Ford vs Tesla, δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος
Από τα όσα ηλεκτρικά έχουμε οδηγήσει μέχρι στιγμής, με διαφορά τα καλύτερα είναι η Mustang Mach-E και το Model 3. Οι δύο κατασκευαστές, ωστόσο, ακολουθούν τελείως διαφορετικά μονοπάτια προς την κορυφή.
Τι σημαίνει κορυφαίο ηλεκτρικό αυτοκίνητο; Αυτό είναι μία πολύ μεγάλη κουβέντα. Προφανώς η ηλεκτροκίνηση θα πρέπει να τεθεί σε ένα διαφορετικό πλαίσιο, από αυτό που κινείται κανείς για να αξιολογήσει ένα συμβατικό όχημα. Μοντέλα όπως το Volvo XC40 Recharge P8 μας έχουν αφήσει με το στόμα ανοικτό, σε ό,τι αφορά στις επιδόσεις. Όταν όμως βάζεις στο τραπέζι και άλλα στοιχεία, όπως την ηλεκτρική διαχείριση, τους συσσωρευτές και τη γενικότερη τεχνολογική ολοκλήρωση, υπάρχουν δύο μοντέλα που στέκονται στον αφρό.
Ford Mustang Mach-E και Tesla Model 3. Κρατάμε μία επιφύλαξη για τη νέα ηλεκτρική πλατφόρμα του ομίλου Hyundai, μέχρι να πάρουμε όμως στα χέρια μας κάποιο Ioniq 5 ή EV6, αυτό θα παραμένει ερωτηματικό. Για μεν την Tesla, κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να περάσει από την αφάνεια στη στρατόσφαιρα του αυτοκινητικού στερεώματος. Τα μοντέλα της λατρεύονται σε μεγάλο βαθμό, όπως τα προϊόντα της Apple. Και αυτό ακριβώς είναι που έχει οδηγήσει και τις μετοχές της εταιρίας σε αφύσικα (αλλά όμως πραγματικά) επίπεδα.
Το ισχυρό σημείο της φίρμας του Elon Musk είναι η καινοτομία. Και το δεύτερο ισχυρότερο, η φιλοσοφία της χρήσης. Οι εξελικτές της Tesla δεν κοίταξαν τι κάνουν οι άλλες εταιρίες για να φτιάξουν το δικό τους όχημα. Ξεκίνησαν από λευκό χαρτί και προσέφεραν μία νέα εμπειρία χρήσης στον οδηγό. Ένα τιμόνι (που στο Model S πλέον αντικαθίσταται από το Yoke) και μία χορταστική οθόνη, μέσω της οποίας μπορεί κανείς να διαχειριστεί τα πάντα.
Η Ford από την άλλη, είναι γέννημα θρέμμα του Ντιτρόιτ. Μία αυτοκινητοβιομηχανία με μεγάλη ιστορία και μέγεθος. Και αυτό το τελευταίο -ευχή και κατάρα- είναι που διαχειρίστηκε εξαιρετικά, στην προκειμένη περίπτωση. Μέσω της θυγατρικής της, Ford Team Edison, διέθεσε μεν τα απαιτούμενα κονδύλια για την εξέλιξη του πρώτου ηλεκτρικού της μοντέλου, χωρίς ωστόσο να επηρεαστεί από την όποια «αδράνεια» συνοδεύει τις παγιωμένες αντιλήψεις ενός παραδοσιακού κατασκευαστή.
Το τελικό αποτέλεσμα; Δύο μοντέλα με εξαιρετικές επιδόσεις, μεγάλους συσσωρευτές στην αιχμή της τεχνολογίας και από ένα ηλεκτρικό σύστημα που μπορεί να διαχειριστεί εξαιρετικά όλη αυτή την ενέργεια, προσφέροντας οικονομία και αυξημένη αυτονομία. Εκεί όμως που υπάρχει η διαφορά δεν είναι στο τεχνολογικό υπόβαθρο αλλά στον τρόπο που σερβίρεται όλη αυτή η εμπειρία.
Η παντοδυναμία της κεντρικής οθόνης του Tesla δείχνει εντυπωσιακή (one monitor to rule them all…) και μπορείς να τη συνηθίσεις σε μεγάλο βαθμό. Το wow factor, όμως, στην προκειμένη περίπτωση δεν αρκεί. Η αιρετική θέση των αλάρμ στην οροφή του αυτοκινήτου είναι κάτι που θα το συνηθίσεις. Το να πρέπει όμως να περιηγηθείς μέσα στο μενού για να ανοίξεις το ντουλαπάκι του συνοδηγού ή για να ρυθμίσεις τους καθρέφτες, δεν παίζει. Πρόκειται για στοιχεία εντυπωσιασμού που γρήγορα θα ξεφτίσουν, αφήνοντας μία αρνητική επίγευση, ως προς την πρακτικότητα. Εδώ θα προσθέταμε και το γεγονός ότι αν πεις πως είσαι ο συνοδηγός, το αυτοκίνητο θα επιτρέψει την αναπαραγωγή βίντεο στην ίδια κεντρική οθόνη! Θεωρούμε όμως πως κάποια στιγμή εκεί στην Tesla θα καταλάβουν το τεράστιο κενό ασφαλείας και θα το διορθώσουν με κάποια over-the-air αναβάθμιση.
Για όλα τα παραπάνω θα πρέπει να βγάλουμε το καπέλο στη Ford. Ενώ και αυτή τοποθέτησε μία αντίστοιχα τεράστια οθόνη αφής, φρόντισε να διατηρήσει αρκετούς φυσικούς διακόπτες, μεταξύ των οποίων και ένα περιστροφικό επιλογέα για την ένταση της φωνής. Ίσως να αποτελεί παραξενιά ενός παλαιότερου οδηγού -απέναντι στη νέα γενιά πραγμάτων- εκτιμούμε όμως και το γεγονός ότι διατηρεί τον πίνακα οργάνων στην υλοποίησή της. Μπορεί να μην υπάρχουν πλέον στροφόμετρα, παραμένει όμως σημαντικό να μπορείς να βλέπεις την ταχύτητα κίνησης και άλλες πληροφορίες όσο γίνεται πιο κοντά στην ευθεία που αντικρύζεις το δρόμο.
Ένας ακόμα ενδιαφέρων παραλληλισμός έχει να κάνει με τη διαδικασία της φόρτισης. Η Tesla προσφέρει εξαιρετικά γρήγορη φόρτιση (250 kW) στο δίκτυο Supercharger της, το οποίο αυτή τη στιγμή αριθμεί δύο σταθμούς στην Ελλάδα, με την προοπτική αυτοί να αυξηθούν. H Ford από την άλλη προσφέρει γρήγορη φόρτιση (150 kW), ταυτόχρονα όμως έχει έρθει σε επαφή με όλες τις εταιρίες που διαθέτουν σταθμούς ταχυφόρτισης στην Ελληνική επικράτεια. Έτσι, με το app της εταιρίας μπορεί κανείς να φορτίσει παντού, χωρίς να χρειάζεται να διατηρεί διαφορετικούς λογαριασμούς σε διαφορετικούς παρόχους.
Για δύο τόσο καλές προτάσεις, που αντικειμενικά βρίσκονται στην κορυφή των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, δύσκολα μπορεί να βγάλει κανείς το νικητή. Πόσο μάλλον όταν δεν μιλάμε για αυτοκίνητα της ίδιας κατηγορίας. Οι λεπτομέρειες όμως είναι που κάνουν τη διαφορά. Και εκεί, η εμπειρία της Ford αποδεικνύεται καταλυτική, για όσους επιλέξουν να κοιτάξουν πίσω από το όποιο γυαλιστερό περιτύλιγμα.