Η τελευταία ταινία του Steve McQueen ήταν το «The Hunter» που γυρίστηκε το 1979, ένα χρόνο πριν από το θάνατό του –στις ελληνικές αίθουσες προβλήθηκε το 1980 με τον τίτλο «Ο διώκτης». Ο McQueen ενσάρκωνε στην οθόνη τον κυνηγό επικηρυγμένων Ralph «Papa» Thorson, έναν υπερβολικό χαρακτήρα σε σχέση με αυτό που ήταν στην πραγματικότητα και που περιγράφεται σε μια βιογραφία του ως «ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να κάνει τη δουλειά ενός καθάρματος με γούστο και να μοιάζει από μακριά σαν καλός άνθρωπος». Ο McQueen, όπως ο Thorson των 150 kg, έμοιαζε να ταιριάζει με αυτό το είδος περιγραφής, όσο αφορά την πραγματική ζωή. Ήταν αμφότεροι πολύ cool.

Συμπρωταγωνίστρια του McQueen ήταν μια μαύρη Pontiac Trans Am του 1979 με καφέ εσωτερικό, την οποία στην ταινία την κλέβουν ένα σωρό κακοί, οργώνει κάθε είδους δρόμο και τρέχει μέχρι και μέσα σε καλαμποκοχώραφο. Ο χαρακτήρας που ενσάρκωνε ο McQueen βρισκόταν σε απηνή καταδίωξη των πάντων και με όλα τα μέσα –μέχρι και με θεριζοαλωνιστική μηχανή. Και αν έχετε δει ταινίες της Pixar, οι θεριζοαλωνιστικές μηχανές είναι πράγματι φριχτά μηχανήματα. Στο τέλος, η Trans Am συναντιέται με την άτυχη μοίρα της και εκρήγνυται, ενώ ο McQueen μαγκώνει τους κακούς και η ταινία τελειώνει. Και έζησαν αυτοί καλά (όσοι έζησαν) κι εμείς καλύτερα (σαφώς, μιας και σε ένα χρόνο θα τελείωνα το σχολείο).

Από σύμπτωση, ένας τοπικός αγρότης ονόματι Harold McQueen (!), ασχολήθηκε με την παραγωγή της ταινίας στο βόρειο Illinois. Έγινε δε φίλος με τους ανθρώπους της παραγωγής, συνάντησε τον συνονόματό του και τελικά βοήθησε για να ρυμουλκήσουν και να μεταφέρουν μερικές από τις επτά συνολικά Trans Am που χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία. Ως «ευχαριστώ», η ομάδα παραγωγής του έδωσε την πρώτη Trans Am που ανατινάχθηκε για την ταινία -επιβεβαιωμένο και επικυρωμένο από την Paramount Pictures. Μια επικύρωση που επιβεβαιωνόταν με επίσημη επιστολή και εμπόδισε επίσης την Pontiac Motor Division να ζητήσει το αυτοκίνητο να της επιστραφεί για να το καταστρέψει. Έτσι, ο Harold το έβαλε σε τρέιλερ και το πήγε στο σπίτι του, όπου το αποθήκευσε κυριολεκτικά στον αχυρώνα του, στο Kankakee, στο Illinois. Σύμφωνα δε με τον ίδιο, «ήταν πάντα ο τύπος που έφερνε στο σπίτι πράγματα». Ο Harold είχε μεγάλα σχέδια για να αποκαταστήσει αυτό το κομμάτι της κινηματογραφικής ιστορίας και να το επαναφέρει σε λειτουργική κατάσταση. Και εν τω μεταξύ πέρασαν τέσσερις δεκαετίες.



ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Τα 50 πιο γνωστά αυτοκίνητα του σινεμά [video]

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Δεκαετία '70, η χρυσή εποχή των αυτοκινητικών καταδιώξεων [video]

Για ένα αυτοκίνητο που υποτίθεται ότι έχει ανατιναχθεί, αυτό που έχει απομείνει από την Trans Am # 1 της ταινίας «The Hunter» είναι άθικτο. Η ομάδα παραγωγής είχε προγραμματίσει η έκρηξη να κόψει το αυτοκίνητο στη μέση: Το εμπρός μέρος ήταν δεμένο με αλυσίδες σε ένα ανθεκτικό δέντρο, οπότε όταν οι αστυνομικοί θα οδηγούσαν το αυτοκίνητο με την όπισθεν, το μπροστινό του θα κοβόταν αμέσως, πυροδοτώντας την έκρηξη. Όπως διαπιστώθηκε στο γκαράζ του McQueen, τα εμπρός φτερά και το καπό λείπουν, όπως τα σήματα και οι πλευρικοί καθρέφτες, που αφαιρέθηκαν από τους ανθρώπους της παραγωγής για σουβενίρ.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ 12 από τα πιο εμβληματικά αυτοκίνητα του σινεμά [videos]

Προφανώς, η Trans Am με την κορυφαία αξία είναι αυτή του Burt Reynolds από τη ταινία «Smokey and the Bandit» του 1977 -« Ο Ατσίδας και το Λαγωνικό» στις ελληνικές αίθουσες. Και δικαίως. Αλλά η προσθήκη ενός αυτοκινήτου από τον επονομαζόμενο «King of Cool» του αμερικανικού σινεμά προσθέτει στο ειδικό βάρος της Trans Am. Και ναι, «Ο Διώκτης» μπορεί να μην είναι μια επιτυχημένη ταινία, όμως η παραπάνω σύνδεση του αυτοκινήτου με τον McQueen, δίνει στην Trans Am μια ιδιαίτερη βαρύτητα στη βάση των θαυμαστών της. Πόσω μάλλον για την περίπτωση που ο McQueen μας προκύπτει διπλός! Και όπως αποδεικνύεται, ο Harold McQueen ήταν ένας αξιοσημείωτος πρωταθλητής στη ρυμούλκηση, σε ένα είδος «μηχανοκίνητου αθλητισμού» που τον φέρνει εμπρός από τον άλλο McQueen.