Για μια μικρή εταιρεία σαν την RUF, κάποιες αποφάσεις είναι δύσκολες. Αλλά και καθοριστικής σημασίας. Ο Alois Ruf βλέπει μακριά και σχεδιάζει με γενναιότητα το μέλλον, δημιουργώντας κάτι πολύ σημαντικότερο από απλώς μια βελτίωση.

Η RUF έφτιαξε το όνομά της και έβγαλε αρκετά χρήματα βελτιώνοντας Porsche, κυρίως στον τομέα του κινητήρα, σε τέτοιο βαθμό ώστε να ξεπερνούν ακόμη και τα 350 km/h στον αυτοκινητόδρομο. Αλλά σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία, ακόμη και μια σκληροπυρηνική φίρμα εστιασμένη στα ενδιαφέροντα ενός μικρού, οικονομικά ισχυρού και εκκεντρικού κοινού, δεν μπορεί να πάει μακριά κάνοντας μόνον αυτό. Στη σύγχρονη ιστορία της RUF, η αιχμή του δόρατος ήταν η κεντρομήχανη RGT-8, μια διαστάυρωση Boxster με 911 της σειράς 997. Ένα αυτοκίνητο που κινείται από έναν V8, ο οποίος δεν βγάζει πλέον έγκριση τύπου με τα καυσαέρια που εκπέμπει μετά την πρώτη μιζιά. Οπότε, έπρεπε είτε να ξοδέψουν τα χρήματά τους εξελίσσοντας αυτό το μοτέρ, είτε να δημιουργήσουν κάτι εντελώς νέο. Και επέλεξαν το δεύτερο. Να φτιάξουν ένα ολοκαίνουριο πρωτοποριακό σασί, το οποίο να μην έχει καμία σχέση με την Porsche. Και πάνω σε αυτό να χτίσουν ένα νέο μοντέλο αλλά και ολόκληρο το στρατηγικό τους πλάνο.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Αυτό είναι το κορυφαίο on-board video στο Nurburgring;

Ο θρύλος που ήθελε την RUF να προμηθεύεται γυμνές καρότσες απευθείας από το εργοστάσιο είχε βάση μόνο στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Από τη στιγμή που η Porsche άρχισε να εκσυγχρονίζεται, ήταν αδύνατο για την RUF να ακολουθήσει. Αγόραζαν τα αυτοκίνητα από τις εκθέσεις, τα οποία έγδυναν στη συνέχεια. Όπως όλοι οι βελτιωτές. Και παρότι θα ήθελαν τις βασικές εκδόσεις, τελικά πλήρωναν ακριβότερες, φορτωμένες εξοπλισμό, προκειμένου να εξασφαλίσουν και την δαιδαλώδη προεγκατεστημένη καλωδίωση.

Σήμερα ωστόσο, η σύγχρονη “Yellowbird” με το κωδικό όνομα CTR και η ατμοσφαιρική δίδυμη SCR, είναι χτισμένες σε μια εντελώς νέα πλατφόρμα για την οποία η RUF επένδυσε πολύ χρόνο και χρήμα. Η ίδια η εταιρεία δεν έχει δικούς της φούρνους για το ανθρακονημάτινο μονοκοκ. Έτσι στην παραγωγή του σασί εμπλέκονται 8 ως 10 εξωτερικοί προμηθευτές. Η «μπανιέρα» χρειάζεται περίπου μία εβδομάδα για να δημιουργηθεί. Και διαθέτει κεντρικό τούνελ για 4κίνητες εφαρμογές. Στο εμπρός και πίσω μέρος προσαρμόζονται υποπλαίσια, προσαρμοζόμενα, ώστε η διάταξη να εξυπηρετεί μοντέλα με τον κινητήρα στο πίσω μέρος όπως μια κλασική 911, αλλά και στο κέντρο. Είναι ανοιχτού τύπου, έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κουπέ αμάξωμα, με την προσθήκη οροφής από μέταλλο ή συνθετικά υλικά, αλλά και για κάμπριο/roadster αυτοκίνητα. Μαζί με τα ανθρακονημάτινα δισκόφρενα, το σασί ζυγίζει 260 κιλά.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Ο Λύκος της Autostrada [video]

Από τη στιγμή που ετοιμαστεί η βασική δομή, η πλήρης συναρμολόγηση ενός έτοιμου αυτοκινήτου διαρκεί δύο με τρεις μέρες. Τα πάνελ του αμαξώματος είναι επίσης ανθρακονημάτινα, σχεδιασμένα από τον Freeman Thomas. Απολύτως συνειδητά αντιγράφει τις γραμμές της σειράς 964 της Porsche 911 από τα ‘80s. Είναι ο ορισμός της ρετρομοντέρνας σχεδίασης, που διαχειρίζεται με σεβασμό τον θρύλο του αρχέτυπου. Δεν είναι Porsche φυσικά, υπό καμία έννοια. Άλλωστε η RUF αναγνωρίζεται ως κατασκευαστής από τη γερμανική νομοθεσία, όπως και η εξειδικευμένη στις BMW Alpina.

Πηγή R&T