Καλές διακοπές...
Καλοκαίρι χωρίς... περιπέτεια δεν γίνεται, οπότε προετοιμαστείτε καταλλήλως...
Διακοπές μέρος πρώτο: Μπαλαντέζα πήρες;
Με πιστοποιητικό εμβολιασμού ή PCR τεστ, μάσκα, αντισηπτικό στην τσάντα και... μπαλαντέζα στο πορτμπαγκάζ. Διότι πήρες EV στο νησί, τρομάρα σου.
Και φεύγεις φορτισμένος φουλ από την Αθήνα, αλλά στο νησί τι θα κάνεις; Δεν μας χωράει όλους η Αστυπάλαια οπότε αρχίζει ο πονοκέφαλος.
Αν έχει δικό σου σπίτι κάτι γίνεται. Θα τραβάς μπαλαντέζα, θα το πριζώνεις το βράδυ και ό,τι καταφέρεις με το οικιακό ρεύμα που θέλει και 12 ώρες για να σου γεμίσει μια μικρή μπαταρία.
Aν έχεις κλείσει ξενοδοχείο κάτι μπορεί να γίνει επίσης. Αν βέβαια προηγουμένως έχεις κάνει συμφωνία με τον ξενοδόχο ότι κάθε μέρα θα του «τραβάς» καλώδιο. Βέβαια πρέπει να βρεις και πόσο θα σου χρεώνει το πρίζωμα, οπότε μπορεί να πληρώνεις και άλλη μια διανυκτέρευση για να το φορτίζεις...
Αν όμως μένεις όμως σε... rooms to let καλύτερα άσε το ηλεκτρικό στην Αθήνα, γιατί η κυρά-Τασία η σπιτονοικυρά δεν ξέρει από ηλεκτρικά αυτοκίνητα και «δεν φτάνει που φεύγετε και αφήνετε ανοικτό το κλιματιστικό όλη μέρα θέλετε να βάζετε και στην πρίζα το αυτοκίνητο;».
Δύσκολοι καιροί για οικολόγους.
Διακοπές μέρος δεύτερο: Ξέρεις από βέσπα;
Γιατί βέσπα; Διότι όλοι εμείς οι... σιτεμένοι, θυμόμαστε ότι η βέσπα είχε ρεζέρβα. Σου έσκαγε το λάστιχο, γινόσουν χάλια σαν τον Αλεξανδράκη στο «Δεσποινίς διευθυντής», αλλά δεν έμενες στη μέση του πουθενά.
Τώρα, πληρώνεις ένα σκασμό ευρώπουλα για να αγοράσεις το SUV που σου γυάλισε, ορμάς στον χωματόδρομο να πας στην ήσυχη παραλία χωρίς μπιτσόμπαρα, συνωστισμό και Covid, αλλά αν για κακή σου τύχη σκάσει το λάστιχο, ανακαλύπτεις ότι στο πορτμπαγκάζ υπάρχει ένα μικρό κουτάκι που το λένε «κιτ επισκευής ελαστικού». Το κοιτάς από εδώ, το κοιτάς από εκεί, και ανακαλύπτεις πρώτον ότι ουδείς σου είπε πώς δουλεύει αλλά και ότι και να σου έλεγε, δουλειά δεν κάνει...
Διότι αυτό, αν δουλέψει, είναι για την τρυπούλα που σου έκανε ένα καρφί και όχι για μεγαλύτερη αβαρία.
Διακοπές μέρος τρίτο: Εμένα να κοιτάς
Κανονικά αυτό είναι «μέρος πρώτο» καθόσον έχει να κάνει με το παρκάρισμα στο πλοίο. Αλλά επειδή παίζει και στην επιστροφή είναι πάντα... επίκαιρο. Είναι αυτό το άγχος στο πλοίο που ο λοστρόμος ή ο βοηθός του, σου δίνουν οδηγίες πώς να χωρέσεις το αυτοκίνητο εκεί που δεν χωράει φωνάζοντάς σου «εμένα κοίτα». Στο τέλος πάντα τα καταφέρνεις γιατί οι άνθρωποι είναι μανούλες σε αυτό που κάνουν. Άσχετο αν μετά δεν χωράει ούτε κουνούπι να βγει και να μπει από την πόρτα... Εκείνο που οι μισοί και παραπάνω πολλές φορές δεν καταφέρνουν είναι να θυμηθούν πού ακριβώς είναι το αυτοκίνητό τους όταν έρχεται η ώρα της αποβίβασης... Στο τέλος το βρίσκουν αλλά τους έχει βρίσει το μισό πλοίο...
Άντε και του χρόνου!