Eπιπλέον, ο Vettel πιο αργός από τον Sainz, μόνο 0,214” διαφορά από την 3η έως τη 10η θέση, και ο ταχύτερος όλων, ο Max Verstappen, να μένει από υδραυλική βλάβη 10 λεπτά πριν το τέλος!

Κατά κανόνα, οι επιδόσεις στις ελεύθερες δοκιμές της Παρασκευής είναι απολύτως προβλέψιμες. Τι τις έκανε λοιπόν τόσο απρόσμενα τρελές στο Μεξικό; Υπομονή, για όλα υπάρχουν εξηγήσεις.

Ας δούμε όμως τους καλύτερους χρόνους σε ένα γύρο:

1 Red Bull (Verstappen), 1m16.720s
2 Renault (Sainz), 1m17.953s
3 Ferrari (Vettel), 1m17.954s
4 Toro Rosso (Hartley), 1m18.061s
5 Mercedes (Hamilton), 1m18.100s
6 Force India (Perez), 1m18.167s
7 Haas (Grosjean), 1m18.733s
8 Sauber (Leclerc), 1m19.024s
9 McLaren (Vandoorne), 1m19.096s
10 Williams (Stroll), 1m19.219s

Η ταχύτητα των Red Bull ήταν ισοπεδωτική, με όλους τους άλλους πολύ πίσω. Μη βγάζετε όμως βιαστικά συμπεράσματα για τις Renault, παρότι ήταν και οι δύο στην πρώτη πεντάδα των χρόνων.
 
Οι πιθανοί λόγοι για τα παράξενα αυτά αποτελέσματα στις ελεύθερες δοκιμές είναι βασικά τρεις:
 
Ο πρώτος είναι η διαφορά ισχύος των (θερμικών) κινητήρων, που επηρεάζεται από το μεγάλο υψόμετρο της πίστας. Η πίστα Hermanos Rodriguez της Πόλης του Μεξικού βρίσκεται σε υψόμετρο 2.225 m, πράγμα που σημαίνει ότι η πυκνότητα του αέρα είναι 22% μικρότερη απ’ ό,τι στην επιφάνεια της θάλασσας. Άρα ο αέρας περιέχει αντίστοιχα λιγότερο οξυγόνο, οπότε οι κινητήρες αποδίδουν ανάλογα μικρότερη ισχύ, αν και μέρος της απώλειας επανακτάται από αύξηση της πίεσης του τούρμπο (που μπορεί όμως να οδηγήσει σε προβλήματα αξιοπιστίας).

Αν υποθέσουμε ότι η αναλογία ισχύος του κινητήρα Renault σε σχέση με αυτούς της Mercedes και της Ferrari παραμένει σταθερή, τότε η διαφορά ιπποδύναμης, που είναι κάπου 80 ίπποι στην επιφάνεια της θάλασσας, θα είναι σημαντικά μικρότερη στο υψόμετρο του Μεξικού. Οπότε οι Red Bull και οι Renault δεν θα μειονεκτούν σε δύναμη τόσο όσο συνήθως.
 
Ο δεύτερος λόγος είναι η μείωση της αεροδυναμικής πίεσης στα μονοθέσια, που προέρχεται κι αυτή από τον πιο αραιό αέρα. Επειδή η Red Bull κατά γενική παραδοχή έχει το μονοθέσιο με τη μεγαλύτερη κάθετη δύναμη, λογικά επηρεάζεται λιγότερο από το υψόμετρο.

Ο τρίτος λόγος –και ίσως ο σημαντικότερος– είναι η εκμετάλλευση των ελαστικών και κυρίως του πολύ μαλακού hypersoft με το οποίο επιτυγχάνονται οι καλύτεροι χρόνοι. Επειδή η Red Bull αναπτύσσει τη μεγαλύτερη κάθετη δύναμη, γλιστράει λιγότερο όποτε δεν αλλοιώνει στον ίδιο βαθμό την επιφάνεια των ελαστικών της (graining) ούτε τα υπερθερμαίνει και τα φθείρει τόσο όσο η Mercedes και η Ferrari που έχουν μικρότερη αεροδυναμική πίεση κι επιπλέον μεγαλύτερη ισχύ κινητήρα. – αν και η Mercedes δήλωσε ότι τα μονοθέσιά της αντιμετώπισαν πρόβλημα υπερθέρμανσης (πάλι λόγω αραιού αέρα), οπότε αναγκαστικά δούλευαν με μειωμένη ισχύ.

Οι δύο κορυφαίες ομάδες όμως αναμένεται να λύσουν τα προβλήματά τους ενώ και η πίστα θα βελτιώσει την κατάσταση γι’ αυτές αφού θα στρωθεί με λάστιχο και δεν θα γλιστράει τόσο. Θα βοηθήσει επίσης σημαντικά και το γεγονός ότι ο αγώνας θα γίνει σε συνθήκες χαμηλότερης θερμοκρασίας (από τους 50 βαθμούς που είχε η άσφαλτος στις ελεύθερες δοκιμές).

Πάντως, το πλεονέκτημα της Red Bull είναι πολύ μεγάλο για να εξανεμιστεί, αφού τα μονοθέσιά της είχαν τον καλύτερο ρυθμό και σε μεγάλα «πακέτα» γύρων, συνθήκες που προσομοιώνουν εκείνες του αγώνα. Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τους χρόνους σε δοκιμές 5 γύρων με τα hypersoft λάστιχα, με τα οποία πιθανότατα θα ξεκινήσουν οι πρώτοι 10 τον αγώνα:

1 Red Bull (Verstappen), 1m22.547s
2 Renault (Hulkenberg), 1m23.945s
3 Ferrari (Vettel), 1m24.068s
4 Mercedes (Hamilton), 1m24.721s
5 Haas (Grosjean), 1m24.882s
6 Force India (Perez), 1m24.945s
7 Toro Rosso (Hartley), 1m24.990s
8 Sauber (Leclerc), 1m25.208s
*Η McLaren και η Williams δεν έκαναν αντιπροσωπευτικές δοκιμές με τα hypersoft

Όπως και να έχουν τα πράγματα, πάντως, το σίγουρο είναι ότι ο αγώνας στο Μεξικό προβλέπεται ιδιαίτερα ενδιαφέρων.

{Πηγή: Autosport]