το Nissan R390, την Porsche 911 GT1 Strassenversion και τη Lamborghini Diablo GT1 Stradale (κατ' εξαίρεση φτιάχθηκαν δύο κι όχι μία). Παρ' ότι φορούσαν πινακίδες κυκλοφορίας, είχαν περισσότερα κοινά με τα αγωνιστικά πρωτότυπα παρά με τα δρομίσια μοντέλα.

Το SARD MC8 εξελίχθηκε από τη Sigma Advanced Research Development, μία από τις εργοστασιακές θυγατρικές αγωνιστικές ομάδες της Toyota. Βασίστηκε στο αμάξωμα της δεύτερης γενιάς Toyota MR2 (ή SW20).

Αντί για τον εγκάρσια τοποθετημένο τούρμπο των 2,0 lt όμως, χρησιμοποίησε τον 1UZ-FE V8 των 4,0 lt από το Lexus LS400 και το Bullet Mazda Miata. Με δύο τούρμπο, η απόδοση σκαρφάλωσε στα 590 PS και τα 686 Nm ροπής.

Τοποθετήθηκε κατά τον διαμήκη άξονα, κάτι που επέβαλε την αύξηση του μεταξονίου χρησιμοποιώντας ένα σωληνωτό πίσω υποπλαίσιο. Φυσικά, αυτό σήμαινε ότι η ανάρτηση έπρεπε να επανασχεδιαστεί πλήρως κι ότι έκανε μεγάλη χρήση συνθετικών υλικών στο μοναδικό του αμάξωμα.

Ενώ το MR2 είχε επιτυχίες στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Τουρισμού, κερδίζοντας τόσο τους τίτλους κατασκευαστών όσο κι οδηγών το 1998 και το 1999, το SARD MC8-R δεν τα πήγε τόσο καλά. Στις Ώρες του Le Mans το 1995, αποσύρθηκε μετά από μόλις 14 γύρους.

Το 1996 τα πήγε λίγο καλύτερα. Τερμάτισε μετά από 256 γύρους, αλλά ήταν τελευταίο στην κατηγορία του. Για την ακρίβεια, 97 γύρους πίσω από τη νικήτρια της κατηγορίας 911 GT1 και προτελευταίο γενικής. Η SARD συνέχισε να το εξελίσσει, αλλά η έκδοση του 1997 απέτυχε στα προκριματικά κι έτσι την επόμενη χρονιά αντικαταστάθηκε από το Toyota GT-One. 

Όσο άκαρπη κι αν ήταν η αγωνιστική του καμπάνια, το MC8-R δημιούργησε ένα αυτοκίνητο δρόμου που θεωρείται πλέον το ιερό δισκοπότηρο των Toyota MR2. Ανώτερο ακόμη κι από το εργοστασιακό TRD-2000GT.

Το μοναδικό MC8 δρόμου του 1995 πουλήθηκε και για δεκαετίες είχαμε χάσει τα ίχνη του. Στις αρχές του 2015 επανεμφανίστηκε προς πώληση, με τον μυστικοπαθή ιδιοκτήτη του να τονίζει ότι ήθελε να πάει σε κάποιον που θα το εκτιμούσε.

Φαίνεται ότι η επιθυμία του εισακούστηκε, αφού ο χρήστης του Instagram @mc8_channel περιοδεύει εδώ και χρόνια με το μοναδικό GT1 σε όλη την Ιαπωνία.