Τα δύο πρωτότυπα TS050 HYBRID είχαν μεταξύ τους μονομαχία για το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, πολύ μπροστά από τις ιδιωτικές συμμετοχές της κατηγορίας LMP1, και άλλαζαν συνεχώς θέσεις μεταξύ τους το πρώτο εξάωρο.

Το Νο.7 αυτοκίνητο των Kamui Kobayashi, Mike Conway and Jose Maria Lopez άνοιξε μια καλή διαφορά την 7η ώρα του αγώνα, η οποία κατά την Toyota οφειλόταν σε χρόνο που έχασε ο Sebastien Buemi με το No.8 αυτοκίνητο στις λεγόμενες «αργές ζώνες» που ισοδυναμούν με το εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας στην F1. Η διαφορά μεταξύ των δύο πρωτοτύπων αυξήθηκε πολύ την επόμενη ώρα, όταν το No.8 τιμωρήθηκε με ποινή stop & go 60” για υπέρβαση ταχύτητας σε αργή ζώνη. 
Έτσι το Toyota No.7 βρέθηκε πάνω από 2 λεπτά μπροστά, αλλά το Νο.8 άρχισε να το πλησιάζει τις πρώτες πρωινές ώρες όταν ο Alonso ξεκίνησε τη δεύτερη βάρδια του στο τιμόνι.
 
Ο Ισπανός έκανε συνολικά 4 βάρδιες – ζητώντας να παραμείνει και για παραπάνω. Σε κάποιες φάσεις κέρδιζε έως και 5” στο γύρο σε σχέση με τον Lopez, πριν παραδώσει το τιμόνι στον Nakajima. Ο Ιάπωνας έφτασε τον Αργεντινό στα 2” πριν κι αυτός παραδώσει στον Kobayashi.

Το Νο.7 σταθεροποίησε τη διαφορά στη συνέχεια, αλλά τελικά ο Νakajima πέρασε τον συμπατριώτη του στην είσοδο της Mulsanne, ενώ συμπληρώνονταν τα δύο τρίτα του αγώνα.
 
Το Νο.8 άνοιξε σιγά-σιγά τη διαφορά, αλλά έγινε ξεκάθαρο φαβορί στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα όταν ο Buemi παράδωσε στον Alonso κατά τη διάρκεια περιόδου safety car, ενώ το Νο.7 περίμενε να λήξει η περίοδος για να αλλάξει οδηγό. Η μοίρα του Νο.7 σφραγίστηκε όταν ο Kobayashi δεν σταμάτησε τη στιγμή που έπρεπε για ανεφοδιασμό και αναγκάστηκε να κάνει έναν πολύ αργό γύρο για να μη μείνει από βενζίνη. Επιπλέον, ο Kobayashi αναγκάστηκε να εκτίσει δύο ξεχωριστές ποινές stop & go 10” για υπέρβαση της επιτρεπόμενης ποσότητας καυσίμου και του επιτρεπόμενου αριθμού γύρων ανά βάρδια.

Έτσι το Νο.7 Toyota έμεινε ένα γύρο πίσω και το Νο.8 νίκησε άνετα, συμπληρώνοντας συνολικά 388 γύρους για τον πρώτο θρίαμβο της Toyota στον ιστορικό αγώνα.

Τρίτο γενικής τερμάτισε το Νο.3 Rebellion-Gibson R-13 των Thomas Laurent, Mathias Beche και Gustavo Menezes, που ήταν 12 γύρους πίσω από το νικητή.
Το Νο.26 G-Drive Racing ORECA των Jean-Eric Vergne, Andrea Pizzitola και Romain Rusinov επαλήθευσε τα προγνωστικά που το ήθελαν πρώτο φαβορί στην κατηγορία LMP2, καθώς πήρε τη νίκη στην κατηγορία όντας μπροστά σχεδόν όλο τον αγώνα.

  
Η Porsche ήταν άπιαστη στην κατηγορία αυτοκινήτων παραγωγής GTE Pro με τις δύο εργοστασιακές 911 RSR, τις βαμμένες σε ρετρό χρώματα, οι οποίες έκαναν το «ένα-δύο». Νικητές ήταν οι Kevin Estre, Michael Christensen και Laurens Vanthoor με το Νο.92 «ροζ γουρούνι» (φωτ. επάνω), μπροστά από την 911 Νο.91 τη βαμμένη στα χρώματα της Rothmans. Tρίτη η επίσημη Ford GT No.68, που έδωσε μάχη με τη δεύτερη Porsche.

Τέλος, τη νίκη στην «ερασιτεχνική» κατηγορία GTE Am πήρε άνετα η Νο.77 Porsche της ομάδας Dempsey-Proton, πολύ μπροστά από τη Ferrari No.54.