Σφίγγεις τα δόντια, κλείνεις τα μάτια κι ακούς τον θόρυβο. Μετά εύχεσαι να μην έχει κοπεί το λάστιχο ή να μην έχει στραβώσει η ζάντα. Ακόμη κι όταν τίποτα κακό δεν φαίνεται να έχει συμβεί, αν ήξερες τι πραγματικά συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια θα ανησυχούσες σοβαρά.

Οι λακκούβες είναι πονοκέφαλος, για οποιονδήποτε σέβεται το αυτοκίνητό του, τον εαυτό του και τους συνεπιβάτες του. Η σκληρή ανάρτηση και το λάστιχο χαμηλού προφίλ είναι ο χειρότερος συνδυασμός, αφού η δύναμη δεν μπορεί να εκτονωθεί πουθενά αλλού παρά στην ζάντα, στο ψαλίδι, ακόμη και στο ίδιο το πλαίσιο. Οι περισσότεροι το καταλαβαίνουν αυτό και αποφεύγουν προσεκτικά τις λακκούβες οδηγώντας με προσοχή, σαν σε ναρκοπέδιο. Άλλοι πάλι τις περνούν με μια αδικαιολόγητη αυτοπεποίθηση. «Έλα μωρέ, τι θα πάθει;»

Κάποιοι λοιπόν έκαναν το πείραμα. Πήραν ένα αυτοκίνητο, και μάλιστα κάποιο που αντέχει τις λακκούβες γιατί έτσι κι αλλιώς έχει μαλακή ανάρτηση με σχετικά μεγάλη διαδρομή και αρκετά μπόλικο μάγουλο στο λάστιχο. Και το έγδυσαν από τα πάνελ (φτερά, προφυλακτήρες, καπό, μάσκα). Έτσι, με μια κάμερα υψηλής ευκρίνειας και ένα video σε αργή κίνηση μπορούμε να παρατηρήσουμε με ακρίβεια όλη την καταπόνηση που υφίσταται η κατασκευή. Η ανάρτηση τερματίζει, το λάστιχο σχεδόν ακουμπά στο εσωτερικό του θόλου, το ίδιο το αμάξωμα παρουσιάζει στρεβλώσεις, τα διάφορα περιφερειακά εξαρτήματα τραντάζονται δυνατά.

Πηγή Warped Perception