Πριν από περίπου 30 χρόνια εμφανίστηκε μια νέα γενιά υπέρ-αυτοκινήτων, από τις Jaguar XJ220, Bugatti EB110 και Ferrari F40 έως τις Lamborghini Diablo, McLaren F1 και Porsche 959. Μερικές από αυτές τεχνολογικά ήταν πιο «έξυπνες» από άλλες, αλλά καμία τους πιο… παρανοϊκή από τη Cizeta-Moroder V16T.

Οι γραμμές της Cizeta-Moroder V16T σχεδιάστηκαν από τον Marcello Gandini (αν και η σχεδίαση προοριζόταν στην πραγματικότητα για τη Lamborghini Diablo). Το σασί ήταν ένα μονοκόκ από κυψελωτό αλουμίνιο, ντυμένο με ένα αμάξωμα από ελαφρύ συνθετικό υλικό. Και στο κέντρο-πίσω βρισκόταν ένας εγκάρσιος κινητήρας V16, όπου το επίθημα «Τ» δεν σήμαινε τούρμπο αλλά την εγκάρσια τοποθέτησή του. Κάτι που εξάλλου υπαγόρευσε το τεράστιο πλάτος της Cizeta-Moroder V16T -2,057 m. 

Μιλώντας για τον κινητήρα, αυτός ήταν στην ουσία δύο μπλοκ V8 από Lamborghini Urraco ενωμένα, που συνδύαζε κυβισμό έξι λίτρων, μέγιστη ισχύ 540 ίππων και μέγιστη ροπή 715 Nm. Ισχύς που στη συνέχεια ανέβηκε στα 560 άλογα. Ο Ιταλός κατασκευαστής υποσχόταν τελική ταχύτητα σχεδόν 330 km/h, ενώ για το σπριντ των 0-100 km/h είχε ανακοινωθεί χρόνος 4,5 δευτερόλεπτα.

Στα χαρτιά τα πράγματα φάνταζαν ωραία, αλλά η Cizeta-Moroder V16T δεν εξελίχτηκε ποτέ σε επιτυχία, έστω και με τηρούμενες τις αναλογίες των σούπερκαρ.

Η φίρμα του Claudio Zampolli (με το Cizeta να προκύπτει από την προφορά στα ιταλικά των αρχικών του ονόματός του) δεν είχε την απαραίτητη λάμψη. Χώρια που και η τιμή ήταν πολύ υψηλή. Έτσι η παραγωγή της V16T που ξεκίνησε το 1988 διακόπηκε το 1993 ύστερα από μόλις έντεκα αυτοκίνητα: Οκτώ κομμάτια, μεταξύ των οποίων το πρωτότυπο παραγωγής και άλλα τρία αργότερα εκ των οποίων ένα ρόουντστερ.

Κι αν σας λέει κάτι το όνομα «Moroder», σωστά σας λέει. Ο Zampolli έγινε φίλος με τον μουσικό Giorgio Moroder που συνέθετε μουσική για ταινίες όπως το Midnight Express, το Scarface ή το Top Gun, αλλά και μουσική για τραγούδια για την Donna Summer και πολλούς άλλους. Η ιταλική καταγωγή τους και το πάθος τους για τα σπορ αυτοκίνητα τους έφεραν κοντά κι έτσι ο Moroder εντάχθηκε στο πρότζεκτ. Μόνο όμως το πρωτότυπο παραγωγής ονομαζόταν Cizeta-Moroder V16T. Και ανήκε στον Giorgio Moroder που εγκατέλειψε το πρότζεκτ το 1990. Όλα τα υπόλοιπα κομμάτια ονομάζονταν Cizeta V16T.

Το 1994, η εταιρεία του Zampolli χρεοκόπησε. Αργότερα ο Ιταλός μετακόμισε στις ΗΠΑ όπου ίδρυσε την Cizeta Automobili USA στην California, φτιάχνοντας ένα κουπέ (1999) και ένα σπάιντερ (2003), αλλά χωρίς συνέχεια. Το αυτοκίνητο θεωρητικά παρέμεινε στην παραγωγή ως το 2006, καθώς η εταιρεία ήταν ανοιχτή σε παραγγελίες και θα μπορούσε να φτιάξει μια Cizeta V16T που εν τω μεταξύ η τιμή της είχε ανέβει στο αστρονομικό ποσό των $650.000.

Αλλά η Cizeta συνέχισε να υπάρχει και ύστερα από το 2006 με τον Claudio να εργάζεται πάνω στον κινητήρα V16, απλώς και μόνο επειδή «δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει».

Σήμερα, το πρότζεκτ έχει αποκτήσει νέα δυναμική, διότι η Cizeta έχει νέο ιδιοκτήτη στο πρόσωπο του Antonio Mandelli. Ο οποίος μάλιστα συγκέντρωσε 40 εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή ενός νέου σούπερκαρ. Με κινητήρα V16, φυσικά. Μια νέα έκδοση αυτού του θρυλικού κινητήρα έχει ήδη ολοκληρώσει τα πρώτα χιλιόμετρα δοκιμών.

Δεν είναι ακόμα σαφές σε ποιο σπορ αυτοκίνητο θα καταλήξει αυτός ο V16. Θα επιλέξει ο Antonio Mandelli ένα είδος restomod βασισμένο στο Cizeta του 1988; Ή μήπως θα είναι ένα ολοκαίνουργιο σούπερκαρ, κατασκευασμένο σε μια υπάρχουσα βάση Ferrari ή Lamborghini; Ο Mandelli θα περιμένει την έγκριση του Marcello Gandini πριν δώσει το πράσινο φως στη νέα Cizeta V16T. Αναμένουμε με αγωνία και περιέργεια…