Το αμερικανικό Road & Track έκανε μια έρευνα ανάμεσα στους αναγνώστες του για το ποια ήταν τα πιο μελωδικά μονοθέσια στην ιστορία της Formula 1.

Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας είναι αυτά που θα δείτε παρακάτω. Τώρα, το αν συμφωνούμε όλοι με αυτό το Top 9 σηκώνει πολλή συζήτηση. Πάντως, οι περισσότεροι από τους «νικητές» θα ήταν και σε ένα δικό μας Top 10.

To καλό είναι ότι υπάρχει ποικιλία όσον αφορά στην εποχή κάθε μονοθεσίου, οπότε αυτή είναι μια καλή ευκαιρία για λίγη Ιστορία.

Το Road & Track δεν λέει αν η σειρά που αναφέρονται τα μονοθέσια έχει σχέση με τις ψήφους που έλαβαν, όμως ένα είναι σίγουρο: ότι το τελευταίο είναι αυτό με τον καλύτερο ήχο. Enjoy!

Ferrari 312T (1975-1976)
To μονοθέσιο με το οποίο ο Niki Lauda πήρε τον πρώτο του τίτλο το 1975 και η Ferrari το πρώτο της Πρωτάθλημα Κατασκευαστών μετά το 1964. Είχε επίπεδο 12κύλινδρο (flat-12) κινητήρα 3 λίτρων που είχε χαμηλό κέντρο βάρους, απέδιδε 510 ίππους – και τραγουδούσε ωραία.

Honda RA272 (1965)
Το πρώτο ιαπωνικό μονοθέσιο που πήρε νίκη στην ιστορία της F1 – με τον Αμερικανό Richie Ginther, στο GP του Μεξικού το 1965. Ο 48βάλβιδος V12 μόλις 1.500 κυβικών απέδιδε 230 PS/13.000 rpm και ήταν τόσο δυνατός που το Honda πεταγόταν μπροστά στην εκκίνηση σχεδόν κάθε αγώνα.

Ford Cosworth DFV (1967-1985)
Δεν πρόκειται εδώ για μονοθέσιο, αλλά για τον θρυλικό 3λιτρο κινητήρα V8 που πήρε 155 νίκες από 262 αγώνες στη 18χρονη καριέρα του. Εμφανίστηκε το 1967, στη Lotus 49, αποδίδοντας τότε 420 PS, και κέρδισε κάπου 100 παραπάνω μέχρι το 1985 που έκανε τον τελευταίο του αγώνα F1. Χρησιμοποιήθηκε από 13 διαφορετικές ομάδες κι εδώ θα τον ακούσουμε σε διάφορα μονοθέσια εποχής.

McLaren-Honda MP4/4 (1988)
Το πιο επιτυχημένο μονοθέσιο στη σύγχρονη ιστορία της F1. Κέρδισε 15 από τους 16 αγώνες του 1988 – με τον Senna να χάνει τη νίκη στη Monza από χαζή έξοδο σε βεβιασμένο προσπέρασμα αργού οδηγού. Η ΜΡ4/4 είχε τον τελευταίο 1.5 V6 τούρμπο της Honda (πριν αντικατασταθεί από τον ατμοσφαιρικό 3.5 V10) – κι όπως θα διαπιστώσετε είχε πολύ καλύτερο ήχο από τους σημερινούς…

Red Bull-Renault RB9 (2013)
To τελευταίο μονοθέσιο που πήρε πρωτάθλημα με ατμοσφαιρικό 2.4 V8, πριν έρθουν τα υβριδικά 1.6 V6 τούρμπο. Με την RB9, o Sebastian Vettel πήρε 13 νίκες το 2013, από τις οποίες οι 9 τελευταίες ήταν διαδοχικές, η μια μετά την άλλη!

Lotus 43 – BRM H16 (1966)
Ίσως ο πιο πολύπλοκος κινητήρας στην ιστορία της F1 – κι ένας από τους πιο αποτυχημένους. Ήταν στην ουσία δύο flat-8 1,5 λίτρων ο ένας πάνω από τον άλλο, με τους στροφαλοφόρους τους ενωμένους στο ίδιο γρανάζι. Ο 64βάλβιδος Η16 ήταν πολύ βαρύς και σπάνια δούλευε σωστά. Μόνο στο GP των ΗΠΑ κατάφερε να πάρει νίκη, με τη Lotus 43 του Jim Clark.

Ferrari F2001 (2001-2002)
Αυτό το μονοθέσιο εδραίωσε τη μονοκρατορία του Schumacher και της Ferrari. O Schumi πήρε με αυτό 9 νίκες το 2001 και άλλη μία το 2002, πριν αντικατασταθεί από την F2002. Είχε τον 3λιτρο V10 με τον κωδικό Tipo 050, που γύριζε στις 18.500 rpm και ούρλιαζε αξέχαστα, όπως θα ακούσετε.

Matra MS11 (1968)
To πρώτο μονοθέσιο της Matra με τον δικό της V12 δεν είχε τις επιτυχίες του αδελφού ΜS10 Cosworth DFV που οδηγούσε την ίδια χρονιά ο Jackie Stewart. Πάντως ο Jean-Pierre Beltoise πήρε με αυτό μια 2η θέση, πίσω από τον Stewart, και τον ταχύτερο γύρο στο βρεγμένο Ολλανδικό GP. Ο V12 ήταν βαρύς, έκαιγε πολύ και υπερθερμαινόταν, αλλά με τις εξατμίσεις του σαν εκκλησιαστικό όργανο, είχε έναν  πολύ ιδιαίτερο ήχο.

Ferrari 412 T2 (1995)
Καλός ο V10 της F2001, αλλά ο V12 εδώ είναι ακόμα πιο μελωδικός και δίκαια παίρνει την πρώτη θέση. Η Ferrari 412 T2 ήταν το τελευταίο μονοθέσιο της F1 με 12κύλινδρο κινητήρα και με αυτό ο Jean Alesi κέρδισε το GP του Καναδά το 1995. Ήταν η πρώτη νίκη της Ferrari μετά από 5 χρόνια «ξηρασίας» και η τελευταία της πριν την εποχή Schumacher.

[Πηγή: Road & Track, YouTube, Αρχείο]