Μικροκινητικότητα, βρίσκοντας το νόημα

Μικροκινητικότητα, βρίσκοντας το νόημα

Όπως και κάθε τι καινούργιο, η μικροκινητικότητα ως εξέλιξη του τρόπου μετακίνησης στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις είναι μια έννοια που πολλοί αντιμετωπίζουν με συστολή και δυσπιστία. Τουλάχιστον στην Ελλάδα.

Δεν θα ήταν ειλικρινές αν έλεγα ότι δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δύσπιστα τη μικροκινητικότητα. Μπορώ όμως με βεβαιότητα να πω ότι αυτή η αντιμετώπιση πηγάζει από τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας που βιώνουμε ως πολίτες μιας χώρας που είναι -και σε αυτόν τον τομέα- πολλά χρόνια πίσω από τις εξελίξεις. Διότι για να αποδώσει η μικροκινητικότητα αυτό που μπορεί, χρειάζεται την υποστήριξη των υποδομών. Όταν δηλαδή χρησιμοποιείς ένα ηλεκτρικό ποδήλατο ή ένα ηλεκτρικό πατίνι, να οδηγείς σε ειδική λωρίδα για να μη χρειάζεται να κάνεις σλάλομ ανάμεσα σε αυτοκίνητα των οποίων οι οδηγοί κοιτάζουν επιπόλαια τους καθρέφτες τους αλλάζοντας λωρίδα.

Και όταν οδηγείς -από 16 χρονών κι επάνω- ένα microcar ή ένα ηλεκτρικό σκούτερ με τελική 45 km/h, όπως το Citroën Ami για παράδειγμα, να το κάνεις κατά κανόνα σε ειδικά μελετημένους δακτύλιους. Σε διαδρομές που δεν θα αποτελείς εμπόδιο, αλλά μια ουσιαστική εναλλακτική που δεν αφήνει πίσω της ούτε καυσαέρια ούτε και θόρυβο.

Την επόμενη φορά που δεν μπορούμε να βρούμε το νόημα σε κάποια από τις νέες -για τη χώρα μας- τάσεις σχετικά με τη μετακίνηση, όπως η μικροκινητικότητα, ας μη βιαστούμε να θεωρήσουμε πως αυτό δεν υπάρχει.

μικροκινητικότητα

Να σημειωθεί πως σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, όλα αυτά δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας αλλά μια πραγματικότητα που ισχύει εδώ και χρόνια. Όπως για παράδειγμα οι ελεγχόμενες ζώνες «low emission», όπου μόνο εγκεκριμένα οχήματα μπορούν να κινούνται, με χαμηλό όριο ταχύτητας που κουμπώνει τέλεια στην μικροκινητικότητα και στα οχήματα που την εκφράζουν.

Οπότε, την επόμενη φορά που δεν μπορούμε να βρούμε το νόημα σε κάποια από τις νέες -για τη χώρα μας- τάσεις σχετικά με τη μετακίνηση, ας μη βιαστούμε να θεωρήσουμε πως αυτό το νόημα δεν υπάρχει. Απλώς λείπει κάποιο από τα υπόλοιπα κομμάτια του παζλ προκειμένου να το δούμε.

Να θυμίσω δε πως, διασχίζοντας σχεδόν ολόκληρη τη Σουηδία και τη μισή Φιλανδία, κάτι αντίστοιχο διαπιστώσαμε πως συμβαίνει και με τα συστήματα υποβοήθησης του οδηγού. Τα οποία χρειάζονται και τη βοήθεια ενός σωστά συντηρημένου οδικού δικτύου για να αποδώσουν όσο καλύτερα γίνεται.

Ακολουθήστε το DRIVE στο Google News και τα Social Media
 

Google NewsFacebookTwitterInstagramYouTube