Η αυτοκίνηση εν μέσω κορονοϊού. Πόσο έχει πληγεί η αγορά; Τι να περιμένουμε την επόμενη μέρα; Πόσο θα αλλάξει η εικόνα της αγοράς όταν -με το καλό- βγούμε από την καραντίνα;

Σε αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα προσπαθούμε να δώσουμε απαντήσεις μέσα από μια... εξ αποστάσεως συνέντευξη με τον πρόεδρο του ΣΕΕΑ, Γιώργο Θ. Βασιλάκη, που πρόθυμα και δίχως δεύτερη συζήτηση δέχτηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας.

Ωστόσο, με την πανδημία να έχει δημιουργήσει μια πραγματικά πρωτόγνωρη κατάσταση μας ξεκαθάρισε από την αρχή με την ευγένεια και την ειλικρίνεια που διαχρονικά τον χαρακτηρίζει ότι «μια και δεν μου αρέσει να απαντώ για κάτι που δεν ξέρω ή δεν μπορώ να γνωρίζω, σε πολλές από τις ερωτήσεις σας δεν θα βρείτε μια σαφή απάντηση».

Δεκτό! Άλλωστε μένοντας σπίτι όλες αυτές τις μέρες, έχουμε χορτάσει από «παντογνώστες» που κατακλύζουν τα τηλεοπτικά παράθυρα και τα social media, οπότε μια ειλικρινής προσέγγιση του τύπου «δεν ξέρω, δεν είμαι μέντιουμ» φαντάζει σαν όαση μέσα στον χείμαρρο αμφιλεγόμενων πληροφοριών που βομβαρδίζουν τον ταλαιπωρημένο εγκέφαλό μας. Ας δούμε λοιπόν δέκα ερωτήσεις και απαντήσεις για το πώς διαμορφώνεται το τοπίο στην αυτοκινητοβιομηχανία και την αγορά γενικότερα.

Με την πανδημία του κορονοϊού πώς διαμορφώνεταιμέχρι στιγμής η αγορά του αυτοκινήτου στην Ελλάδα;
Τα καταστήματα είναι στην πλειονότητά τους κλειστά και η αγορά ανύπαρκτη. Με εξαίρεση κάποιες ελάχιστες μεμονωμένες παραγγελίες που εμφανίζονται ενίοτε κατόπιν κλεισμένου ραντεβού με τον εκάστοτε έμπορο.

Οι προβλέψεις σας είναι ότι οι όποιες απώλειες θα ισοσκελιστούν όταν με το καλό βγούμε από την καραντίνα ή το τέλος του 2020 θα βρει την αγορά πεσμένη;
Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος. Η ευχή μου θα ήταν να χάναμε μόνο την περίοδο εφαρμογής των μέτρων του κορονοϊού και οι υπόλοιποι μήνες να κυλούσαν ομαλά. Δεν είναι όμως ρεαλιστικό αυτό. Η ζημιά στην οικονομία είναι πολύ μεγάλη για να το επιτρέψει να συμβεί.

Mε δεδομένο ότι μεγάλο μέρος των ταξινομήσεων στην Ελλάδα κατευθύνονταν προς τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα (λόγω και του τουρισμού), η συγκεκριμένη αγορά έχει και αυτή «παγώσει» ή οι εταιρείες ενοικιάσεων είχαν ήδη προμηθευτεί αυτοκίνητα πριν την πανδημία;
Προσωπικά τις πωλήσεις RAC τις θεωρώ χαμένες διότι με τα σημερινά δεδομένα η τουριστική μας σεζόν δείχνει να είναι κάτι πολύ παραπάνω από απλώς πληγωμένη. Υπήρξαν όντως κάποιες πωλήσεις RAC στην αρχή του έτους, αλλά πρόκειται για μικρό αριθμό.

Οι εταιρείες μέλη του Συνδέσμου, εν μέσω κρίσης, έδειξαν -η κάθε μια με τον τρόπο της - το κοινωνικό τους πρόσωπο προσφέροντας αρωγή στην Πολιτεία. Ήταν μια αυθόρμητη πρωτοβουλία ή κάτι που συζητήθηκε ή και ζητήθηκε από τον Σύνδεσμο;

Δεν υπήρξε συντονισμός από τον σύνδεσμο, οι αρχές επικοινώνησαν με τις αντιπροσωπείες και ο καθένας έδωσε ό,τι μπορούσε από μόνος του. Χαίρομαι που στο σύνολο της η βοήθεια είναι σημαντική.

Αν υποθέσουμε ότι παρά την πανδημία κάποιος θέλει να αγοράσει αυτοκίνητο, υπάρχουν αυτή τη στιγμή ευκαιρίες στην αγορά; Με άλλα λόγια έχουν προχωρήσει σε προσφορές κάποιες εταιρείες για να προσελκύσουν πελάτες;
Προσφορές όπως γνωρίζετε υπάρχουν σε αφθονία και πάντα. Δεν υπάρχει όμως λόγος για γενικευμένες προσφορές σε περίοδο που οι εκθέσεις είναι κλειστές και που ανοίγουν ενίοτε με ραντεβού. Να είστε βέβαιοι ότι ο πελάτης που περιγράψατε θα εξασφαλίσει κάτι ακόμα καλύτερο σε μεμονωμένο επίπεδο.

Τα συνεργεία δουλεύουν κανονικά. Η κίνηση σε αυτά πώς είναι;
Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία μέτρησης για τα συνεργεία, όπως υπάρχουν οι ταξινομήσεις για τις πωλήσεις νέων ΙΧ. Η εικόνα που έχω όμως από ένα καλό δείγμα είναι ότι εταιρείες που κυνηγάνε τη «δουλειά», έχουν καταφέρει να κρατήσουν έως και το 40% του κύκλου τους… κάτι που σίγουρα προκαλεί θετική εντύπωση.

Με τις αυτοκινητοβιομηχανίες γενικώς ανά τον κόσμο να έχουν υποστεί τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας, ακούγεται ότι η εφαρμογή των αυστηρότερων κανόνων εκπομπής ρύπων θα πάει πιο πίσω για να μην έχουν να επωμιστούν και τα πρόστιμα από τυχόν μη ικανοποίησή τους. Έχετε κάποια τέτοια πληροφόρηση;
Όχι δεν υπάρχει τέτοιου είδους επίσημη ενημέρωση. Η εικόνα όμως είναι αυτή που περιγράφετε και αυτό υπαγορεύει και η κοινή λογική.

Με την παραγωγή στα ανά τον κόσμο εργοστάσια να έχει σταματήσει, πώς θα μπορέσουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες να ανταποκριθούν σε μια αυξημένη ζήτηση όταν θα βγούμε από την καραντίνα; Υπάρχει κάποιο πλάνο;
Δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν που θα περιμένει αυξημένη ζήτηση σε οποιαδήποτε χώρα του πλανήτη ύστερα από μια τέτοιου είδους οικονομική ζημία. Αντίθετα πιστεύω ότι θα υπάρξει μεγαλύτερη προσφορά απ’ ό,τι ζήτηση και αυτό θα δημιουργήσει ευκαιρίες για τους καταναλωτές.

Θεωρείτε ότι θα αλλάξει ο χάρτης της αγοράς ύστερα από την καραντίνα, δεδομένου ότι χώρες όπως η Ιταλία, η Γερμανία, η Γαλλία ή η Ισπανία δεν θα μπορούν να ικανοποιήσουν τη ζήτηση και έτσι ο καταναλωτής ίσως στραφεί σε μάρκες ή μοντέλα που θα παράγονται σε άλλες χώρες;
Όχι δεν το πιστεύω. Τα εργοστάσια θα είναι κλειστά για όσο κρατάει η καραντίνα. Μόλις αυτή ανακληθεί, οι πελάτες μπορούν να προμηθευτούν άμεσα από το υπάρχον στοκ των εισαγωγικών εταιρειών και σε περίπτωση που επιθυμούν κάτι ιδιαίτερο να περιμένουν 2-3 μήνες, όπως άλλωστε κάνουν και σε καιρούς ηρεμίας.

Εκτός από την παραγωγή των «συμβατικών» αυτοκινήτων πλήττεται και αυτή των EV. Αυτό θα έχει επιπτώσεις μεσοπρόθεσμα και στην επέκταση της ηλεκτροκίνησης;
Δεν το πιστεύω. Η ηλεκτροκίνηση ήρθε για να μείνει. Λίγοι είναι αυτοί που δεν εκτιμούν τη δραματική μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην περίοδο καραντίνας. Ως εκ τούτου, πιο πολύ ευνοημένη τη βλέπω να είναι μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα από το COVID-19, παρά το αντίθετο.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα όπου η εξασφάλιση φιλικής προς το περιβάλλον αυτοκίνησης έχει αγνοηθεί συστηματικά. Αποκορύφωμα τα χρόνια της πρόσφατης ελληνικής κρίσης όπου όχι μόνο μειώθηκε (αναπόφευκτα) η ροή νέων καθαρών αυτοκινήτων, αλλά παράλληλα δεκαπλασιάστηκε η εισαγωγή παλιών και ρυπογόνων ΙΧ και φορτηγών. ΙΧ μέσης ηλικίας τα 10,6 έτη, αυτοκίνητα που είτε με ψηλούς φόρους είτε με απαγορευτικά κυκλοφοριακά μέτρα οι μεγάλες χώρες της Ευρώπης ωθούν εκτός κυκλοφορίας για την προστασία του περιβάλλοντός και την ασφάλεια των μεταφορών.

Κοινώς δηλαδή τα τελευταία δέκα χρόνια βάζουμε στην κατανάλωση μας αυτά που οι άλλοι θεωρούν σκουπίδια. Το θλιβερό αποτέλεσμα είναι η μέση ηλικία των κυκλοφορούντων ΙΧ στην χώρα μας να φτάνει τα 16 έτη, αύξηση +60% σε σχέση με το 2009, με ορατά αποτελέσματα στην ατμόσφαιρα των πόλεών μας και στη συχνότητα βλαβών και ατυχημάτων. Με 13.900 ανά έτος πρόωρους θανάτους από καρδιοαναπνευστικά και πολλαπλάσιο ποσοστό ατυχημάτων σε σχέση με την ΕΕ, το κόστος της παραπάνω κατάστασης δεν είναι διαχειρίσιμο και, προς μεγάλη της τιμή, η νέα διακυβέρνηση της χώρας δείχνει να το αναγνωρίζει.

Ο περιορισμός στην κυκλοφορία των ρυπογόνων οχημάτων, αν και αναγκαίος/αναπόφευκτος, έχει βραχυπρόθεσμα κοινωνικό/πολιτικό κόστος και άρα προβλέπω να γίνει σταδιακά. Η μεγιστοποίηση όμως στις πωλήσεις αυτοκινήτων μηδενικών ρύπων (ηλεκτρικά) έχει μόνο οφέλη και μην ξεχνάμε ότι αποτελεί προσωπική δέσμευση του πρωθυπουργού από πολύ πριν αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας.