Simca 1100 1967-1981 [videos]

Simca 1100 1967-1981 [videos]

Το κύκνειο άσμα της Société Industrielle de Mécanique et Carrosserie Automobile, το Simca 1100, ήταν μοντέρνο, ευχάριστο στην οδήγηση, πρακτικό, οικονομικό και εύκολο στην καθημερινότητα. Εξ ου και η υπερδεκαετής επιτυχία του.

Αποφασιστικά μοντέρνο, το Simca 1100 σηματοδότησε τη ρήξη για ένα συντηρητικό κατασκευαστή. Με έξυπνη σχεδίαση, στο πνεύμα της εποχής, αποτέλεσε και την τελευταία επιτυχία της φίρμας του Poissy.

Η Ιστορία θέλει το 1100 να είναι η μεταθανάτια διαθήκη του Théodore Pigozzi, εμβληματικού ιδρυτή της Simca ή πιο σωστά S.I.M.C.A. από το Société Industrielle de Mécanique et Carrosserie Automobile. Ο Pigozzi γοητεύτηκε από το πρότζεκτ ενός μικρού FIAT με εμπρός κίνηση και πίσω πόρτα (το μελλοντικό Autobianchi Primula) κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του στο Τorino το 1963. Με την επιστροφή του στο Poissy (Yvelines) λοιπόν, παρήγγειλε στο γραφείο μελετών της Simca ένα παρόμοιο αυτοκίνητο. Βέβαια ήδη από το 1962, προς μια παρόμοια κατεύθυνση, εργάζονταν οι μηχανικοί της Simca, Philippe Grundeler και Charles Scales. Κατεύθυνση που είχε κατά νου η Simca ύστερα από έρευνα που πραγματοποίησε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 και έδειχνε την τάση για αύξηση της ζήτησης στα προσθιοκίνητα αυτοκίνητα. 

Δυστυχώς όμως, ο Pigozzi πέθανε ένα χρόνο αργότερα, αλλά ο διάδοχός του George Héreil πήρε το πρότζεκτ 928, όπως ονομαζόταν, παραμάσχαλα και βάλθηκε να συνεχίσει την ανάπτυξή του με άκρα μυστικότητα. Στο τέλος του 1964, ο Hereil επέστρεψε στις ΗΠΑ όπου φανέρωσε το πρότζεκτ και ξεκίνησε μια εκστρατεία να πείσει για τη παραγωγική δρομολόγησή του την Chrysler, κύριο μέτοχο της εταιρείας (από το 1963) και συνάμα ο πιο συντηρητικός κατασκευαστής του πλανήτη. Εκεί με διπλωματία, κάνοντας χρήση της προσωπικής γοητείας του (ήταν, βλέπετε, ένας από τους δημιουργούς του αεροπλάνου Caravelle) και με μια εξαιρετικά εμπεριστατωμένη ανάλυση για την ευρωπαϊκή αγορά πήρε το πράσινο φως από την Chrysler. To πρότζεκτ 928 ξεκίνησε επίσημα και του δόθηκαν τρία χρόνια περιθώριο για να ολοκληρωθεί, καθώς η παραγωγή ορίστηκε να ξεκινήσει τον Ιούλιο του 1967.

Εξελίσσοντας το 1100
Για τους μηχανικούς του Poissy, ο στόχος ήταν γόρδιος δεσμός, καθώς το πρότζεκτ 928 προέβλεπε την κατασκευή ενός εντελώς καινούργιου αυτοκινήτου, από το οποίο υπήρχε μόνο το μοτέρ. Ένας κινητήρας «δανεικός» από το Simca 1000, αλλά με μακρά εργασία προσαρμογής για να γυρίσει σε κίνηση εμπρός.

Πολλά πράγματα λοιπόν έπρεπε να εξελιχτούν στο Poissy, μέχρι κι αυτά τα εργαλεία για να μπορέσουν να κατασκευάσουν το μελλοντικό 1100. Στο πλαίσιο της πλήρους αναδιάρθρωσης, νέο αίμα μπήκε στην εταιρεία, καθώς η Simca μίσθωσε δύο ταλαντούχους μηχανικούς από την Peugeot, τον Claude de Forcrand και τον François Paget.

Το πρότζεκτ 928 απαιτούσε τεράστιο έργο για τις ομάδες των γραφείων μελετών της Simca, αλλά αυτό ολοκληρώθηκε εντός χρόνου: Οι τελικές δοκιμές πιστοποίησης του αυτοκινήτου ολοκληρώθηκαν τον Ιούνιο του 1967. Η Simca κάλεσε επίσης εκπροσώπους της διοίκησης της Chrysler για να δοκιμάσουν δύο μοντέλα προ-παραγωγής και να τα συγκρίνουν με το Peugeot 204. Δοκιμή που άναψε όλα τα φώτα πράσινα για το νέο αυτοκίνητο.

Παρότι ο σχεδιασμός του αυτοκινήτου είχε ολοκληρωθεί εδώ και καιρό, το μελλοντικό Simca βαφτίστηκε 1100 και βρήκε εύκολα τη θέση του στην γκάμα της εταιρείας, ανάμεσα στο μικρό 1000 και στις μεγάλες μπερλίνες 1300 και 1500. Υιοθετούσε μια γωνιώδη σιλουέτα, μοντέρνα για την εποχή της, αλλά και με ένα κλασικό αέρα. Με λίγα λόγια, ένα αυτοκίνητο ομόφωνα γοητευτικό για το κοινό, σε σημείο που να το πεις και «σοφό». Μόνο κάποιες λεπτομέρειες ρυθμίστηκαν την τελευταία στιγμή, όπως οι προφυλακτήρες, αλλά όχι και σημαντικές έτσι ώστε να αλλάξουν τη γενική εντύπωση.

Από την πλευρά του εργοστασίου στο Poissy, η μονάδα ήταν στα σκαριά εδώ και μερικούς μήνες, προκειμένου να προετοιμάσει τη γραμμή της συναρμολόγησης του μελλοντικού 1100. Έτσι επηρεάστηκε η συνολική παραγωγή του, απομένοντας μόνο 11.500 από τους 17.000 εργάτες. Το εργοστάσιο χρειάστηκε επίσης να κλείσει για δύο εβδομάδες τον Ιούλιο, χώρια από το συνηθισμένο κλείσιμο τον Αύγουστο για τις καλοκαιρινές διακοπές. Ωστόσο, μια μικρή ομάδα από το προσωπικό παρέμεινε στη θέση της για να δοκιμάσει τη νέα γραμμή συναρμολόγησης. Έτσι, 45 Simca 1100 LS και δύο 1100 GL κατασκευάστηκαν τον Ιούλιο του 1967. Μερικά από τα αυτοκίνητα αυτά χρησιμοποιήθηκαν για τις πρώτες επίσημες φωτογραφήσεις.

Κατά τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου του 1967, κατασκευάστηκαν τα πρώτα 1100 GLS που μεγάλωσαν το πάρκο των Simca 1100 που προορίζονταν για την επίσημη παρουσίαση του αυτοκινήτου στον Τύπο, για τον οποίο η αποστολή οργανώθηκε στη Σαρδηνία στο τέλος του ίδιου μήνα.

Από το εργοστάσιο στις εκθέσεις
Με τις προκαταρκτικές εργασίες της παρουσίασης του Simca 1100 ολοκληρωμένες, η ώρα του κοινού είχε έρθει. Το ημερολόγιο έγραφε 3 Οκτωβρίου 1967 όταν το αυτοκίνητο αποκαλύφθηκε στο κοινό, στο κατάστημα της Simca στα Ηλύσια Πεδία, λίγες ημέρες πριν από την έναρξη του Σαλονιού του Παρισιού. Ο ίδιος ο Στρατηγός De Gaulle ήρθε για να το δει στο σταντ της εταιρείας, την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου. Την ίδια μέρα, η Simca οργάνωσε στο αεροδρόμιο του Bourget την παρουσίαση του 1100 στους συνεργάτες αντιπροσώπους της εταιρείας και επιλεγμένους καλεσμένους.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Matra-Simca (Talbot) Rancho 1977-1985 [video]

Οι πρώτες εντυπώσεις που ακούστηκαν ήταν θετικές, καθησυχάζοντας τη Simca για μια πολύ καλή εμπορική εκκίνηση, Μόνο οι αντιπρόσωποι εξέφρασαν επιφυλάξεις για τη γραμμή του αυτοκινήτου, αλλά υπογράμμισαν τις μεγάλες αρετές του 1100. Και ήδη το επιχείρημα της πώλησης ενός προσθιοκίνητου είχε πάρει σάρκα και οστά, σε μια εταιρεία που πωλούσε από τα γενοφάσκια της πίσω κίνηση. |

Πιο γοητευτικό από όμορφο
Το 1100 δήλωνε ξεκάθαρα το μοντερνισμό του: Αμάξωμα δύο όγκων με τρίτη ή  πέμπτη πόρτα, μοτέρ εγκάρσιο και με σισπανσιόν με τέσσερις ανεξάρτητους τροχούς. Αυτή η τελευταία ειδικά, του έδινε κράτημα πρωτόγνωρο μέχρι εκείνη τη στιγμή στη Simca. Κάτω από το καπό, το κλασικό μοτέρ Poissy του ενός λίτρου, με το σφυρήλατο στρόφαλο και τα πέντε έδρανα βάσης, φορούσε το αλουμινένιο καπάκι cross flow του κουπέ 1200. Όχι ιδιαίτερα προσβάσιμο από τους μηχανικούς στο συνεργείο, αλλά και με ελάχιστα καπρίτσια. Επιπλέον, ήταν το μοναδικό αυτοκίνητο εκτός FIAT που είχε το κιβώτιο δίπλα στο μοτέρ με ανισομήκη ημιαξόνια, αντίθετα από το μεγάλο ανταγωνιστή του, το Peugeot 204 που είχε το σασμάν στο κάρτερ.

Με μεγαλωμένη χωρητικότητα στα 1.118 cc, το μοτέρ αυτό του εξασφάλιζε αντοχή στην εθνική με έντιμη ανώτατη ταχύτητα και ελαστικότητα στην πόλη. Ήταν όμως θορυβώδες και με έλλειψη νεύρου, χαρακτηριστικά που όμως δεν έβαλαν φρένο στην επιτυχία του 1100. Τουλάχιστον όχι περισσότερο από το δύσχρηστο σασμάν, που αρνιόταν να πάρει τις ταχύτητες παρά τα συγχρονιζέ καταγωγής Porsche.

Σαφώς αντίθετα, θα λέγαμε. Αρχικά προκαλώντας σύγχυση με τις ασυνήθιστες για την εποχή γραμμές του –παρότι το Renault 16 είχε ανοίξει το δρόμο στα κόμπακτ οικογενειακά με πίσω πόρτα δύο χρόνια νωρίτερα, αλλά και το Austin Maxi από την άλλη όχθη της Μάγχης- το νεοφώτιστο Simca γνώρισε γρήγορα τέτοια λατρεία που μπούκωσαν οι γραμμές παραγωγής.

Ομοιογενές, πρακτικό και τέλεια προσαρμοσμένο στις καινούργιες απαιτήσεις της πελατείας, φιγουράριζε ως αντίπαλος απέναντι στον εθνικό σταρ της Γαλλίας, το Peugeot 204. Σε τέτοιο σημείο μάλιστα που στην τρίχα να του πάρει την πρώτη θέση στις πωλήσεις.

Πολλές εκδόσεις, ένα μοτέρ
Το Simca 1100 πρότεινε στην πελατεία ένα πλήρες πακέτο, καθώς η εταιρεία επέλεξε να σχηματίσει μια γκάμα με τέσσερα αμαξώματα: Κουπέ με τρεις πόρτες, μπερλίνα με πέντε, 3θυρο στέισον και επαγγελματική έκδοση. Από την άλλη, το μοτέρ ήταν μόνο ένα, αυτό των 1.118 cc με 54 ή 57 άλογα, ανάλογα με την έκδοση, αλλά με τρία επίπεδα εξοπλισμού: LS, GL και GLS (το GL δεν διατίθετο στο break). Πάντως αυτό το τελευταίο, καθώς και το επαγγελματικό 1100 θα έπρεπε να περιμένουν μέχρι τον Μάρτιο του 1968 για να λανσαριστούν, αλλά μέχρι τότε το Poissy είχε πουλήσει ήδη 138.242 Simca 1100.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Simca 1301/1501 1966-1975

Η αναβάθμιση του μοντέλου άρχισε παράδοξα γρήγορα, μόλις το 1969, με τα GL et GLS να αποκτούν ταμπλό με επένδυση απομίμησης ξύλου, ενώ έκανε και την εμφάνισή της η έκδοση με το ημί-αυτόματο κιβώτιο. Η γκάμα των μοτέρ διευρύνθηκε προς τα κάτω, με το LS να επωφελείται ενός μικρότερου μοτέρ με 944 cc και 45 άλογα. Το 1970, το ταμπλό ανασχεδιάστηκε πλήρως σε όλην την γκάμα και υιοθέτησε στρογγυλά όργανα, ενώ η ισχύς ανέβηκε στα 48 άλογα για το 944άρι μοτέρ και στα 60 για το 1.118 cc.

Ήταν επίσης στα μέσα του 1970 που το Simca 1100 λανσαρίστηκε στις ΗΠΑ μέσα από το δίκτυο Chrysler, υπό τη σκέψη ότι θα προτεινόταν ένα μικρό αυτοκίνητο στην Αμερική για να απαντήσει στην αγορά δεύτερου αυτοκινήτου στις αμερικανικές μεγαλουπόλεις. Δυστυχώς, το αυτοκίνητο δεν ήταν προσαρμοσμένο στις συνθήκες της αγοράς και έτσι η αμερικανική περιπέτεια του 1100, που για την υπερατλαντική καριέρα του βαφτίστηκε 1204, έληξε άδοξα το 1972 ύστερα από το πενιχρό νούμερο των 16.000 πωλήσεων.

Πάντα το 1970, η Simca παρουσίασε το 1100 Special που φορούσε το μοτέρ του Simca 1200, κατεβασμένο στα 75 άλογα. Η έκδοση αυτή έδωσε μια δυναμική πνοή στην γκάμα 1100, σπρώχνοντας τη Simca να κάνει έναν ελαφρύ ανασχεδιασμό στο μοντέλο: Καινούργιο σχέδιο στην πίσω πόρτα, πιο αεροδυναμική γραμμή και μεγαλύτερο κρύσταλλο στο πίσω τζάμι. Εν ολίγοις, το ξεκίνημα της εμπορικής καριέρας του Simca 1100  δεν ήταν αρκούντως ικανοποιητικό για το διευθυντήριο του Poissy, εξ ου και η βούληση να ενδυναμώσει την γκάμα.

Και το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι οι σημαντικές προσπάθειες της Simca απέδωσαν καρπούς. Το 1973 τα πωληθέντα 1100 έφτασαν τις 300 χιλιάδες και το αυτοκίνητο διήγε την καλύτερη χρονιά του, κατακτώντας ταυτόχρονα τον τίτλο του πιο καλοπουλημένου γαλλικού αυτοκινήτου. Επίσης ήταν στις 28 Ιουνίου του 1973 που το 1.000.000στό κομμάτι άφησε πίσω του τη γραμμή παραγωγής.

Πάντα το 1973, η Simca συμπλήρωσε την γκάμα των σπορ εκδόσεων με το 1100 ΤΙ, μια έκδοση που απέδιδε 82 άλογα και με είχε ξεχωριστή εμφάνιση. Το μοντέλο αυτό επέτρεψε στο αυτοκίνητο να αναδείξει την ικανότητα του σασί και το απόλαυσαν νεαροί καταναλωτές που επιθυμούσαν ένα σπορ αυτοκίνητο.

Το 1974, το Simca 1100 υπέστη εκ νέου ανασχεδιασμό και αυτή τη φορά ήταν τα πίσω φώτα που διορθώθηκαν, καθώς και εκ νέου το ταμπλό. Την ίδια χρονιά, η γκάμα επανεξετάστηκε και τα LE και GLE απετέλεσαν τη βάση της γκάμας και το ES ξαναφόρεσε το μοτέρ των 1.118 cc, τον εξοπλισμό του Spécial και τους προβολείς του GLS. Γρήγορα μάλιστα, το LX πήρε τη θέση του GLE με διακόσμηση έντονων χρωμάτων.

Από το 1975, η γκάμα του Simca 1100 άρχισε να συρρικνώνεται με την εγκατάλειψη κάποιων εκδόσεων, αλλά από την άλλη πλευρά, εμφανίστηκε το 1100 Pick-up που συμπλήρωσε την γκάμα των επαγγελματικών. Το 1977, η Simca λανσάρισε την έκδοση περιορισμένης παραγωγής LX Spécial, φορτωμένη με εξοπλισμό και μόλις μερικούς μήνες πριν από την εμφάνιση του αντικαταστάτη του 1100. Εφεξής καταδικασμένη, η Simca δεν πρόσφερε παρά ελάχιστους νεωτερισμούς στο 1100, παρά μόνο το σήμα της Talbot που έκανε την εμφάνισή του το 1980 στο καπό του μοντέλου ήρθε να υπογραμμίσει την εξαγορά της Simca από την Peugeot. Αλλά ένα χρόνο αργότερα, το 1981, το 1100 εξαφανίστηκε από τους καταλόγους, κάνοντας τόπο στο Horizon και αφήνοντας μόνο τα επαγγελματικά μοντέλα να ζήσουν μέχρι το 1985.

Το 1100 μεσουράνησε για πάνω από μια δεκαετία και βγήκε στη σύνταξη μόνο αφού το κοντέρ του είχε γράψει πολύ παραπάνω από δύο εκατομμύρια αυτοκίνητα σε πωλήσεις.

 Το 1100 3/5d 1973 σε αριθμούς 
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος Ατμοσφαιρικός
Θέση Εμπρός
Χωρητικότητα 1.118 cc
Κύλινδροι Τέσσερις σε σειρά
Διάμετρος x διαδρομή 74 x 65 mm
Συμπίεση 8,2:1
Ισχύς 54 PS/6.000 rpm
Ροπή 8,2 kgm/3.200 rpm
Εκκεντροφόρος Πλάγιος, ωστήρια, κίνηση με καδένα
Βαλβίδες Δύο ανά κύλινδρο, επικεφαλής
Ανάφλεξη Πολλαπλασιαστής, ντιστριμπιτέρ
Σύστημα ψύξης Υγρόψυκτο, αντλία
Τροφοδοσία Μηχανική αντλία, 1x2 καρμπιρατέρ Solex
Λίπανση Υπό πίεση, αντλία λαδιού
Ρεζερβουάρ 47 lt
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Κίνηση Εμπρός
Τύπος Ημιαξόνια
Συμπλέκτης Ξηρός μονόδισκος
Κιβώτιο ταχυτήτων Τεσσάρων ταχυτήτων, χειροκίνητο, με λεβιέ στο πάτωμα
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Εμπρός Ανεξάρτητη, γόνατα, κάτω ψαλίδι, ράβδος στρέψης, αντιστρεπτική ράβδος
Πίσω Ανεξάρτητη, υστερούντες βραχίονες, ράβδοι στρέψης, αντιστρεπτική ράβδος
TΡOXOI
Ζάντες Ατσάλινες 4,5Jx13”
Λάστιχα 145x13
ΦΡΕΝΑ
Τύπος Υδραυλικά, με δισκόφρενα εμπρός και ταμπούρα πίσω, κατανεμητής πίεσης πίσω, διπλό κύκλωμα
Χειρόφρενο Μηχανικό στους πίσω τροχούς
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Τιμόνι Κρεμαγέρα, κύκλος στροφής 10,8 m
ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Τύπος 12βολτο
ΔΟΜΗ
Αμάξωμα Αυτοφερόμενο
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Μήκος x πλάτος x ύψος 3,95 x 1,59 x 1,46 m
Μεταξόνιο 2,52 m
Μετατρόχια εμπρός-πίσω 1.371-1.31 mm
ΒΑΡΗ
Βάρος κενό 910 kg
Βάρος με πλήρες φορτίο 1.310 kg
Ωφέλιμο φορτίο 400 kg
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Τελική ταχύτητα 146 km/h
Επιτάχυνση 0-100 km/h 20,0”
Αυτονομία 475 km
ΠΑΡΑΓΩΓΗ/ΤΙΜΗ
Παραγωγή 2.139.008 αυτοκίνητα (1967-1981)
Τιμή σήμερα €2.000

Ακολουθήστε το DRIVE στο Google News και τα Social Media
 

Google NewsFacebookTwitterInstagramYouTube