Αμέσως μετά την οικονομική κρίση του 2008-2013, η αυτοκινητοβιομηχανία είδε έναν σημαντικό αριθμό εμπορικών σημάτων της να τίθεται εκτός μάχης. Η ύφεση είχε προφανώς άμεσο αντίκτυπο και στις πωλήσεις νέων μοντέλων, με τους κατασκευαστές να μειώνουν σημαντικά τον όγκο παραγωγής τους αφού η ζήτηση είχε μειωθεί σημαντικά. 

Αυτή ήταν μια κατάσταση που αναμφίβολα σόκαρε τους κατασκευαστές οι οποίοι η αλήθεια είναι, ότι είχαν καλομάθει στην εποχή των «παχιών αγελάδων». Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 έως και τα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας η ανάπτυξη τους ήταν χωρίς προηγούμενο και οι πωλήσεις τους σημείωναν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. 

Η κρίση όμως βρήκε απροετοίμαστους τους περισσότερους κατασκευαστές, με αποτέλεσμα πολλοί μεγάλοι όμιλοι να μην έχουν άλλη επιλογή από το να απαλλαγούν από τα πιο «αδύναμα», σε εμπορικό επίπεδο- brands τους. 

Η General Motors είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα και ο όμιλος, που ένιωσε ίσως περισσότερο απ’ όλους τις συνέπειες αυτής της οικονομικής ύφεσης στο πετσί του. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, το χαρτοφυλάκιο της GM περιελάμβανε εννέα διαφορετικές φίρμες. 

Σήμερα υπάρχουν μόνο τέσσερις. Η Chrysler και η Ford αναγκάστηκαν επίσης να αποχωριστούν ορισμένα από τα εμπορικά σήματα που είχαν στις τάξεις τους (Plymouth, Eagle, Mercury κ.α.). Στην Ευρώπη, εταιρείες όπως η Rover και η Saab εξαφανίστηκαν εντελώς από το χάρτη, ενώ άλλες όπως η Lancia, φυτοζωούν μέχρι σήμερα με ένα μόλις μοντέλο στη γκάμα τους.

Εν τω μεταξύ, στην Κίνα, η κατάσταση ήταν αντιστρόφως ανάλογη. Την εποχή που οι δυτικές αυτοκινητοβιομηχανίες άνθιζαν, η ασιατική χώρα παρήγαγε κυρίως απομιμήσεις παλαιών ευρωπαϊκών και ιαπωνικών αυτοκινήτων που πωλούνταν τοπικά σε μια ακόμη μικρή αγορά. Μεταξύ όμως του 2001 και του 2010, η κινέζικη αυτοκινητοβιομηχανία πρόσθεσε στις τάξεις της 14 νέα brands.

Η Κίνα είχε αρχίσει σιγά σιγά να αναπτύσσεται και σε αυτό το κομμάτι, με την οικονομία της χρόνο με το χρόνο να ισχυροποιείται και τους καταναλωτές να αυξάνουν το εισόδημα τους. Η αχανής χώρα έμοιαζε ένα ασφαλές καταφύγιο όχι μόνο για τους εγχώριους κατασκευαστές, αλλά και για τους υπόλοιπους κατασκευαστές που αγωνίζονταν να ξεπεράσουν τις συμπληγάδες του οικονομικού στραγγαλισμού. 

Από το 2008 μάλιστα, η αυτοκινητοβιομηχανία της Κίνας είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο όσον αφορά την παραγωγή αυτοκινήτων. Μεταξύ 2011 και 2015, συνολικά 12 νέες φίρμες έκαναν την εμφάνιση τους στην εγχώρια αγορά: Maxus, Beijing Auto, VGV, Haval, Xpeng, Nio, Cowin, Hozon, Leap Motor, Weltmeister, Enovate και Li Auto.

Το σημείο ωστόσο «καμπής» δεν ήταν άλλο από τη μεταστροφή της αυτοκινητοβιομηχανίας στη νέα ηλεκτρική εποχή. Η κινέζικη κυβέρνηση δεσμεύτηκε να στηρίξει τους «δικούς της» κατασκευαστές προσφέροντας τους άφθονο χρήμα και πολλά φορολογικά κίνητρα. Εάν σε αυτές τις παροχές προσθέσει κανείς και τα φθηνά εργατικά χέρια, την πληθώρα πρώτων υλών αλλά και την τεχνογνωσία που είχαν λάβει όλα αυτά τα χρόνια από τους Δυτικούς οι Κινέζοι κατασκευαστές, τότε μπορεί εύκολα να αντιληφθεί, γιατί αυτή τη στιγμή η Κίνα είναι η Νο 1 δύναμη στον κόσμο και στο χώρο του αυτοκινήτου.

Από το 2016 λοιπόν μέχρι και σήμερα, υπάρχουν πάμπολες εταιρείες αυτοκινήτων στην ασιατική χώρα, επιτρέποντας στους Κινέζους καταναλωτές να επιλέξουν από συνολικά 99 διαφορετικά εγχώρια brands! Ως εκ τούτου, ο κινεζικός τομέας κατασκευής αυτοκινήτων είναι τόσο μεγάλος όσο και τόσο νέος: το 58% αυτών είναι ηλικίας κάτω των 10 ετών!

Η Κίνα είναι η μεγαλύτερη αγορά ελαφρών οχημάτων στον κόσμο, με περίπου 25 εκατομμύρια μονάδες να πωλούνται ετησίως. Πέρυσι αντιπροσώπευε σχεδόν το 32% των παγκόσμιων πωλήσεων, ξεπερνώντας κατά κράτος τις Η.Π.Α. 

Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η στρατηγική των Κινέζων, θυμίζει εν πολλοίς την αντίστοιχη των Αμερικάνων την δεκαετία του '70 και του '80. Τότε που η οικονομία τους άκμαζε και η ζήτηση για κάθε τι νέο υπερκάλυπτε την προσφορά. 

Οι 99 λοιπόν εγχώριες φίρμες που «κυκλοφορούν» σήμερα στην Κίνα ανήκουν σε περίπου 12 μεγάλους ομίλους. Ωστόσο, δεν είναι όλες τους επιτυχημένες. Τα τελευταία χρόνια, ορισμένες εξ αυτών έχουν κλείσει λόγω των χαμηλών πωλήσεων. 

Αυτό βέβαια δεν έχει εμποδίσει την ανάπτυξη νέων εταιρειών. Έξι νέες φίρμες έχουν κάνει την εμφάνιση τους μόνο φέτος στην κινέζικη αγορά και άλλες τρεις αναμένεται να εισχωρήσουν σε αυτήν μέχρι τον Δεκέμβριο. Όλες δραστηριοποιούνται φυσικά με την κατασκευή και παραγωγή ηλεκτρικών οχημάτων. 

Η Ευρώπη, οι Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και η Ιαπωνία μοιάζουν να μην μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτόν το ξέφρενο ρυθμό ανάπτυξης με τον οποίο τρέχει η Κίνα και κατ’ επέκταση η εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία της. Ίσως θα έπρεπε να σκεφτούν καλύτερα τη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση. Πλέον, θα πρέπει να ζήσουν με τις συνέπειες των πράξεων αλλά και των αποφάσεων τους...

Πηγή: Jato Dynamics