Σίγουρα, πολλές ευρωπαϊκές χώρες (συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας), δεν διαθέτουν ακόμα τις απαραίτητες υποδομές για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Εντούτοις όμως, οι πωλήσεις τους ανεβαίνουν.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εγείρονται ερωτήματα αναφορικά με τα μέρη όπου οι ιδιοκτήτες τους τα φορτίζουν. Την απάντηση έρχονται να δώσουν έρευνες, τα αποτελέσματα των οποίων δείχνουν ότι το 70% των ηλεκτρικών αυτοκινήτων φορτίζουν την μπαταρία τους στο σπίτι ή στην εργασία.

Σε αυτά τα σημεία φόρτισης η ηλεκτρική ενέργεια μπορεί να είναι πιο αργή και να διαρκεί χρονικά περισσότερο, είναι όμως πιο οικονομική σε σχέση με τις δημόσιες θέσεις φόρτισης. Με δεδομένο ότι το 46% των Ευρωπαίων ζει σε πολυκατοικίες, λίγοι είναι στην πραγματικότητα οι ένοικοι που έχουν πρόσβαση σε φορτιστές ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Αυτό αποτελεί και ένα από τα σημαντικά προβλήματα ανάπτυξης της ηλεκτροκίνησης.

To σπίτι ή την εργασία τους επιλέγει το 70% όσων έχει ηλεκτρικά αυτοκίνητα για την φόρτισή τους

Στις σκανδιναβικές χώρες και στη Γαλλία, το 60% των κατόχων ηλεκτρικών αυτοκινήτων φορτίζουν τα αυτοκίνητα στη δουλειά τους. Ακολουθούν η Γερμανία, η Αυστρία και η Ελβετία, όπου μεγάλο ποσοστό σπιτιών ή χώρων εργασίας παρέχουν συγκεκριμένες θέσεις παρκινγκ. Το 75% των αυτοκινήτων που φορτίζουν στη δουλειά φορτίζει τις μπαταρίες του μεταξύ 8:00 πμ και 4:00 μμ, ενώ το υπόλοιπο 25% φορτίζει μεταξύ 4:00 μμ μέχρι και τα μεσάνυχτα.

Αυτά τα δεδομένα όμως αναμένεται πολύ σύντομα να αλλάξουν, καθώς η τεχνολογία σε πολύ λίγα χρόνια από σήμερα θα δίνει τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες ηλεκτρικών αυτοκινήτων να πουλούν ηλεκτρική ενέργεια σε ώρες αιχμής και να την αναπληρώνουν σε ώρες όπου η ενέργεια θα κοστολογείται φθηνότερα. Σε πολλές περιπτώσεις το κέρδος σε αυτή την περίπτωση θα ανέρχεται σε αρκετά ευρώ κάθε μήνα.

Στην 3η θέση των επιλογών φόρτισης των ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι οι δημόσιοι φορτιστές, μεταξύ των οποίων μπορεί κανείς να διακρίνει τα δημόσια και τα «ημιδημόσια» σημεία. Στα δημόσια οι ιδιοκτήτες ηλεκτρικών αυτοκινήτων έχουν πρόσβαση όλο το 24ωρο και μπορούν να υπάρχουν σε δημόσιους δρόμους, αυτοκινητόδρομους ή βενζινάδικα και η δεύτερη κατηγορία (ημιδημόσια) περιλαμβάνει σημεία που βρίσκονται σε ιδιωτική ιδιοκτησία και με περιορισμένη προσβασιμότητα, όπως παρκινγκ ξενοδοχείων ή εμπορικά κέντρα.

Και στις δύο περιπτώσεις το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας είναι πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με το αντίστοιχο κόστος στην εργασία ή το σπίτι. Στην περίπτωση των σπιτιών και των χώρων εργασίας, οι ταχυφορτιστές είναι συνήθως μικρότερης δυναμικής σε σχέση με τους δημόσιους.