Ayrton Senna da Silva

Ayrton Senna da Silva

Είκοσι χρόνια μετά και ακόμη δύσκολο να το πιστέψεις ότι έγινε...

Κάποια πράγματα, κάποια γεγονότα, κάποιοι άνθρωποι ξεπερνούν τις λέξεις.
Τί να γράψεις για τον Ayrton Senna;
Ό,τι και να προσπαθήσεις να γράψεις, όσες λέξεις και αν απλώσεις πάνω στο χαρτί (οθόνη εν προκειμένω), πάντα θα λείπει κάτι. Και αυτό το "κάτι" θα είναι καθοριστικό, ουσιαστικό.

Ο Ayrton Senna ταξίδεψε Πρωτομαγιά του 1994 με αφετηρία την πίστα της Imola για το ταξίδι που όλοι θα κάνουμε…
Μόνο που αυτός τόκανε λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο άδικα και πολύ πιο ένδοξα από όσο θα το κάνουμε εμείς μια μέρα.

Φεύγοντας όμως κατάφερε ένα πράγμα που λίγοι έχουν καταφέρει: Κάθε χρόνο που περνάει από εκείνη την Πρωτομαγιά να τον θυμούνται όλο και περισσότεροι, να τον τιμούν πλήθη, να τον μνημονεύουν εκατομμύρια, να υποκλίνονται σε αυτόν άπαντες. 

Με αυτή την έννοια, σε εκείνο το GP  στην Ιmola νικητής ήταν ο Senna και όχι ο Schumacher

Και οποία ειρωνία! Σήμερα, στα 20 χρόνια από το θάνατο του "Θεού" όπως (όχι αδίκως) τον αποκαλούσαν και τον αποκαλούν, σήμερα από στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής που γίνονται στην Imola, ο άνθρωπος που ακολουθούσε τον Senna σε απόσταση αναπνοής, αυτός που είδε (και κατάλαβε) την αγωνία του Βραζιλιάνου να αποφύγει τον τοίχο της Ταμπουρέλο, δεν θα είναι εκεί.

Όχι γιατί το επέλεξε, αλλά γιατί η μοίρα τον έφερε να δίνει τη δική του μάχη με το θάνατο… 
Και αυτό είναι άδικο και για τους δύο…

Αντί άλλων πολλών παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το τελευταίο βιβλίο του Βασίλη Τσακίρογλου, του έλληνα δημοσιογράφου και συγγραφέα που ασχολήθηκε με τον Senna όσο ίσως ουδείς άλλος συμπατριώτης μας.

Επιλέξαμε αυτό που αναφέρεται στον… επίλογο, στο ύστατο χαίρε στον Ayrton, στον ανείπωτο θρήνο ενός ολόκληρου λαού και όχι μόνο, που καταδυκνείει και το μέγεθος της απώλειας: 

«Όσοι βρέθηκαν στην κηδεία, ιδιαίτερα όσοι έρχονταν από μακριά και δεν είχαν σχέση με τη Βραζιλία, ένιωσαν τις κολοσσιαίες διαστάσεις της απώλειας, βλέποντας γύρω τους εκατομμύρια ανθρώπους να σπαράζουν. Η διήγηση του Gerhard Berger είναι χαρακτηριστική: 'Για εμένα, ήταν σαν να είχε οργανώσει ο ίδιος ο Ayrton την κηδεία του! Το όλο πράγμα ήταν σε μια κλίμακα μεγαλύτερη από ό,τι μπορείς να φανταστείς - 1,5 εκατομμύριο κόσμος στους δρόμους, εκατοντάδες στρατιώτες παντού, πολεμική αεροπορία από πάνω μας, ελικόπτερα. Ήταν σαν να κηδευόταν κάποιος Αμερικανός πρόεδρος. Για μια στιγμή σκέφτηκα: “εκείνος είναι εκεί πάνω, παρατηρεί τα πάντα και θα εκνευριστεί εάν κάποιος κάνει λάθος στην κίνησή του τη λάθος στιγμή”'.

Η αγάπη για τον Senna ήταν υπέρ-ταξική, άνευ όρων, καθολική. Η ζωή και η καριέρα του ήταν η τιμή, η υπερηφάνεια και η ενθάρρυνση, το παράδειγμα και το κουράγιο για τη Βραζιλία. Ο θάνατός του, αντίστοιχα, αφαίρεσε από κάποιους Βραζιλιάνους το νόημα της ζωής. Καθώς συμπληρώνονταν 24 ώρες από τη στιγμή που το αεροπλάνο με τη σορό του Senna προσγειωνόταν στη Βραζιλία, μια 16χρονη θα έβαζε ένα πιστόλι στον κρόταφό της: 'Αυτοκτονώ γιατί δεν θέλω να υποφέρω άλλο. Πηγαίνω να συναντήσω τον Ayrton' ήταν οι λίγες λέξεις που έγραψε η Zuleika da Costa Rosa στο τελευταίο σημείωμα προς τους γονείς και τον φίλο της. 

Το να πει κανείς ότι ο θάνατος του Senna βύθισε τη Βραζιλία στην οδύνη είναι μια έκφραση υπερβολικά μετριοπαθής. Η χώρα παρέλυσε - και επισήμως μάλιστα, καθώς ο πρόεδρος Itamar Franco κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος και διέταξε διακοπή λειτουργίας όλων των δημόσιων υπηρεσιών. Δεν είναι εύκολο να συλλάβει κανείς τι σημαίνει π.χ. οι σημαίες να είναι μεσίστιες, τα σχολεία να παραμείνουν κλειστά επειδή σκοτώθηκε ένας οδηγός αγώνων ταχύτητας, να του απονέμεται ο Μεγαλόσταυρος της Τάξης, η ύψιστη τιμητική διάκριση από τον πρόεδρο της χώρας, ή να αναβάλλεται ακόμη και η κυκλοφορία του νέου εθνικού νομίσματος. Ο αντίκτυπος που είχε ο θάνατος ενός ανθρώπου σε ένα ολόκληρο έθνος, όπως αυτός του Senna για τη Βραζιλία, μόνο με τον χαμό της Evita Peron και τον θρήνο της Αργεντινής θα μπορούσε να συγκριθεί. Παρόμοιο καθολικό πένθος η Βραζιλία είχε ζήσει το 1985, όταν είχε πεθάνει ο Tancredo Neves, ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας ύστερα από δεκαετίες δικτατορίας, και παλαιότερα, το 1954, όταν είχε αυτοκτονήσει ο πρόεδρος Cetulio Vargas. Όμως η περίπτωση Senna από την άποψη της έντασης του θρήνου δεν είχε κανένα προηγούμενο».

* Το βιβλίο «Senna: Το Πνεύμα της Ταχύτητας» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Key Books. Πρόκειται για μια βιογραφία-απόπειρα ερμηνείας της αινιγματικής προσωπικότητας του Βραζιλιάνου πρωταθλητή, 350 σελίδων, με σπάνιες φωτογραφίες. Τιμή: 18 ευρώ, στα βιβλιοπωλεία και το www.keybooks.gr/senna-book.

Ακολουθήστε το DRIVE στο Google News και τα Social Media
 

Google NewsFacebookTwitterInstagramYouTube