Από την πρώτη στιγμή προκάλεσε αντιδράσεις, όχι μόνο διότι το όνομά του θύμισε στους άνω των 40 την εξωτική 4κύλινδρη R7 που έτρεχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK ο Haga. Αλλά και διότι χρησιμοποιεί σχεδόν αυτούσιο τον κινητήρα του γυμνού MT-07 με τους «μόλις» 70 ίππους, όταν η Aprilia έχει στην γκάμα της το RS660 με τους 100 ονομαστικά άλογα. Τόσο η πρώτη κατηγορία που γκρινιάζει για το όνομα, όσο και η δεύτερη κατηγορία που γκρινιάζει για την ιπποδύναμη, συνειδητά αποφεύγουν να λάβουν υπόψη τους τον σημαντικό παράγοντα του κόστους, αλλά και της νέας παγκόσμιας πραγματικότητας.

Το πρώτο R7 ήταν μια πανάκριβη μοτοσικλέτα 750 κυβικών που βγήκε στην παραγωγή σε περιορισμένο αριθμό. Μόνο και μόνο διότι οι κανονισμοί του WSBK επιβάλλουν στα εργοστάσια οι μοτοσικλέτες που θα συμμετέχουν στο πρωτάθλημα να βασίζονται σε κάποιο μοντέλο παραγωγής.

Τώρα οι κανονισμοί του WSBK επιτρέπουν στα 4κύλινδρα να έχουν έως 1.000 κυβικά. Οπότε η R1 κάνει θαυμάσια γι’ αυτή τη δουλειά. Και δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος για τη Yamaha να παρουσιάσει μια καινούρια 4κύλινδρη 750 κυβικών που θα κοστίζει 40.000 ευρώ και θα βγάζει 30 άλογα λιγότερα από την πιο φτηνή έκδοση της R1. Τα 4κύλινδρα σούπερσπορ 750 πέθαναν, διότι ο βασικός λόγος ύπαρξής τους ήταν οι κανονισμοί των αγώνων και τίποτε άλλο. Άλλαξαν οι κανονισμοί, πέθανε η κατηγορία.

Όποια καινούρια R7 κι αν παρουσίαζε η Yamaha, σίγουρα δεν θα ήταν 4κύλινδρη 750 κυβικών με τιμή 40.000€ ευρώ. 

Διαβάστε τη συνέχεια στο MOTO