Η αλήθεια είναι ότι το όνομα Cosworth είναι συνυφασμένο με κινητήρες μεγάλης χωρητικότητας που αποδίδουν πολλά άλογα. Θυμίζουμε ότι η βρετανική εταιρία δημιούργησε για την Aston Martin Valkyrie έναν κινητήρα 6,5 λίτρων V12 και για χάρη του GMA T.50 άλλον έναν V12 3,9 λίτρων.

Στα τέλη της δεκαετίας του '90, όμως, η Cosworth είχε δημιουργήσει ένα μοτέρ τελείως διαφορετικό από ότι μας έχει συνηθίσει. Εξελίχθηκε σαν «μουλάρι» δοκιμών για τον V10 κινητήρα της που θα χρησιμοποιούταν από μονοθέσια της Formula 1. Ο συγκεκριμένος κινητήρας έχει έναν μόνο κύλινδρο και χωρητικότητα μόλις 0,3 λίτρα. 

Δημιουργήθηκε γύρω στο 1998 με 1999 και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του «ΤJ» κινητήρα που βρέθηκε λίγα χρόνια αργότερα σε πολλά μονοθέσια της Formula 1. Ο TJ έκανε ντεμπούτο στο μονοθέσιο της Jaguar του 2003 και βρέθηκε επίσης στο μονοθέσιο της Minardi, τα επόμενα δύο χρόνια. Τέλος, το 2005 χρησιμοποιήθηκε από την Red Bull. Αυτή ήταν και η τελευταία σεζόν που θα εμφανιζόταν στα Grand Prix της Formula 1 μιας και από το 2006 τα μονοθέσια εξοπλίζονταν με μικρότερους V8 κινητήρες χωρητικότητας 2,4 λίτρων.

Ο λόγος που το μοτέρ ήταν λιλιπούτειο σε μέγεθος και κυβισμό είναι πολύ απλά γιατί αυτός ήταν ο πιο φτηνός και γρήγορος τρόπος να δοκιμαστούν διάφορα εξαρτήματα πριν τοποθετηθούν σε πλήρες μέγεθος στον αγωνιστικό V10. Το μοτέρ κατάφερνε να αποδίδει 91 PS από μόλις 0,3 λίτρα γυρνώντας μέχρι τις 20.000 rpm!

Ο γενικός διευθυντής της Cosworth παραδέχτηκε ότι ο ήχος του δεν ήταν ο πιο ευχάριστος και ότι η στρεπτική του ακαμψία ήταν κακή εξαιτίας της απουσίας άλλων κυλίνδρων. Κατάφερε όμως να φέρει σε πέρας το έργο που του ανατέθηκε και να επιταχύνει την εξέλιξη του V10. 

Όπως και να έχει, η επίτευξη τέτοιας ισχύος από έναν τόσο μικρό κινητήρα πριν από 20 χρόνια και χωρίς τη βοήθεια τούρμπο ή υπερσυμπιεστή, αποτελεί ένα αξιοσημείωτο κατόρθωμα.