Με ίδρυση τον Φεβρουάριο του 1906, η ιταλική φίρμα αυτοκινήτου του Alexandre Darracq, η Società Anonima Italiana Darracq (S.A.I.D.) συναρμολογούσε στο Milano μοντέλα που κατασκευάζονταν στη Γαλλία από τη βιομηχανία του, της οποίας όμως μέρος είχε εξαναγκαστεί να πουλήσει. 

Καθώς όμως τα μοντέλα αυτά ελάχιστα προσαρμοσμένα ήταν στην τοπική αγορά, οι πωλήσεις τους ήταν ισχνές και το εγχείρημα αποδείχτηκε με κοντά πόδια. Αλλά πριν ο Γάλλος επιχειρηματίας σκεφτεί να ρευστοποιήσει την ιταλική θυγατρική του, ο Ugo Stella, ο διευθύνων σύμβουλός της, ανέθεσε στον Giuseppe Merosi την εμπιστευτική μελέτη ενός 100% ιταλικού μοντέλου. 

Λίγο καιρό αργότερα, έχοντας συγκεντρώσει επαρκή κεφάλαια, εξαγόρασε τη επιχείρηση. Στη συνέχεια με τη διακοπή των σχέσεων με τη Γαλλία, στις 24 Ιουνίου του 1910, προέκυψε η εταιρεία A.L.F.A. -Società Anonima Lombarda Fabbrica Automobili*.

Από νωρίς στο σπορ μονοπάτι
Παθιασμένος με τον σχεδιασμό κινητήρων με μεγάλη απόδοση και παρακινούμενος από το κυνήγι των επιδόσεων, ο Merosi προσανατολίστηκε προς ένα μοντέλο μεσαίου μεγέθους που θα φορούσε μοτέρ μεγάλης χωρητικότητας. 

Ισχυρός από τα 4.100 κυβικά του, ο 4κύλινδρος κινητήρας του Merosi διεκδικούσε να είναι και πρωτοποριακός με το σύνολο μπλοκ-κεφαλής χυτευμένο σε ένα κομμάτι για να περιορίσει το φαινόμενο της εσωτερικής αδράνειας. Με τροφοδοσία από ένα μεγάλο μονό κάθετο καρμπιρατέρ και υποστηριζόμενο από υψηλό λόγο συμπίεσης για την εποχή (4,2:1), αυτός ο κινητήρας με τα 42 άλογα κίνησε το ενδιαφέρον τον εραστών της σπορ οδήγησης.

Επιπλέον, αν προσέθετες τη μετάδοση με τον ένα μόνο σταυρό που περνούσε από το κεντρικό τούνελ και το 4τάχυτο σασμάν, σαφώς είχες να κάνεις με ό,τι πιο μοντέρνο κυκλοφορούσε εκείνη την εποχή. 

Οι υπόλοιπες τεχνικές λύσεις παρέμεναν πιο κλασικές. Έτσι την επαφή του στιβαρού σασί με τις διπλές δοκούς με το δρόμο αναλάμβαναν δύο άκαμπτοι άξονες. Όσον αφορά τα φρένα, δύο μεγάλα ταμπούρα πίσω, χωρίς κύκλωμα αλλά με μηχανικό έλεγχο, αναλάμβαναν το φρενάρισμα.

Πριν από 110 χρόνια
Ύστερα από μια σειρά ενδελεχών δοκιμών, το εργοστάσιο του Portello στο Milano συναρμολόγησε τα πρώτα αυτοκίνητα παραγωγής, κι έτσι η πρώτη Alfa αποκαλύφθηκε το φθινόπωρο του 1910. Η κανονική παραγωγή του αυτοκινήτου ξεκίνησε πάλι στο Portello στις αρχές του επόμενου χρόνου. Όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή δε, το σασί παραδινόταν γυμνό και το ντύσιμο γινόταν στα ατελιέ της μιλανέζικης καροτσερίας του Carlo Castagna.

Το 4λιτρο μοτέρ με τις πλάγιες βαλβίδες έδινε για εκείνη την εποχή αξιοσέβαστη ταχύτητα που έφτανε τα 100 km/h για τις πρώτες δύο σειρές μοντέλων, τη Serie Α και Β, ενώ ανέβαινε στα 105 km/h για τη Serie C και D στα 110 km/h για τις αγωνιστικές 24 HP.

Δίπλα στις σπάνιες 7θέσιες λιμουζίνες και στα αυστηρά διθέσια σπάιντερ, το πιο δημοφιλές μοντέλο της 24 HP ήταν η Torpedo (ανοιγόμενη με τέσσερις ή έξι θέσεις). Που φυσικά ήταν το λιγότερο ακριβό και χρησιμοποιήθηκε μέχρι και από στρατιωτικούς διοικητές κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου. 

Το 1911 φτιάχτηκαν και δύο αγωνιστικές 24 HP με διθέσια τύπου «Baquet» καροσερί. Συνολικά από την 24 HP κατασκευάστηκαν 200 σασί.

H εξέλιξη της 24 HP ήρθε το 1914 με την 20-30 HP, η οποία στην ουσία της ήταν η Serie E της 24 HP. Μηχανολογικές αναβαθμίσεις έφεραν την ισχύ στα 45 άλογα, με την τελική του αυτοκινήτου να φτάνει τα 115 km/h, ενώ μεγάλωσαν ελαφρά και τα μετατρόχια.

Η 20-30 HP διατίθετο στις δύο κλασικές καροσερί, Limousine και Torpedo, με συνολικά 285 σασί να κατασκευάζονται μεταξύ '14 και '15. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε άλλα 95 που ξεκίνησαν πριν από το ξέσπασμα του πολέμου και ολοκληρώθηκαν το '20.

Την επόμενη χρονιά, το αυτοκίνητο μετονομάσθηκε σε 20-30 HP ES Sport, με τη χωρητικότητα του μοτέρ να ανεβαίνει στα 4.250 κυβικά με την αύξηση της διαμέτρου των εμβόλων κατά 2 mm. H ισχύς εκτοξεύτηκε στα 67 άλογα, με το αυτοκίνητο να κατασκευάζεται σε 124 κομμάτια 

Οι ιστορικοί δίνουν σύνολο 680 αυτοκίνητα για τις 24 HP και 20-30 HP, αλλά εμείς σύμφωνα με τα αρχεία της Alfa Romeo τα βγάζουμε 704.

* Η A.L.F.A. εξαγοράστηκε από τον Nicola Romeo to 1918, μετονομαζόμενη σε Alfa Romeo.

Η 24 HP με μια ματιά
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 
Θέση Εμπρός, κατά το διάμηκες
Κύλινδροι Τέσσερις σε σειρά, χυτοσιδηρός κορμός και καπάκι σε ένα κομμάτι
Χωρητικότητα 4.084 cc
Διάμετρος x Διαδρομή 100 x 130 mm
Σχέση συμπίεσης 4,2:1
Μέγιστη ισχύς* 42 PS/2.200 rpm, 45 PS/2.200 rpm, 45 PS/2.200 rpm
Βαλβίδες Πλάγιες, ένας πλαϊνός εκκεντροφόρος
Ανάφλεξη Μανιατό υψηλής τάσης
Σύστημα ψύξης Υπό πίεση με μηχανικό βαντιλατέρ, χωρητικότητα 13 lt
Σύστημα τροφοδοσίας Ένα κάθετο καρμπιρατέρ μονού σώματος, ελεύθερης ροής
Ρεζερβουάρ Κάτω από το πάτωμα, πίσω από τον πίσω άξονα, χωρητικότητας 70 lt (Tipo Corsa: Ένα επιπλέον ρεζερβουάρ πίσω από τα καθίσματα με χωρητικότητα 60 lt)
Σύστημα λίπανσης Υπό πίεση, χωρητικότητα 9 lt
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Στους πίσω τροχούς
Συμπλέκτης Ξηρός πολύδισκος
Κιβώτιο Χειροκίνητο, 4τάχυτο+όπισθεν, πλευρικά τοποθετημένος επιδαπέδιος λεβιές
Τελική σχέση μετάδοσης Κωνικό γρανάζι, σχέση 15:9
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Εμπρός Άκαμπτος άξονας, ημί-ελλειπτικά διαμήκη φύλλα σούστας
Πίσω Άκαμπτος άξονας, ημί-ελλειπτικά διαμήκη φύλλα σούστας
ΤΡΟΧΟΙ
Ζάντες Ξύλινες με ακτίνες ή ατσάλινες με ακτίνες επί παραγγελία (στάνταρ στην Tipo Corsa)
Λάστιχα 820 x 12
ΦΡΕΝΑ
Ποδόφρενο Χωρίς κύκλωμα (μηχανικός έλεγχος) και χωρίς φρένα στον εμπρός άξονα. Ταμπούρα στον πίσω άξονα, 
Χειρόφρενο Μηχανικό στα πίσω ταμπούρα
ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ
Τύπος Ατέρμονας κοχλίας και κανόνας
ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Τύπος Κανένας
ΔΟΜΗ
Τύπος Πλευρική και εγκάρσια διάταξη δοκών, ατσάλινη κροσερί
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ 
Μήκος* 4.360, 4.100, 4.100 mm
Μεταξόνιο* 3.200, 2.900, 2.900 mm
Mετατρόχιο 1.350 εμπρός και πίσω
ΒΑΡΟΣ
Άφορτο* 1.000, 1.000 (Torpedo), 870 kg
ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ
Limousine Επτά επιβάτες 
Torpedo Τέσσερις έως έξι επιβάτες
Spider Δύο επιβάτες
Tipo Corsa Δύο επιβάτες
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Τελική ταχύτητα* 100, 105 και 110 km/h
ΤΙΜΗ
Τιμή στην Ιταλία L. 12.000 (σασί το 1910)
*Οι τιμές αφορούν κατά σειρά τις Serie A και Β, τις Serie C και D και την Tipo Corsa