Η Nissan Silvia γεννήθηκε από την ιδέα της κατασκευής ενός κουπέ που θα βασιζόταν στη σπάιντερ Fairlady SP310. 

Η Nissan έχει ήδη αναθέσει κάποιες εργασίες στη νέα συνεργάτιδά της, τη Yamaha, το 1962. Η κατασκευάστρια μοτοσυκλετών και πιάνων είχε σφοδρή επιθυμία να εξελίξει αυτοκίνητα, στο πλαίσιο της βιομηχανικής της διαφοροποίησης. Ύστερα από μερικά πρωτότυπα, κατόρθωσε να υπογράψει το πρώτο συμβόλαιό της για τον σχεδιασμό και την παραγωγή ενός αυτοκινήτου.

Στην αγορά του κλασικού αυτοκινήτου είναι λογικό η σπανιότητα της Nissan Silvia να ανεβάζει σημαντικά την τιμή. Ακόμα και πάνω από τις €100 χιλιάδες

Η σπουδή του Datsun 1500 Coupé (CSP310) στη Nissan πραγματοποιείτο ταυτόχρονα με το πρότζεκτ A550X στη Yamaha, τον Μάρτιο του 1963. Το A550X όφειλε να οδηγήσει σε ένα μελλοντικό, σπορ δίλιτρο Nissan κουπέ. Όσον αφορά το μοτέρ, υπήρχε ήδη ένας κινητήρας που φορούσε το Cedric. 

Για το εξωτερικό σχεδιασμό του CSP310, επικεφαλής θα ήταν το γραφείο σχεδιασμού των επιβατικών αυτοκινήτων της Nissan υπό τον Kazumi Yotsumoto. Αυτός ανέθεσε το πρότζεκτ στον Kazuo Kimura που για βοηθό του θα είχε τον Fumio Yoshida. Ο Kimura που είχε εργαστεί προηγουμένως στο SP310, ήταν και αυτός που πιστώθηκε τον σχεδιασμό της Silvia. 

Ο στόχος του ήταν να δημιουργήσει ένα αυτοκίνητο με πρωτότυπες γραμμές που δεν θα είχε καμία σχέση με τα ντεμοντέ και ξεπερασμένα γιαπωνέζικα σχέδια που βλέπαμε μέχρι τότε στα αυτοκίνητα από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Ο Kimura θα δανειζόταν μερικά συστατικά από τις προδιαγραφές του A550X, όπως οι αναδιπλούμενα φώτα και το πίσω μέρος αλά fastback.

Την κρίσιμη στιγμή, η Nissan μίσθωσε για σύμβουλο έναν Γερμανό σχεδιαστή που είχε εγκατασταθεί στις ΗΠΑ. Και όχι όποιον κι όποιον. Εδώ είχαμε να κάνουμε με τον Albrecht Goertz, γνωστό από τον σχεδιασμό των BMW 507 και 503. Αμφότερες, ιδιαίτερα πετυχημένες τον σχεδιαστικό τομέα. 

Ο Goertz εργαζόταν περιστασιακά με την ομάδα σχεδιαστών της Nissan και εκείνης της Yamaha. Αλλά επηρέασε σημαντικά τον τρόπο σχεδιασμού των πρωτοτύπων, διδάσκοντας πώς φτιάχνεται ένα μοντέλο από πηλό σε κλίμακα 1:1, κάτι που δεν είχε γίνει ποτέ άλλοτε στη Nissan.

Ο σχεδιασμός του CSP310 ολοκληρώθηκε πρακτικά τον Μάιο του 1963 από τον Kimura. Χωρίς όμως τα αναδιπλούμενα φώτα που δεν πληρούσαν την αμερικανική νομοθεσία. Επιπλέον, το σχήμα της οροφής αλλά και πίσω κολόνες άλλαξαν με τη συμβολή του Goertz. Το αποτέλεσμα ήταν πάρα πολύ ευχάριστο. Το αυτοκίνητο ήταν κομψό και η γραμμή του έδειχνε για τα καλά δυτική και μοντέρνα. Έμοιαζε το δίχως άλλο σε ιταλικό κουπέ που θα μπορούσε να το έχει σχεδιάσει ο Bertone...

Οι αναλογίες ήταν ισορροπημένες και το αυτοκίνητο είχε έναν αέρα GT που ποντάριζε στην κομψότητα, με κοψιά ταυτόχρονα αθλητική και αστική. Το εμπρός μέρος έφερνε σε Lancia Fulvia Coupé ή μάλλον ανάποδα, μιας κι αυτή θα εμφανιζόταν δύο χρόνια αργότερα. Μην σας ξεγελούν οι φωτογραφίες. H Silvia ήταν ένα μικρό αυτοκίνητο, με διαστάσεις πολύ κοντά στης Fulvia, μόλις μερικά εκατοστά πιο μακριά. Το πρωτότυπο που θα δοκιμαζόταν σε αεροδυναμική σήραγγα, θα αποκάλυπτε ένα Cx 0,45, τιμή σχετικά καλή για την εποχή.

Τον Ιούνιο του 1963, η Nissan ενεχείρισε τα σχέδια στη Yamaha για να κατασκευάσει το ξύλινο πρότυπο το οποίο θα χρησιμοποιείτο για το σχηματισμό της καροσερί. Για τους ανθρώπους της Yamaha, το έργο αυτό ήταν νέο και αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα στη διαμόρφωση των πάνελ του αμαξώματος. Η Nissan έστειλε τον κορυφαίο ελασματουργό της, αλλά η έλλειψη εμπειρίας που συνάντησε στη Yamaha τον αποκάρδιωσε.

Ο χρόνος πίεζε επειδή ο στόχος ήταν το αυτοκίνητο να παρουσιαστεί στο επόμενο Tokyo Auto Salon τον Οκτώβριο. Υπό αυτή τη μεγάλη πίεση, η Yamaha μίσθωσε τον Mikio Nishioka, έναν ανεξάρτητο ειδικό σύμβουλο. Και η εργασία γινόταν μυστικά σε ένα κρυφό ατελιέ της Yamaha. Χάρη στον Nishioka, το πρώτο αμάξωμα ολοκληρώθηκε σε 40 ημέρες.

Ένα πλαίσιο της Fairlady SP310 τροποποιήθηκε στα άκρα του και ντύθηκε με τη νέα δίπορτη καροσερί. Το μοτέρ που πάρθηκε δανεικό από την Fairlady είχε χωρητικότητα 1.488 cc και έβγαζε 85 άλογα. Η Yamaha κατάφερε να προμηθεύσει ένα λειτουργικό πρωτότυπο τη Nissan στις 14 Οκτωβρίου 1963, μια μέρα πριν από την έναρξη του Σαλονιού Αυτοκινήτου στο Tokyo.

Tο πρωτότυπο αυτό διέφερε ελάχιστα από το αυτοκίνητο παραγωγής που θα ερχόταν αργότερα. Ήταν αναγνωρίσιμο από τα κρύσταλλα από πλεξιγκλάς εμπρός από τα φανάρια και από την απουσία φαναριού για την όπισθεν.

Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε στα στελέχη της Nissan, περιλαμβανομένου του διευθυντή Katsuji Kawamata, ο οποίος έβλεπε το CSP310 για πρώτη φορά. Ο Kawamata δεν πείστηκε και αποφάσισε να μην παρουσιάσει το αυτοκίνητο στο Σαλόνι. Ο κανόνας της Nissan ήταν να παρουσιάζει στο κοινό μόνο τα μοντέλα που προορίζονταν για παραγωγή… Και το Datsun 1500 Coupé δεν αποτελούσε μέρος της, καθώς απαιτούσε παραδοσιακή, βιοτεχνική κατασκευή με υψηλό κόστος.

Παρά την αιφνιδιαστική αυτή απόφαση και άλλα πρωτότυπα κατασκευάστηκαν από τη Yamaha, εκ των οποίων ένα αριστεροτίμονο. Παράλληλα άρχισαν οι δοκιμές του αυτοκινήτου στο δρόμο. Η απόφαση να μπει το αυτοκίνητο σε τροχιά παραγωγής ήρθε τελικά το 1964. 

Αλλά φαινόταν αδιανόητο για τη Nissan να εμπιστευθεί την απαιτητική κατασκευή του αμαξώματος στην άπειρη Yamaha: Η παραγωγή θα προχωρούσε μετ’ εμποδίων και η τιμή κόστους δεν θα ήταν οικονομικά βιώσιμη. 

Τελικά, η κατασκευή του CSP310 αποφασίστηκε να γίνεται στο νέο εργοστάσιο της Nissan στο Tonouchi. Η σύμβαση με τη Yamaha καταγγέλθηκε, και αυτή υποχρεώθηκε να παραδώσει όλη τη δουλειά που είχε κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή στη Nissan. Το 1964, η Nissan ευχαρίστησε και διέκοψε επίσης τη συνεργασία της με τον Goertz.

Με ντεμπούτο στο Toκyo Auto Salon του 1964, το Datsun 1500 Coupé (ή CSP310) φόρεσε κινητήρα της Σειράς G με 80 άλογα. Η παραγωγή ξεκίνησε δειλά σύντομα μετά, αλλά ο κινητήρας παραγωγής ήταν πιο μοντέρνος: Ο 4κύλινδρος σε σειρά των 1.595 cc με τα 96 άλογα που φορούσε επίσης η Fairlady (SP311). Το μοτέρ συνδυαζόταν με 4τάχυτο σασμάν καταγωγής Porsche που κατασκεύαζε η Nissan κατόπιν αδείας.

Το αυτοκίνητο πουλιόταν υπό την επωνυμία Nissan/Datsun Coupé 1600, αλλά και το όνομα Silvia (CSP311) χρησιμοποιείτο επίσης, ανάλογα με τις αγορές προορισμού.

Η κατασκευή διήρκεσε επισήμως από τον Μάρτιο του 1965 έως τον Σεπτέμβριο του 1968. Κατασκευάστηκαν μόνο 554 κομμάτια, με την πλειονότητα εξ αυτών (422) το 1965. Από αυτά, τα 481 πουλήθηκαν στην εγχώρια αγορά, 59 εξήχθησαν και 14 δόθηκαν σε στελέχη και αντιπροσώπους της Nissan. 

Παρόλο που η παραγωγή του αυτοκινήτου τερματίστηκε το 1968, άλλα δύο αυτοκίνητα συναρμολογήθηκαν από ανταλλακτικά, ένα το 1970 και ένα το 1974, που πουλήθηκαν στην Ιαπωνία. Την πλειονότητα των εξαγωγών απορρόφησε η Αυστραλία με 40 κομμάτια. 

Εδώ να σημειώσουμε ότι τo Silvia CSP311 παρουσιάστηκε και στο Σαλόνι του Παρισιού το 1967, ταυτόχρονα με την Toyota 2000GT και στο Σαλόνι των Βρυξελλών. Το Βέλγιο εξάλλου μαζί με τη Γερμανία ήταν και οι μόνες ευρωπαϊκές χώρες που λανσαρίστηκε εμπορικά με συνολικά τέσσερα (!) αυτοκίνητα να εισάγονται στη Γηραιά Ήπειρο. Κομμάτια μάλιστα ειδικής κατασκευής, καθώς ήταν και τα μόνα αριστεροτίμονα. 

Επίσημη παρουσία είχε και στο Σαλόνι της Νέας Υόρκης με τους Αμερικανούς υπεύθυνους να μην το κρίνουν αρκετά καλό για να κάνει εμπορική καριέρα στις ΗΠΑ.

Στην αγορά του κλασικού αυτοκινήτου είναι λογικό η σπανιότητα του μοντέλου να ανεβάζει σημαντικά την τιμή. Έτσι μια Silvia CSP311 σε κατάσταση για εθνικά ή διεθνή Concours d’Elegance ξεπερνά ακόμη και τις 100 χιλιάδες ευρώ.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Datsun 240Z 1969-1974 [video]
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Datsun 2000 «Fairlady» 1967-1970
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Δοκιμάζουμε το Nissan 300ZX Z32 Twin Turbo 1990-1998

Η Silvia CSP311 με μια ματιά
Κινητήρας Nissan R, τέσσερις κύλινδροι σε σειρά
Θέση Εμπρός, κατά το διάμηκες
Κίνηση Πίσω
Υλικό Χυτοσιδηρό μπλοκ, αλουμινένιο καπάκι
Χωρητικότητα 1.596 cc
Διάμετρος x διαδρομή 87,2 x 66,8 mm
Σχέση συμπίεσης 9,0: 1
Τροφοδοσία Ατμοσφαιρική, δύο καρμπιρατέρ Hitachi HJB 38 W-3 ή Weber 40 DCOE
Κιβώτιο ταχυτήτων 4άρι χειροκίνητο
Μέγιστη ισχύς 90 PS @ 6.000 rpm
Μέγιστη ροπή 132,5 Nm @ 4.000 rpm
Επιτάχυνση 0-100 km/h 12,3”
Επιτάχυνση 0-160 km/h 59,6,4”
Επιτάχυνση 0-400 m 17,9” @ 118 km/h
Επιτάχυνση 0.1000 m 34,0” @ 144 km/h
Τελική ταχύτητα 165 km/h
Βάρος 978 kg
Μεταξόνιο 2.280 mm
Διαστάσεις 3.985 x 1.510 x 1.275 mm
Λάστιχα 145 R14 (5.60-14)
Ρεζερβουάρ 43 lt
Παραγωγή 554 αυτοκίνητα (1964-1974)
Τιμή σήμερα €110 χιλιάδες (για κατάσταση Concours)