Όσοι παρακολουθούν τα δρώμενα στο χώρο του αυτοκινήτου σίγουρα γνωρίζουν πλέον κάποια πράγματα για το WLTP. Αλλά για την περίπτωση που αυτές είναι οι πρώτες λέξεις που διαβάζετε σχετικά με αυτοκίνητα εδώ και τουλάχιστον 2-3 χρόνια, να πω ότι πρόκειται για το νέο τρόπο καταγραφής της κατανάλωσης και των εκπομπών ρύπων. Με βάση τη μέτρηση WLTP υπολογίζονται πλέον τα τέλη κυκλοφορίας για τα καινούργια αυτοκίνητα.

Ήρθε να αντικαταστήσει τον απερχόμενο κύκλο μετρήσεων NEDC, που δεν ήταν καθόλου ρεαλιστικός. Έδινε νούμερα πολύ χαμηλότερα από τα πραγματικά, οπότε οδηγούσε σε λάθος συμπεράσματα. Οποιαδήποτε πρόβλεψη για τη συνολική επιβάρυνση του περιβάλλοντος από τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους είναι λάθος, όταν τα νούμερα που μπαίνουν στην εξίσωση απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.

Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, ότι στην πραγματικότητα κάθε αυτοκίνητο εκπέμπει 5 g CO₂/km παραπάνω από όσα γράφει η έγκριση τύπου του –αν και στην πράξη η διαφορά επί NEDC ήταν μεγαλύτερη. Τότε, τα 15 εκατ. καινούργια αυτοκίνητα που κυκλοφόρησαν μόνο στην Ευρώπη το 2019, με 12.000 km/έτος, εκλύουν ετησίως 900.000 τόνους CO₂ παραπάνω από το θεωρητικά υπολογισμένο νούμερο. Πάμε ξανά: 900 χιλιάδες. Τόνους, όχι γραμμάρια. Και όχι συνολικά, αλλά 900 χιλιάδες «παραπάνω». Είναι απλώς ένα συντηρητικό σφάλμα.

Τώρα όμως, όπως είπαμε, ήρθε το WLTP και αυτό το σφάλμα μειώθηκε, οπότε όλα καλά. Ή μήπως όχι; Γιατί και πάλι, ποιος ξέρει πόση βενζίνη καίει στα αλήθεια ο καθένας μας; Το αυτοκίνητό μου μπορεί πράγματι να είναι ικανό να κάψει 5,7 lt/100 km και να βγάλει 130 g/km, όπως λέει ο κατασκευαστής. Αλλά τι γίνεται αν εγώ πηγαίνω παντού με τέρμα το γκάζι;

Αυτό δεν αφορά μόνο ένα μικρό ποσοστό βενζινοαίματων οδηγών, αλλά πολύ κόσμο. Εκτός αν εσείς την τελευταία φορά που ταξιδέψατε σε ελληνικό αυτοκινητόδρομο δεν είδατε κανέναν να περνάει τα 130 km/h. Ή αν δεν έχετε βρεθεί στις χωρίς όριο Autobahn της Γερμανίας, όπου ακόμα και τα βαν πάνε με 200. Αφορά επίσης όσους αγοράζουν μοντέλα PHEV αλλά βαριούνται να τα φορτίσουν, οπότε τελικά καταναλώνουν καύσιμο με τουλάχιστον τριπλάσιο ρυθμό από τα 1,5-2,0 lt/100 km που ανακοινώνουν περήφανα οι κατασκευαστές τους. Ε, λοιπόν, πλέον υπάρχει λύση και για αυτό το πρόβλημα.

Το νέο αρκτικόλεξο που μπήκε στη ζωή μας, με πολύ πιο σιωπηλό τρόπο από το WLTP, είναι το OBFCM: On-Board Fuel Consumption Meter. Μια συσκευή καταγραφής της πραγματικής κατανάλωσης του αυτοκινήτου, η οποία εφοδιάζει υποχρεωτικά κάθε μοντέλο που πωλείται στην Ε.Ε. από την 1η Ιανουαρίου 2021. Και ο κατασκευαστής είναι υποχρεωμένος να αντλεί τα στοιχεία του καθενός μας, απομακρυσμένα ή στα service, και να τα στέλνει στις αρμόδιες αρχές.

Για μια 5ετία αυτό θα γίνεται δοκιμαστικά, για να σιγουρευτούμε ότι το σύστημα δουλεύει. Και στη συνέχεια, «θα μπορούμε να συζητήσουμε για την επιβολή επιπλέον φόρων στους μη οικονομικούς οδηγούς», όπως διαβάζω στο obfcm.eu. Μάλιστα. Άρα, ας προετοιμαστούμε για ένα ακόμη αρκτικόλεξο που θα μας απασχολήσει σίγουρα τότε: Το R.I.P., για την οδηγική χαρά μας.